Τη Μεγάλη Παρασκευή παρακολούθησα στον ΣKAΪ το ντοκιμαντέρ του BBC για τον «Τέλειο Πλανήτη» (Perfect Planet). Το θέμα ήταν «Ο Καιρός» (Weather) και πώς επηρεάζει τη ζωή στη Γη. Ακούγοντας την υποβλητική φωνή του αφηγητή Richard Attenborough οι εικόνες αποκτούν μια διαφορετική μαγεία. Είναι πραγματικά κρίμα που τέτοια προγράμματα σπανίζουν στην ελληνική τηλεόραση, γιατί δυστυχώς προτιμούμε τα σκουπίδια. Η απουσία διαφημίσεων που σημαίνει ελάχιστη τηλεθέαση, τα καταδικάζει στην αφάνεια. Αυτά τα ντοκιμαντέρ θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία γιατί προσφέρουν γνώση για την κατανόηση της φύσης και της ζωής, αλλά επιπλέον μας δίνουν σημαντικά μαθήματα κοινωνικής συμπεριφοράς. Καλό είναι να μαθαίνουμε από τα ζώα που σκοτώνουν μόνο για να φάνε.
Ολο το ντοκιμαντέρ περιλαμβάνει εκπληκτικές σκηνές και πολλές πληροφορίες, αλλά μια σκηνή μου έκανε τόση εντύπωση που αποφάσισα να γράψω το σημερινό κείμενο. Περιγράφει την επιβίωση μιας αποικίας μυρμηγκιών της φωτιάς (fire ants) που ζουν στα δάση του Αμαζονίου. Η ετήσια βροχή στην περιοχή φτάνει τα 3 μέτρα, με αποτέλεσμα την εποχή των βροχών η στάθμη των ποταμών και των λιμνών να ανεβαίνει σημαντικά. Τα μυρμήγκια της φωτιάς συνηθίζουν να χτίζουν τις αποικίες τους στις όχθες ποταμών και λιμνών. Ετσι, με την άνοδο της στάθμης οι αποικίες κινδυνεύουν από πλημμύρες και τα μυρμήγκια από πνιγμό. Η αντιμετώπιση του κινδύνου από τα μυρμήγκια είναι συγκλονιστική. Ολα μαζί συνωστίζονται σε μια κυκλική επίπεδη μάζα, δημιουργώντας θύλακες αέρα ώστε η μάζα να επιπλέει σαν σχεδία στο νερό! Το πλήθος ξεπερνάει τις 100.000 μυρμήγκια. Στη μέση της «σχεδίας» είναι προστατευμένη η βασίλισσά τους και τα αυγά της. Η σχεδία παρασύρεται από το ρεύμα του νερού μέχρι να βρεθεί σε κάποιο σημείο όπου μπορούν να αποβιβαστούν με ασφάλεια τα μυρμήγκια και να συνεχίσουν τη ζωή της αποικίας. Δεν γνωρίζω πώς σας φαίνεται αυτή η πραγματικά απίστευτη ιστορία, αλλά σε μένα επιβεβαίωσε μια αρχή που πάντα πίστευα. Τη σύμπνοια.
Ελάτε να δούμε τι μας διδάσκουν τα μυρμήγκια. Αντί να προσπαθήσει το καθένα μόνο του να σωθεί, προσπαθούν και επιτυγχάνουν να σωθούν όλα μαζί. Στη μέση για ιδιαίτερη προστασία η βασίλισσά τους (αρχηγός) και τα αυγά της (το μέλλον). Μακάρι να είχαμε αποκτήσει λίγη από τη σοφία των μυρμηγκιών. Ειδικά εμείς οι Ελληνες που σκοτωνόμαστε για ψύλλου πήδημα, έχουμε τόση ανάγκη την ομόνοια και τη σύμπνοια. Αν αντί για το εγώ προτάσσαμε το εμείς, πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας. Τα παραδείγματα άπειρα. Από το κύτταρο της οικογένειας όπου βλέπουμε απίστευτες ιστορίες μίσους, στον καβγά με τον γείτονα για αμελητέα θέματα, στη δουλειά με την υπονόμευση της ομάδας, στην πολιτική με την προσωπική προβολή πάνω από το κομματικό συμφέρον και γενικά παντού.
