Με αφορμή το ειδεχθές έγκλημα στα Γλυκά Νερά, ένας νεολογισμός ήρθε να εμπλουτίσει τη λεξιπενία του δημόσιου λόγου. Ηταν ο όρος «γυναικοκτονία». Εξειδίκευση του όρου «ανθρωποκτονία» με την προσθήκη του φύλου. Διατριβές συνετάχθησαν, ειδικοί επιστήμονες της πολιτικής ορθότητος ανέπτυξαν το θεωρητικό υπόβαθρο του όρου. Ολοι κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα: όποιος δεν δέχεται τη χρήση του όρου είναι συντηρητικός. Τον όρο «γυναικοκτονία» τον χρησιμοποιούμε, αν κατάλαβα καλά, μόνον όταν το φυσικό φύλο ταυτίζεται με το κοινωνικό φύλο. Ή μήπως καλύπτει και τις περιπτώσεις που το θύμα είναι διεμφυλικό άτομο ή αυτοπροσδιορίζεται ως γυναίκα ενώ το σώμα του είναι ανδρικό; Αυτά τα ζητήματα δεν πρέπει να μένουν σκοτεινά όταν πρόκειται για τόσο σοβαρά θέματα. Υποθέτω ότι ο όρος προϋποθέτει ότι ο θύτης είναι γένους αρσενικού. Η Μήδεια, που σκότωσε τη Γλαύκη πριν από τα παιδιά της, για τον Ευριπίδη δεν είναι γυναικοκτόνος – ήταν φτωχό το λεξιλόγιό του, θα μου πείτε. Η θεωρία χρειάζεται επεξεργασία και σ’ αυτό το σημείο, αφού παραβλέπει την ισότητα των φύλων. Το ενδιαφέρον στην όλη ιστορία είναι ότι από ένα σημείο και πέρα σταμάτησε να μας απασχολεί η φρίκη του ίδιου του γεγονότος και στρέψαμε την προσοχή μας στη λέξη με την οποία θα το χαρακτηρίζαμε. Είναι κι αυτό μέρος της μαγείας της πολιτικής ορθότητας. Πιστεύουν ότι αλλάζοντας τις λέξεις αλλάζει και η πραγματικότητα. Οποιαδήποτε σχέση με πρωτόγονη σκέψη είναι απλώς συμπτωματική.
Υπάρχει ένα κοινό σημείο ανάμεσα στο έγκλημα στα Γλυκά Νερά και στο εξίσου ειδεχθές έγκλημα με θύμα τη 19χρονη κοπέλα στην Ηλιούπολη. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με γυναικοκτονία. Είναι μια κλασική περίπτωση βιασμού, δουλείας και εμπορίας ανθρώπου. Ομως και στη μία και στην άλλη περίπτωση η αντιπολίτευση ζήτησε την παραίτηση του Χρυσοχοΐδη. Για την Ηλιούπολη, κορυφαία στελέχη της κατηγόρησαν τον υπουργό για εσκεμμένη ολιγωρία. Ακουσα δε ότι προχθές, καμιά πενηνταριά άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου διαδήλωσαν σε πλατεία του προαστίου. Δεν ξέρω αν φώναξαν «black lives matter» – ταιριάζει παντού. Δεν μπορώ να αποκλείσω όμως ότι στη συνέχεια θα πουν ότι ο Χρυσοχοΐδης αναγκάστηκε να συλλάβει τους μαστροπούς χάρη στην παρέμβαση του λαϊκού κινήματος και στην πίεση του Τζανακόπουλου. Ας μην παραλείψουν να μας υπενθυμίσουν ότι η κυβέρνηση, αν και έχει παρέλθει διετία, δεν έχει καταφέρει να εξαλείψει το κακό από τη χώρα.
Υπάρχει όντως κάτι κοινό ανάμεσα στην πολιτική ορθότητα και στην απόπειρα πολιτικής εκμετάλλευσης ενός ειδεχθούς εγκλήματος. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση η πραγματικότητα καλύπτεται από απλουστευμένα στερεότυπα. Προκατασκευασμένες ερμηνείες που παραπλανούν τον δημόσιο λόγο, στερώντας του τη δυνατότητα να αντιληφθεί τις πραγματικές διαστάσεις του ανθρώπινου σύμπαντος.