Η Ανθή δεν μένει πια εδώ

1' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

H Ανθή, μια όμορφη χωριατοπούλα, ερωτεύεται τον Γιώργη, ένα παλικάρι του χωριού, με τον οποίο ζει έναν απαγορευμένο έρωτα. Ο πατέρας της Ανθής, όμως, που διατηρεί παντοπωλείο στο χωριό, έχει αποφασίσει να την παντρέψει με τον άσχημο αλλά δουλευταρά βοηθό του στο μπακάλικο, τον Νικολό, για να πάνε καλύτερα οι δουλειές. Ο Γιώργης ζητάει από την Ανθή να την κλέψει, αλλά εκείνη, υπό τον φόβο του πατέρα, κάνει πίσω και συμμορφώνεται – «θάβει» μέσα της τον νεανικό της έρωτα και παντρεύεται τον Νικολό, στον οποίο βρίσκει σιγουριά και ασφάλεια.

Εχει περάσει πάνω από ένας αιώνας από τότε που ο Ανδρέας Καρκαβίτσας, γεννημένος και μεγαλωμένος στα Λεχαινά Ηλείας, έγραψε τη «Λυγερή» – ένα ψυχογράφημα της ελληνικής κοινωνίας της εποχής, βασισμένης στην αυστηρή πατριαρχική οικογένεια. Σε αυτά τα 100 χρόνια έχουν, ασφαλώς, γίνει μεγάλα βήματα υπέρ των γυναικών – στην πλειονότητά τους δεν περιμένουν πλέον την άδεια του πατέρα για το τι θα σπουδάσουν, πού θα δουλέψουν ή και ποιον θα παντρευτούν.

Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι έχουν εξαλειφθεί οι ανισότητες των δύο φύλων, ιδιαίτερα στην αγορά εργασίας, αλλά και τα στερεότυπα που εξακολουθούν να δίνουν στον άνδρα το πάνω χέρι μέσα στην οικογένεια – χέρι που συχνά αποδεικνύεται πολύ βαρύ. 

Τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα αυξάνονται κάθε χρόνο με θύματα τις γυναίκες (αλλά και τα παιδιά), με ιδιαίτερα ανησυχητική έξαρση την περίοδο της καραντίνας λόγω της πανδημίας – η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων μιλούσε τον Μάιο για τετραπλασιασμό των καταγγελιών στην τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 που διαθέτει.

Δυστυχώς, ακόμη και αυτή η αύξηση των καταγγελιών υποεκτιμά την πραγματική έκταση της βίας στον οικογενειακό περίγυρο· το θέμα παραμένει ένα «ταμπού» της ελληνικής κοινωνίας, η οποία ανέχεται εν πολλοίς τα φαινόμενα της λεγόμενης «χαμηλής βίας» που λαμβάνουν χώρα «εν οίκω».

Το χειρότερο είναι ότι πολλές από τις βίαιες συμπεριφορές οφείλονται στη στρεβλή διαπαιδαγώγηση –κυρίως στο επίπεδο της οικογένειας– των νεαρών αγοριών, τα οποία μεγαλώνουν με την πεποίθηση ότι η αρρενωπή συμπεριφορά δεν είναι ασύμβατη με τη βία. Ενα στερεότυπο –«ο άντρας είναι άντρας»– που παραμένει ακόμη ζωντανό στην κοινωνία μας και πρέπει να ξεριζωθεί πρώτα από τους πατεράδες-πρότυπα για να εκλείψει και από τα παιδιά τους. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή