Παλιά, την εποχή που η πολιτική ορθότητα δεν ήταν στα φόρτε της, κυκλοφορούσαν πολλά ανέκδοτα για όλες τις πληθυσμιακές ομάδες. Οι Γερμανοί έλεγαν ανέκδοτα για τους Πολωνούς, οι Γάλλοι για τους Βέλγους και οι ευφυείς Εβραίοι για τους Εβραίους κ.λπ. Συνήθως ήταν οι ίδιες ιστορίες που κυκλοφορούσαν με παραλλαγές σε κάθε χώρα, κάτι σαν το ανέκδοτο που λέει ότι «παρά μία ψήφο τα ελληνικά θα γίνονταν επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ».
Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα κυκλοφορούσαν στις παρέες εκείνης της εποχής, σε κάποιον αγώνα πόλο οι οπαδοί μιας (ακατονόμαστης) εθνικής ομάδας πανηγύριζαν κάθε φορά που η μπάλα έμπαινε στα δικά τους δίχτυα. Οταν ο αγώνας έληξε με 7-0, οι χαμένοι έστησαν μέγα πανηγύρι. Οπότε ένας φίλαθλος της αντίπαλης ομάδας ρώτησε έναν αλαλάζοντα οπαδό των ηττημένων «μα, γιατί πανηγυρίζετε αφού χάσατε 7-0;». «Είναι να μη γιορτάζουμε;» απάντησε ο ηττηθείς. «Είναι ο πρώτος αγώνας που δίνουμε και δεν πνίγηκε ούτε ένας παίκτης».
Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι γνώριζαν ότι ο κ. Νίκος Παππάς ελεγχόταν από την προανακριτική επιτροπή για δωροληψία. Αυτό που ξέραμε όλοι, είναι αυτό για το οποίο τελικώς παραπέμπεται: ότι έβαλε την ουρά του σε μια διαγωνιστική διαδικασία προς όφελος ενός υποψηφίου άφραγκου «καναλάρχη» και του κόμματός του. Κατηγορείτο δηλαδή για παράβαση καθήκοντος. Το γεγονός ότι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει, όπως οι χαμένοι της ομάδας πόλο στο παραπάνω ανέκδοτο, δεν είναι απλώς μικροπολιτικό. Είναι και επιβλαβές για τον κατηγορούμενο. Στην πολιτική επικοινωνία ισχύει το ότι αν θες να διαδοθεί (πρωτίστως διά ψιθύρων) κάτι, διάψευσέ το. Τώρα, εξαιτίας των διθυραμβικών δηλώσεων, πολλοί θα σκεφτούν: «Ρε, λες;».
Το θέμα εν προκειμένω δεν είναι η επικοινωνιακή-πολιτική γκάφα του ΣΥΡΙΖΑ. Συνηθισμένα τα βουνά και το κόμμα αυτό δεν φημίζεται για τη μακρόπνοη στρατηγική του· εδώ κόντεψαν να τινάξουν τη χώρα στον αέρα βασιζόμενοι στη «θεωρία παιγνίων» α λα Βαρουφάκη και στην μπακαλίστικη πίστη του κ. Αλέκου Φλαμπουράρη, «θα μας πληρώσουν, δεν τους συμφέρει να μη μας πληρώσουν».
Από την άλλη πλευρά, πάλι καλά να λέμε που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απαίτησε «να ζητήσουν συγγνώμη οι πολιτικοί του αντίπαλοι από τον κ. Νίκο Παππά, για όσα υπέστη», εξαιτίας ενός κατηγορητηρίου που επί της ουσίας δεν υπήρχε. Αυτό από μόνο του είναι μια κάποια πρόοδος.
Το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση περιορίστηκε απλώς να πανηγυρίζει για την «αθώωση» του στελέχους της, είναι μια ενθαρρυντική εξέλιξη για όσους πιστεύουν στη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι το κόμμα που ψέγει το πολιτικό σύστημα για τη χρεοκοπία του 2009 και τώρα προτείνει να επαναληφθούν όλες οι πολιτικές της χρεοκοπίας, θα μπορούσε κάλλιστα να απαιτήσει αυτοκριτική από όσους… δεν είχαν κατηγορήσει τον κ. Παππά για δωροληψία.