Τζόγος! Μετά τον «εργασιακό μεσαίωνα», αυτή είναι η αγαπημένη λέξη στα χείλη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Στον τζόγο οι εισφορές, στα ύψη το δημόσιο χρέος», έγραφε η «Αυγή» (25.6.2021)· «Τζόγος υψηλού κινδύνου με τις συντάξεις», ανέφερε την ίδια ημέρα η «Εφημερίδα των Συντακτών»· «Θα τζογάρουν τις επικουρικές συντάξεις», σημείωνε η «Δημοκρατία»· «Οι ασφαλιστικές εισφορές θα γίνουν αντικείμενο χρηματιστηριακού τζόγου και επενδυτικού ρίσκου!» θαύμαζε (εκ του θαυμαστικού στην ανακοίνωση) η κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου (24.6.2021).
Δίκιο έχουν! Χρήματα που αποταμιεύονται πάντα έχουν ένα στοιχείο ρίσκου, και αυτό δεν αφορά μόνο τα «δομημένα ομόλογα». Σάμπως δεν «τζόγαραν» τα ασφαλιστικά ταμεία όταν αγόρασαν τίτλους του ελληνικού Δημοσίου; Να θυμηθούμε ότι μόλις οι ευχές μας για «κούρεμα» του χρέους έγιναν πραγματικότητα, τα ελληνικά ομόλογα έχασαν 53% της αξίας τους, ασχέτως αν με περίτεχνα κόλπα ο τότε υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος βοήθησε να ανακτηθεί ένα μεγάλο μέρος του κεφαλαίου των ασφαλιστικών ταμείων ή, έστω, όσων άκουσαν τη συμβουλή του και κράτησαν τους νέους τίτλους.
Μήπως τα κεφάλαια ήταν σίγουρα όταν τα ασφαλιστικά ταμεία έβαζαν τα αποθεματικά τους στην Τράπεζα της Ελλάδος; Δεν αναφερόμαστε στον μεγάλο καημό της Αριστεράς ότι αυτά τα κεφάλαια δεν απέφεραν τόκους. Τρεις υποτιμήσεις της δραχμής έγιναν την περίοδο της Μεταπολίτευσης και οι εργαζόμενοι έχασαν 15,5%, 15% και 12,6% του κεφαλαίου τους. Αν μάλιστα ο κ. Βαρουφάκης συνέχιζε να τζογάρει την εθνική οικονομία και μετά τον Ιούλιο 2015, η μεγάλη υποτίμηση κατά 50% του 1953 θα μας φαινόταν σήμερα ένα ασήμαντο οικονομικό γεγονός. Είναι δε περίεργο ότι μια παράταξη, που μαζί με την ακροδεξιά της απόφυση, έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια, να ανησυχεί τόσο πολύ για τον δήθεν «τζόγο» με τις εισφορές των νέων ασφαλισμένων. «Πιστεύαμε πως αν απειλούσαμε με έξοδο, οι Ευρωπαίοι θα τρόμαζαν. Αποδείχθηκε λάθος εκτίμηση… Προς έκπληξή μας, ο κ. Σόιμπλε πρότεινε, αν θέλαμε να βγούμε από το ευρώ, να μας βοηθήσει κιόλας», είπε ο κ. Δραγασάκης στην ΕΡΤ (13.8.2016).
Τι θα πρέπει να κάνουν τα Ταμεία για να αποφύγουν τον «τζόγο» με τον οποίο φοβερίζει τους αμαθείς η Αριστερά; Να αγοράσει λίρες και να τις θάψει βαθιά στη γη; Πρόβλημα έχει κι αυτό. Την περασμένη Παρασκευή (18.6.2021), ο χρυσός είχε 1.507 ευρώ η ουγγιά, προχθές (25.6.2021) είχε πέσει στα 1.487 ευρώ. Μπορεί η τιμή του να ανεβεί, μπορεί και να κατεβεί. «Τζόγος» είναι και αυτό…
Το ζήτημα, λοιπόν, δεν είναι αν ενέχει ρίσκο οποιαδήποτε τοποθέτηση των αποθεματικών, αλλά ποιος αποφασίζει. Μέχρι σήμερα κάθε κυβέρνηση έπαιζε με τις αποταμιεύσεις των ασφαλισμένων, είτε για να κάνει «κοινωνική πολιτική», είτε για να «βοηθήσει τον τραπεζικό τομέα», είτε να εξυπηρετήσει «φίλους και κομματικούς» διά των διορισμών και «δομημένων ομολόγων». Και αυτό θα συνεχίσει να γίνεται. Οι ασφαλισμένοι πάλι δεν θα έχουν επιλογή Ταμείου, για να αναλάβουν το ρίσκο που επιθυμούν και να έχουν τις αποδόσεις που θέλουν. Θα υπάρχει ένα και μοναδικό Ταμείο, «που θα διαχειρίζεται και θα επενδύει τις εισφορές των ασφαλισμένων, θα είναι ΝΠΔΔ και θα λειτουργεί με αυστηρούς κανόνες εποπτείας και διαφάνειας», δήλωσε ο κ. Τσακλόγλου. Ετσι, για να αποτινάξει τη «ρετσινιά» της ιδιωτικοποίησης…