Η ιδέα δεν είναι καινούργια. Το 1995, ο τότε υπουργός Παιδείας Γ. Παπανδρέου είχε συντάξει την εισηγητική έκθεση προς τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου για το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την «Ιδρυση Τμήματος Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς». Το Προεδρικό Διάταγμα ήταν έτοιμο για υπογραφή από τον τότε Πρόεδρο Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο, τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Είχε όλες τις λεπτομέρειες για τη λειτουργία της νέας Ιατρικής Σχολής, περιλαμβανομένης και της σχετικής δαπάνης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ο τότε πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Θεόδωρος Γκαμαλέτσος, είχε εργασθεί στενά με ομάδα Αμερικανών και Ελλήνων καθηγητών ώστε η νέα σχολή να αρχίσει αμέσως τη λειτουργία της. Το Αττικό Νοσοκομείο μαζί με το Ωνάσειο θα ήταν τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία της νέας Ιατρικής Σχολής.
Η «επίσημη» εξήγηση για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης από την Ιατρική Σχολή Αθηνών νέας σχολής στο Πειραιά ήταν: «α) Για να αναβαθμιστούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας στον Πειραιά, στη Δυτική Αττική και στα νησιά του Αιγαίου, και να αναπτυχθούν νέες ειδικότητες λόγω των ιδιαίτερων περιβαλλοντικών και κοινωνικών συνθηκών των περιοχών αυτών. β) Για να αποσυμφορηθούν οι υφιστάμενες Ιατρικές Σχολές, Αθηνών και Θεσσαλονίκης γιατί οι εισακτέοι στην Ιατρική Σχολή Πειραιώς θα προέρχονται από ανακατανομή του συνολικού αριθμού εισακτέων. γ) Για να αυξηθεί ο αριθμός των αναγκαίων εκπαιδευτικών κλινών που απαιτείται σήμερα από την Ευρωπαϊκή Ενωση για την προπτυχιακή ιατρική εκπαίδευση. δ) Για να εφαρμοσθεί για πρώτη φορά ο θεσμός της επιλογής ΔΕΠ με αυστηρά αξιοκρατικά κριτήρια».
Τελικά, παρόλο τον ενθουσιασμό των βουλευτών Πειραιώς από όλα τα πολιτικά κόμματα, τη στήριξη της Μητροπόλεως Πειραιώς, της Πρυτανείας και των καθηγητών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, το Αττικό Νοσοκομείο δεν έγινε η ναυαρχίδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πειραιώς αλλά παράρτημα της Ιατρικής Σχολής Αθηνών!
Σήμερα, 26 χρόνια αργότερα, το αρχικό όραμα μπορεί ακόμη να υλοποιηθεί με μια πιο σύγχρονη πρόταση, που θα εξυπηρετούσε τις σημερινές ανάγκες της διεθνούς παρουσίας της ελληνικής ακαδημαϊκής ιατρικής. Στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί η πρώτη στην Ελλάδα αυτοδύναμη αγγλόφωνη μεταπτυχιακή Ιατρική Σχολή.
Οι υποψήφιοι φοιτητές δεν θα είναι απόφοιτοι του λυκείου αλλά απόφοιτοι άλλων σχολών τετραετούς φοιτήσεως, όπως Βιολογίας, Φαρμακευτικής, Νοσηλευτικής, αλλά και Νομικής, Οικονομικών Επιστημών, και οποιασδήποτε άλλης πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Οι πιο ώριμοι ηλικιακά φοιτητές ιατρικής που θα γίνονται γιατροί σε οκτώ χρόνια, αντί για έξι που ισχύει σήμερα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, θα εκπαιδεύονται με το ίδιο σύστημα που ισχύει στις ΗΠΑ με τους ίδιους «Αμερικανούς» καθηγητές που θα επέστρεφαν στην Ελλάδα για να εργασθούν σε ένα πιο οικείο σε αυτούς ακαδημαϊκό περιβάλλον.
Το ισχύον σύστημα για τις εισαγωγικές εξετάσεις στην Ελλάδα δεν θα άλλαζε ούτε ο τρόπος προετοιμασίας των μαθητών των λυκείων. Οι υποψήφιοι φοιτητές της αγγλόφωνης Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, απόφοιτοι άλλων ελληνικών η ξένων πανεπιστημιακών σχολών, θα μπορούσαν να εγγραφούν βάσει της βαθμολογίας τους στις διεθνείς εξετάσεις MCAT (Medical College Admission Test) που διεξάγονται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ, αλλά και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου.
Ενα ακόμη πολύ σημαντικό στοιχείο αυτής της πρότασης είναι ότι η αγγλόφωνη κρατική μεταπτυχιακή Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς δεν θα επιβάρυνε οικονομικά τον κρατικό προϋπολογισμό, μια και τα δίδακτρα από τον κάθε μεταπτυχιακό φοιτητή της Ιατρικής θα ήταν αρκετά για τις αμοιβές του διδακτικού και άλλου αναγκαίου προσωπικού.
Η αναβάθμιση τόσο του Πανεπιστημίου Πειραιώς όσο και της πόλης του Πειραιά και όλης της Δυτικής Αττικής από τη λειτουργία μιας σύγχρονης δημοσίας αγγλόφωνης Ιατρικής Σχολής είναι αναμενόμενη. Είναι γνωστό άλλωστε το παράδειγμα των αγγλόφωνων Ιατρικών Σχολών της Κύπρου στην οικονομία της χώρας.
Οι πρόσφατα εκλεγέντες πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, νέοι στην ηλικία και γνώστες σε βάθος της αμερικανικής ιατρικής, εγγυώνται μια διαφορετική αντιμετώπιση αυτής της πρότασης από εκείνη που είχε πριν από 26 χρόνια.
* Ο κ. Δημήτρης Λινός είναι καθηγητής Χειρουργικής στο ΕΚΠΑ, lecturer στο Harvard Medical School.