Ενα νέο κρούσμα που θέτει υπό δοκιμασία τη συμφωνία των Πρεσπών παρουσιάστηκε το προηγούμενο Σάββατο. Οπως έγραψε η «Καθημερινή» στη στήλη «Θεωρείο» της 29ης Ιουνίου, στις Σέρρες αναβλήθηκε ο προγραμματισμένος Διεθνής Αγώνας Ταχύτητας Νοτιοανατολικής Ευρώπης καθώς η αποστολή της αποκαλούμενης «Βόρειας Μακεδονίας» ζήτησε να συμμετάσχει ως «Ομοσπονδία Αυτοκινήτου Μακεδονίας», κάτι που όπως ήταν φυσικό δεν έγινε δεκτό από τους διοργανωτές και από τη Γ.Γ. Αθλητισμού.
Με βάση τη συμφωνία, εφόσον ο συγκεκριμένος φορέας δεν χρηματοδοτείται από το επίσημο κράτος, μπορεί να επιλέγει, χωρίς καμία δέσμευση, την ονομασία που επιθυμεί. Οταν υποστηρίζαμε πως η συμφωνία των Πρεσπών είναι μια κακή συμφωνία, είχαμε υπόψη και αυτές τις λεπτομέρειές της, που αποδείχθηκαν μικρές βραδυφλεγείς βόμβες.
Η ουσία του προβλήματος, όμως, βρίσκεται αλλού. Επιβλήθηκε από «τα επάνω» μια συμφωνία, την οποία δεν την ήθελαν και οι δύο λαοί: η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων και ένα μεγάλο τμήμα των πολιτών της γειτονικής χώρας, ενδεχομένως πλειοψηφικό. Και είναι γνωστό πως τέτοιες συμφωνίες καθίστανται μη λειτουργικές και, ως εκ τούτου, προκαλούν συνεχώς εντάσεις μεταξύ των κυβερνήσεων και των λαών. Κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό. Συνειδήσεις που δημιουργήθηκαν πριν από έναν αιώνα είναι αδύνατο να εξαλειφθούν επειδή αυτό απαιτεί μια συμφωνία κορυφής. Οι λαοί προβάλλουν τις δικές τους αντιστάσεις όταν αισθάνονται ότι βιάζεται η ιστορική συνείδησή τους. Και αυτό αφορά και εμάς και τους γείτονες. Η κοινωνία των πολιτών έχει τους δικούς της ιστορικούς ρυθμούς, που άλλοτε είναι αργοί και άλλες φορές χαρακτηρίζονται από μια πεισματάρικη ακινησία που συντηρεί νοοτροπίες και συνειδήσεις. Κάτι που δεν κατανοούν οι ανιστόρητοι. Ετσι, τόσο η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία των Σκοπίων όσο και η Ομοσπονδία Αυτοκινήτου απλώς αναπαρήγαγαν τις εθνικές βεβαιότητες που είναι ριζωμένες στις συνειδήσεις ενός σημαντικού τμήματος των πολιτών της αποκαλούμενης «Βόρειας Μακεδονίας».
Η ελληνική κυβέρνηση καλείται να διαχειρισθεί μια νοσηρή κατάσταση που κληρονόμησε από μια παράταξη που, ιστορικά, είχε ελάχιστη ευαισθησία για το «μακεδονικό ζήτημα». Οσοι πιστεύουν, μέσα κι έξω από τη Νέα Δημοκρατία, πως μπορούν με συνοπτικές διαδικασίες να διαγράψουν μνήμες ενός αιώνα, διαψεύδονται από την ίδια τη ζωή. Συνεπώς, η κυβέρνηση θα πρέπει να πετάξει την μπάλα στην κερκίδα και, γιατί όχι, και έξω από το γήπεδο, όπως λέμε οι ποδοσφαιρόφιλοι.