Το μόνο καλό σε αυτή τη νέα κρίση (με τις 90+ δασικές πυρκαγιές) που προέκυψε στη χώρα είναι πως δεν εμφανίστηκαν (ακόμη;) «αντιεκκενωστές» για να μας ζαλίζουν ότι η φωτιά είναι μια ψεύτικη απειλή και οι εκκενώσεις κόλπο της παγκόσμιας ελίτ για να ξεριζώσουν τους Ελληνες από τα πατρογονικά τους εδάφη.
Οι κάτοικοι των περιοχών που πλήττονται ακολούθησαν τις οδηγίες των Αρχών και, σε αντίθεση με ό,τι βλέπουμε στις ΜΕΘ, δεν θρηνήσαμε ανθρώπινα θύματα. Βεβαίως υπάρχουν κάποιοι που διαδίδουν στα social media ότι οι φωτιές μπαίνουν για να αντικατασταθούν τα δάση από αιολικά πάρκα. Ως γνωστόν η φαντασία του ανθρώπου είναι απεριόριστη, το ίδιο και η βλακεία. Συνεπώς η συνωμοσιολογία βρίσκει πάντα διεξόδους.
Υπάρχουν όμως άλλες ιδεοληψίες, λιγότερο επικίνδυνες, που παρέμειναν ανέπαφες. Ακούγαμε τον ήπιο γενικώς βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κώστα Ζαχαριάδη να λέει ότι το κόμμα του «από την εποχή του Μιχάλη Παπαγιαννάκη» ήταν υπέρ της πράσινης μετάβασης και οικονομίας και στην αμέσως επόμενη πρότασή του να βάλλει κατά του κλεισίματος των λιγνιτικών μονάδων στη χώρα. Δυστυχώς ο μεγάλος –κατ’ αρχάς στοχαστής και μετά πολιτικός– της Αριστεράς δεν ζει για να δει σε πόσα πράγματα χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τους επιγόνους του.
Αυτό όμως είναι ο τυπικός ΣΥΡΙΖΑϊκός πολιτικαντισμός τού «εμ έτσι, εμ αλλιώς» που ’λεγε ο κ. Φίλιππος Σαχινίδης. Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι και με την οικολογία και με τις ρυπογόνες λιγνιτικές μονάδες. Η ιδεοληψία φάνηκε σε μια άλλη αποστροφή του συμπαθούς βουλευτή. «Η κυβέρνηση», είπε, «θέλει να ιδιωτικοποιηθεί πλήρως ο ΑΔΜΗΕ. Τι θα γίνει με το δίκτυο; Ως πότε θα βλέπουμε εκρήξεις από πυλώνες στην Ελλάδα;» Με άλλα λόγια, ο ιδιωτικός ΑΔΜΗΕ του μέλλοντος (αν ποτέ υπάρξει) είναι υπεύθυνος και για τις αστοχίες τού νυν υπό κρατικό έλεγχο ΑΔΜΗΕ. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι ένοχος ακόμη και πριν υπάρξει, ακόμη και για τα δεινά που παράγει ο κρατισμός.
Εχουμε γράψει πολλάκις για την ανάγκη διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα των δικτύων. Οχι όμως διότι θα φταίει ο ιδιωτικός ΑΔΜΗΕ που σκάνε οι πυλώνες του κρατικού ΑΔΜΗΕ. Τα δίκτυα είναι εκ των πραγμάτων μονοπωλιακές υποδομές. Ετσι ο ευεργετικός για τον καταναλωτή ανταγωνισμός δεν μπορεί να υπάρξει και αφετέρου πρέπει να υπάρχει κάποιος κοινωνικός έλεγχος –έστω αυτός ο στρεβλωμένος– που γίνεται σήμερα διά του κράτους. «Ενα κρατικό μονοπώλιο είναι κακό. Ενα ιδιωτικό μονοπώλιο χειρότερο» γράφαμε παλιότερα (11.3.2011).
Εξάλλου, μια γεύση έχουμε με το ιδιωτικό ολιγοπώλιο της κινητής τηλεφωνίας. Οπως έλεγε αυτή η εφημερίδα στο Κύριο Αρθρο της, «πρέπει οι επιχειρήσεις αυτές να είναι τουλάχιστον αξιόπιστες και ασφαλώς ταχύτερες, αναλόγως προς τα τιμολόγιά τους, που είναι από τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση» (1.8.2021).