Προχθές στη Βουλή ο κ. Γ. Καμίνης, στην ομιλία του για το νομοσχέδιο που αφορούσε την αναβάθμιση του σχολείου, είπε απευθυνόμενος στην κ. Κεραμέως πως «οι διατάξεις που εισάγονται, ελάχιστη επίπτωση έχουν στην πορεία του εκπαιδευτικού, στην εξέλιξή του, βαθμολογικά και μισθολογικά». Ο κ. Γ. Καμίνης θέτει το ουσιαστικό ζήτημα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Δηλαδή, δεν νοείται αξιολόγηση χωρίς επιβράβευση αυτών που αξιολογήθηκαν θετικά. Διαφορετικά τι νόημα έχει η σχετική διαδικασία; Δεν είναι αξιολόγηση η απλή επισήμανση των αρνητικών ή των θετικών σημείων ενός εκπαιδευτικού. Δεν μπορεί η όλη προσπάθεια απλώς να κατατείνει στη βελτίωση αυτών που υστερούν. Γιατί τότε τίθεται το ερώτημα: Και τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς που η παρουσία τους αξιολογήθηκε θετικά; Η εποχή του δάφνινου στεφανιού και της εύφημης μνείας έχει παρέλθει. Δεν θα πρέπει αυτοί οι άνθρωποι, που προσπάθησαν παραπάνω από τους υπόλοιπους συναδέλφους τους, να ανελιχθούν βαθμολογικά και κατά συνέπεια και μισθολογικά; Γιατί αν δεν συμβεί αυτό, δεν υπάρχει και το κίνητρο για την περισσότερη προσπάθεια.
Βέβαια, εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για το υπουργείο Παιδείας. Εφόσον η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, που ας σημειωθεί έχει θεσμοθετηθεί τουλάχιστον άλλες τρεις φορές στο παρελθόν, συνδεθεί με τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξή τους, τότε θα πρέπει και τα κριτήρια, εκτός από αυστηρά, να είναι και απολύτως σαφή. Διαφορετικά θα κινδυνεύσει η σχετική διαδικασία να ξεχειλώσει τόσο πολύ, ώστε τελικά να χωράνε όλοι οι εκπαιδευτικοί. Να καταντήσει η αξιολόγηση κάτι σαν το φοιτητικό «δημοκρατικό 5».
Οι προηγούμενες απόπειρες για αξιολόγηση των εκπαιδευτικών έμειναν στα χαρτιά, γιατί κινούντο σε ένα πλαίσιο που δεν επικεντρωνόταν τόσο στην απόδοση του εκπαιδευτικού όσο στην αξιολόγηση των αποκληθεισών «εκπαιδευτικών δομών». Ακόμα και αυτό το γενικό πλαίσιο προκάλεσε τις αντιδράσεις της πανίσχυρης τότε ΟΛΜΕ και ουσιαστικά αυτές οι προσπάθειες εκφυλίστηκαν. Σήμερα οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της κυβέρνησης στον χώρο της Παιδείας συναντούν ευρεία αποδοχή από τους πολίτες, η δε ΟΛΜΕ είναι πλήρως απαξιωμένη. Η κ. Κεραμέως ας γίνει λίγο πιο τολμηρή, συνδέοντας την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με τη βαθμολογική ανέλιξή τους.