Τα διλήμματα και περί αήθειας

1' 46" χρόνος ανάγνωσης

Το ζήτημα που απασχολεί την επικαιρότητα είναι αν η πολιτεία μπορεί να επιβάλει διαχωρισμούς με κριτήριο το αν έχει εμβολιασθεί ένας πολίτης. Οι επιχειρηματολογίες ένθεν κακείθεν κινούνται στο συνταγματικό – νομικό επίπεδο, με τις δύο πλευρές να υποστηρίζουν, με πειστικότητα, τις θέσεις τους. Υπάρχει όμως και ένα άλλο επίπεδο, το ηθικό. Δηλαδή, μπορεί αυτός που δεν έχει επίγνωση της κοινωνικής του ευθύνης να έχει την ίδια αντιμετώπιση με αυτόν που την έχει; Μπορεί αυτός που απέρριψε τη δυνατότητα εμβολιασμού που του παρείχε η πολιτεία να κινείται όπως ακριβώς κινείται και αυτός που την αποδέχθηκε; 

Στην προκειμένη περίπτωση, δεν υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις, δεν υπάρχουν αντεπιχειρήματα που να αναφέρονται σε ηθικούς κανόνες. Είναι αυτονόητο και επιβεβλημένο, για λόγους κοινωνικής ευαισθησίας και υγειονομικής πρόληψης, αυτός που εμβολιάστηκε και δεν αποτελεί κινούμενη βόμβα για τους οικείους του και το γενικότερο περιβάλλον του, να έχει περισσότερα πλεονεκτήματα, σε όλους τους τομείς της δραστηριότητάς του, από αυτόν που αγνόησε τις προτροπές και τις εκκλήσεις των ειδικών για να εμβολιασθεί. Είναι και πράξη δικαιοσύνης και πρόληψης. Στο ηθικό επίπεδο δεν υπάρχουν διλήμματα, δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις. Ελάχιστες φορές αναφερόμαστε στις παράπλευρες συνέπειες της ανευθυνότητας των ανεμβολίαστων, που τελικά αγγίζουν τις πιο ευπαθείς ομάδες της κοινωνίας. Αυτούς που έχουν ανάγκη τις ΜΕΘ, οι οποίες όμως είναι κατειλημμένες κατά τεκμήριο από αυτούς που δεν έχουν εμβολιαστεί. Χειρουργεία αναβάλλονται, με ό,τι αυτό σημαίνει για την υγεία των ασθενών, επειδή δεν υπάρχουν Εντατικές. Αυτό δεν είναι μια μορφή αποκλεισμού, και μάλιστα πολύ χειρότερη, από το να μην μπορείς να μετακινηθείς χωρίς πρόσθετες διατυπώσεις; Ο ένας κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του και ο υπεύθυνος γι’ αυτό διαμαρτύρεται γιατί θα πιει το καφεδάκι του ύστερα από rapid test ή μοριακό έλεγχο. 

Ακούω φωνές πως έτσι διχάζεται η κοινωνία. Συμφωνώ, αλλά ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Στο κάτω κάτω, αν είναι να διχασθούμε για υγειονομικούς λόγους, για τις ζωές μας, ας διχαστούμε. Δεν μπορεί να επιδεικνύεις ευαισθησία στον αναίσθητο. Είναι άδικο για τους υπόλοιπους· και αυτός τη δική σου ευαισθησία θα την εκλάβει ως αδυναμία. Δεν συνάδει με τον παιδαγωγικό ρόλο της πολιτείας η ίση μεταχείριση του συνεπούς πολίτη με τον ασυνεπή. Το κοινωνικό μήνυμα που στέλνει είναι λάθος.

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT