Στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης σπανίζει η προσωρινή έστω συστράτευση των μισών και πλέον χωρών-μελών και η συνυπογραφή αυστηρής δήλωσης εναντίον άλλης χώρας-μέλους. Η Ουγγαρία του Βίκτορ Ορμπαν όμως έχει δώσει ήδη πολλά δικαιώματα με τη στάση της σε θέματα που άπτονται της ίδιας της φυσιογνωμίας της Ενωσης και των διακηρυγμένων αρχών της. Οι αντιευρωπαϊκές επιλογές του ουγγρικού καθεστώτος (για προσωποπαγές καθεστώς οφείλουμε να μιλάμε, που κυριαρχεί περιφρονώντας τους κανόνες της δημοκρατίας) πλήθυναν ακριβώς επειδή τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. αργοπόρησαν να αντιδράσουν δημοσίως, έστω ρητορικά. Προφανώς είχαν επιλέξει τη μέθοδο των εν κρυπτώ συμβουλών. Η οποία, προφανέστατα, αποδείχτηκε αναποτελεσματική. Οπως και οι θωπευτικές παραινέσεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Εστω και αργοπορημένα, δεκαέξι ευρωπαϊκές χώρες (ανάμεσά τους και η Ελλάδα, πλην αδικαιολόγητα προτελευταία και με βαριά καρδιά) απαιτούν με κοινή δήλωσή τους από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αντιδράσει στον νόμο που ψήφισαν προ ημερών το ακροδεξιό κόμμα του Ορμπαν και το ακροδεξιότατο Jobbik. Αν δεν υπήρχαν οι άμεσες αντιδράσεις φιλάθλων, ποδοσφαιριστών, ποδοσφαιρικών συλλόγων και εθνικών ομάδων, πιθανόν η ΟΥΕΦΑ θα συνέχιζε να επικαλείται τη βολική «πολιτική ουδετερότητά» της. Αν η μπάλα δεν είχε πάρει τα χρώματα της ίριδας, η Ε.Ε. ίσως είχε αρκεστεί να εκπέμψει ένα από εκείνα τα «αυστηρά μηνύματα» που κατατρομάζουν είτε όποια άλλη χώρα-μέλος καταπατά θεμελιώδεις αρχές της είτε την Τουρκία.
Ο ψευδότιτλος του ουγγρικού νόμου, «απαγόρευση της προώθησης της ομοφυλοφιλίας σε ανηλίκους», δεν καταφέρνει να επικαλύψει τη βούληση του Ορμπαν να μειώσει ακόμα περισσότερο τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων, όχι μόνο της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, που βρισκόταν έτσι κι αλλιώς στο στόχαστρο. Ο Τραμπ της Ουγγαρίας πολιτεύεται υποδυόμενος τον τελευταίο υπερασπιστή του χριστιανισμού στην Ευρώπη, αυτόν που πολεμά ηρωικά τις ορδές των άθεων αφενός, που έχουν λέει το καθοδηγητικό τους κέντρο στις Βρυξέλλες, των μουσουλμάνων «εισβολέων» αφετέρου.
Ας παρηγοριέται ο νέος σταυροφόρος. Δεν είναι μόνος του. Στην Ευρώπη των 27 έχει εννιά συμμάχους. Τη Μάλτα, την Κύπρο (την Κύπρο!) και τις εφτά χώρες που ανήκαν κάποτε στο ανατολικό μπλοκ. Εμείς πάντως δεν έχουμε κανέναν λόγο να παρηγοριόμαστε. Το ότι εννιά χώρες δεν βρίσκουν τίποτε κακό στον ορμπανισμό είναι γεγονός της ίδιας πολιτικής σημασίας με την καταδίκη των δεκαέξι.