Στις 15 Δεκεμβρίου 2019, στη στήλη αυτή έγραψα ένα κείμενο με τίτλο: «Η κατάρα της φυλής μας: Ο διχασμός». Αφορμή ήταν η διαμάχη για τα αρχαία στον σταθμό Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη. Οι μισοί υποστήριζαν ότι τα σημαντικά αρχαία μπορούν να μετακινηθούν και να τοποθετηθούν ξανά στη θέση τους με ελάχιστες επεμβάσεις και οι άλλοι μισοί να ξανασχεδιαστεί ο σταθμός ώστε τα αρχαία να μη μετακινηθούν. Καλώς ή κακώς οι υπεύθυνοι αποφάσισαν τη μετακίνηση ως την πλέον ενδεδειγμένη λύση. Στο κείμενο κατέληγα με τα εξής: «Οποιαδήποτε απόφαση για το Μετρό της Θεσσαλονίκης, έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Δεν έχει σημασία ποια θα είναι η επιλογή. Αρκεί, να την αφήσουμε να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατόν. Ο χρόνος είναι το μοναδικό αγαθό που δεν αντικαθίσταται, ούτε αγοράζεται!».
Μάταια όμως, γιατί αυτοί που «δεν πέρασε το δικό τους» προσέφυγαν στο ΣτΕ το οποίο με τη σειρά του αποφάσισε, έστω και με οριακή πλειοψηφία, ότι τα αρχαία μπορούν να μετακινηθούν. Εν τω μεταξύ όμως χάθηκε πολύτιμος χρόνος που δεν αναπληρώνεται. Παρά την απόφαση του ΣτΕ, οργανώσεις εξακολουθούν να καλούν την πολιτεία να μην προσχωρήσει. Πόσο λογικά σας φαίνονται αυτά τα ζητήματα. Ο διάλογος είναι χρήσιμος και γόνιμος πριν παρθούν οι αποφάσεις. Από τη στιγμή που οι αρμόδιοι αποφασίζουν, η φρονιμότερη θέση είναι να στηρίζουμε τις αποφάσεις. Αν κάθε απόφαση της κυβέρνησης αμφισβητείται με δικαστικές προσφυγές, οι οποίες ενέχουν σημαντική καθυστέρηση, δεν είναι δυνατή η πρόοδος.
Το πλέον εξωφρενικό όμως συμβαίνει με τα πολιτικά κόμματα της χώρας μας. Πολιτικοί, που σύμφωνα με τον αείμνηστο φίλο Γιώργο Κατσιφάρα, «χωρίς τον Αρχηγό τους δεν θα τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους», εκφράζουν δημόσια αντιρρήσεις και διαφωνίες. Τι εξυπηρετούν πέρα από την προσωπική προβολή; Είναι ανάγκη να εκφράσουν δημόσια τη διαφωνία τους; Δεν μπορούν να το κάνουν στα όργανα του κόμματος; Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση ευρωβουλευτή του κυβερνώντος κόμματος, ο οποίος βρέθηκε στην Ευρωβουλή από το 2014, χάριν της σταυροδοσίας που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά τότε, ο οποίος τον τελευταίο καιρό δεν έχει να πει καμία καλή κουβέντα για το κόμμα που τον ανέδειξε και του έδωσε ουσιαστικά δύο θητείες ώστε να λύσει και το οικονομικό θέμα του.
