Παρακολουθώντας τις εξαιρετικές διαδικτυακές παρουσιάσεις της Lamda Development συνειδητοποιείς την κλίμακα και το βάθος της επένδυσης. Ξαφνιάζεσαι ευχάριστα γιατί βλέπεις ότι τα δύο πρώτα μεγάλα πρότζεκτ υπογράφουν τεράστια διεθνή αρχιτεκτονικά ονόματα με ξεχωριστή μέριμνα σε θέματα περιβαλλοντικής ευαισθησίας και βιωσιμότητας. Ωστόσο, αν κάποιος διατρέξει και τα δύο βίντεο με τις εντυπωσιακές φωτορεαλιστικές απεικονίσεις θα ανακαλύψει ένα ακόμα κοινό σημείο: στο βάθος διακρίνεται ένας άγονος, αποψιλωμένος από βλάστηση Υμηττός. Πρόκειται για τη νότια απόληξη του βουνού που εκτείνεται σε μήκος 23 χιλιομέτρων, από το ανατολικό όριο του λεκανοπεδίου Αττικής στην Αγία Παρασκευή μέχρι τη Βούλα και τη Βάρη. Το κυρίως δασώδες τμήμα του βρίσκεται στον βόρειο κλάδο του· τα πιο σημαντικά προβλήματα ξεκινούν από το ύψος του Καρέα και νοτιότερα. Οι λίγες «ευνοημένες», πιο πράσινες πλαγιές (ευνοημένες από άποψη υπόγειων υδάτων, θέσης, μικρότερης οικιστικής πίεσης και αριθμού πυρκαγιών) δεν αναιρούν τη γενική εικόνα του νότιου Υμηττού που αδυνατούν να κρύψουν και τα ιδιαιτέρως καλοφτιαγμένα βίντεο της Lamda Development.
Αναρωτιέται κανείς: Μήπως η επένδυση στο Ελληνικό προσφέρει το απόλυτο momentum για την αναγέννηση του Υμηττού; Ακόμα κι αν δούμε το ζήτημα στενά επιχειρηματικά ποιος θα θέλει να βγαίνει στο μπαλκόνι ενός πολύ καλά πληρωμένου διαμερίσματος ή να κάνει το μπάνιο του στη νέα, χρυσαφένια παραλία μήκους 1.000 μέτρων του Αγίου Κοσμά ή να πίνει το κοκτέιλ του στη Marina Galleria με φόντο ένα ταλαιπωρημένο, αφρόντιστο, άνυδρο βουνό που να θυμίζει κρανίου τόπο;
Ο Υμηττός δεν είναι ένα οποιοδήποτε βουνό του λεκανοπεδίου. Η κορυφή του (1.026 μ.) απέχει μόλις 7,5 χιλιόμετρα από την πλατεία Συντάγματος σε ευθεία γραμμή. Εντάσσεται στο δίκτυο Natura και φυλάσσεται από «ζώνες προστασίας», σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα του 1978. Στον Υμηττό συναντάμε περισσότερα από 600 φυτικά είδη και υποείδη, αριθμός πολύ υψηλός αναλογικά με την έκταση του βουνού.
Για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις: Δεν περιμένει κανείς να δει να φυτρώνει πάνω από την Ηλιούπολη ή στην Αιξωνή της Γλυφάδας ένα δεύτερο Αισθητικό Δάσος Καισαριανής. Δεν είναι τυχαίο που οι αρχαίοι Ελληνες ονόμαζαν το νότιο σκέλος του βουνού Ελάττονα ή Ανυδρο Υμηττό. Αλλά μια συστηματική αναδάσωση μπορεί να αποδώσει σε βάθος χρόνου και να αλλάξει κατά πολύ τη μεγάλη εικόνα. Αν η πολιτεία και η ιδιωτική πρωτοβουλία δώσουν το σύνθημα, οι πολίτες θα ακολουθήσουν. Και οι επόμενες γενιές θα μας ευγνωμονούν. Ολους.