Από την άλλη πλευρά, θέλω να σας θυμίσω ότι στα σχεδόν τέσσερα χρόνια (από τον Σεπτέμβριο 2015) της διακυβέρνησης των ΣυριζΑνέλ, η πρωτόγνωρη εξουσία δημιούργησε την πλέον συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα στην ιστορία της χώρας. «Πετάει ο γάιδαρος» έλεγε ο αρχηγός, «πετάει» φώναζαν όλοι μαζί οι βουλευτές. Στα παράθυρα των τηλεοράσεων, είχαν όλοι ενιαία επιχειρηματολογία. Ομολογώ ότι δεν θυμάμαι καμία περίπτωση απόκλισης από τη γραμμή. Αρχάριοι στη διακυβέρνηση, αλλά επαγγελματίες στην επιβίωση σαν τα μυρμήγκια. Επί τέλους πότε θα αντιληφθούμε ότι η φαγωμάρα δεν εξυπηρετεί κανένα. Το έχουμε δει σε επιχειρήσεις όταν οι συνέταιροι, πολλές φορές συγγενείς μεταξύ τους, αρχίζουν να τσακώνονται, η υγιέστατη επιχείρηση παίρνει τη κάτω βόλτα και στο τέλος καταστρέφεται. Το βλέπουμε παντού. Ο Γιώργος Β. Δερτιλής στο βιβλίο του «Επτά πόλεμοι, τέσσερις εμφύλιοι, επτά πτωχεύσεις» (Gutenberg), περιγράφει τη μοναδικότητα της φυλής μας. Καμία άλλη χώρα δεν πέρασε τόσες περιπέτειες στα τελευταία 200 χρόνια. Από την επανάσταση τρωγόμαστε μεταξύ μας, αντί να μονοιάσουμε και να προοδεύσουμε. Το χειρότερο είναι ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις του τόπου που ονειρεύονται τη ρεβάνς από τον τελευταίο εμφύλιο.
Είμαστε η μοναδική χώρα από τις τέσσερις που χρειάστηκαν την ευρωπαϊκή βοήθεια για να μη πτωχεύσουν (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος, Ελλάς) που χωριστήκαμε σε Μνημονιακούς και Αντιμνημονιακούς με αποτέλεσμα να χρειαστούμε 8 ολόκληρα χρόνια για να βγούμε από την κρίση, ενώ οι υπόλοιπες χώρες ξεμπέρδεψαν σε λιγότερο από τρία χρόνια, με λιγότερες απώλειες.
Αλλά και την πανδημία που τσάκισε κυριολεκτικά όλο τον κόσμο, δεν την αντιμετωπίζουμε μονοιασμένοι, αλλά με μια αντιπολίτευση που ενδόμυχα εύχεται την αποτυχία της κυβέρνησης, προκειμένου να κερδίσει κομματικά οφέλη. Η υπονόμευση των προσπαθειών είναι ολοφάνερη. Μάλιστα, η Εφη Αχτσιόγλου το είπε ολοκάθαρα: «Η πανδημία είναι πολύ μεγάλη ευκαιρία για την αριστερά. […] Η κανονικότητα, στην πραγματικότητα, δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την αριστερά […]». Ελάτε να θυμηθούμε μερικά ακόμα: Τα εμπροσθοβαρή μέτρα που η αντιπολίτευση ζητούσε τον Μάρτιο του 2020, τα οποία φυσικά θα μας είχαν εξαντλήσει οικονομικά. Το εμβόλιο που ισχυριζόταν ότι δεν υπάρχει. Ακόμα για τον κορωνοϊό, πολλοί αριστεροί υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει. Δεν γνωρίζω άλλη χώρα που ακόμα και στο θέμα του κορωνοϊού διχάστηκε πολιτικά. Μπορεί να υπήρχαν αυτοί που ήταν αντίθετοι στα περιοριστικά μέτρα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν υπήρξε πουθενά η ενορχηστρωμένη επίθεση σε όποιο μέτρο έπαιρνε η κυβέρνηση. Να ανοίξουν τα σχολεία έλεγε η κυβέρνηση. Γιατί να ανοίξουν έλεγε η αντιπολίτευση. Να κλείσει η εστίαση. Γιατί να κλείσει η εστίαση. Και παράλληλα, διαδηλώσεις όπου ο λεγάμενος διακήρυττε ότι «δέχεται το ρίσκο» για την ενδεχόμενη εξάπλωση του ιού λόγω των διαδηλώσεων! Κάλεσε μάλιστα την κυβέρνηση, ουσιαστικά να μην κυβερνά ώστε να μη γίνονται διαδηλώσεις! Ακούσατε να συμβαίνουν αυτά τα απαράδεκτα γεγονότα σε καμία άλλη πολιτισμένη ή μη χώρα; Λυπάμαι, αλλά προσωπικά δεν βρήκα προηγούμενο. Ας μάθουμε να ζούμε σαν τα μυρμήγκια για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε!
Θεέ μου από πού γλιτώσαμε. Προστάτευσέ μας από τη δευτέρα παρουσία τους, γιατί είναι διχαστικοί!
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.