Αττική: πότε θα μάθουμε την αλήθεια;

1' 48" χρόνος ανάγνωσης

Ενώ όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα (και δικαίως) στην αγρίως δοκιμαζόμενη βόρεια Εύβοια, τα ερωτήματα για τη διαχείριση της φωτιάς στην Αττική δεν θα πρέπει να μείνουν αναπάντητα. Το χρωστάμε στους κατοίκους της πρωτεύουσας από τους οποίους αφαιρέθηκε βιαίως ένας καταπράσινος άξονας στους πρόποδες της Πάρνηθας, που ξεκινάει από τα όρια των οικισμών Θρακομακεδόνων – Βαρυμπόμπης και εκτείνεται μέχρι την Ιπποκράτειο Πολιτεία και ακόμη βορειότερα. Η απώλεια γίνεται σχεδόν αβάσταχτη αν αναλογιστεί κανείς το σπάνιο τοπίο των πρώην βασιλικών κτημάτων, τη μαγευτική διαδρομή της Κιθάρας, την απαράμιλλη ομορφιά της λίμνης Μπελέτσι, που ήταν από μόνη της ένας προορισμός ψυχικής ανάτασης. Δεν κάηκαν απλώς χιλιάδες στρέμματα εθνικού δρυμού· εξαφανίστηκαν αιωνόβια δέντρα, πραγματικά μνημεία της φύσης. Κι ενώ έχουμε μπροστά τουλάχιστον ένα μήνα καλοκαίρι, δεν θα πρέπει να βγάζουμε από τους πένθιμους λογαριασμούς μας την άλλη τεράστια χαμένη μάχη τον Μάιο, όταν αφανίστηκαν 70.000 στρέμματα στα Γεράνεια Ορη μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι στην περίπτωση της Βαρυμπόμπης υπάρχουν δύο κενά στο αφήγημα τόσο της Πυροσβεστικής όσο και της κυβέρνησης. Το πρώτο αφορά την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς που ξέσπασε λίγο μετά τη μία το μεσημέρι στα βόρεια του οικισμού και του στρατιωτικού αεροδρομίου του Τατοΐου, όπου και σταθμεύουν πυροσβεστικά αεροπλάνα. Υπάρχουν μαρτυρίες για καθυστερημένη αντίδραση κάποιων κρίσιμων λεπτών, με συνέπεια η φωτιά να πάρει γρήγορα διαστάσεις εξαιτίας του θερμικού φορτίου και όχι του ανέμου. Το δεύτερο κενό έχει να κάνει με την αναζωπύρωση της ίδιας φωτιάς δύο ημέρες μετά, όταν είχε δοθεί η εντύπωση πως οι πυροσβεστικές δυνάμεις την είχαν θέσει υπό έλεγχο. Αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν να μην υπήρχε σε ένα τόσο ευαίσθητο σημείο ικανός αριθμός δυνάμεων και μέσων, που θα αποσοβούσαν τον οποιοδήποτε κίνδυνο, για τον πολύ απλό λόγο ότι στην περίπτωση που ξέφευγε ήταν σίγουρο ότι θα απειλούσε την Πάρνηθα και τον εθνικό δρυμό; Θέλω να πω ότι και τα δύο «κενά» δεν καταγράφονται σε ένα μονοπάτι στο Μαίναλο ή στον Ταΰγετο αλλά κάτω από την Πάρνηθα, στο κατώφλι εθνικού δρυμού, δίπλα σε στρατιωτικό αεροδρόμιο. Ποιον άλλο περιβαλλοντικό θησαυρό αυτής της αξίας είχαν να υπερασπιστούν η Πυροσβεστική και οι πολιτικοί της προϊστάμενοι στην περιοχή της Αττικής; Τα ερωτήματα ζητούν απαντήσεις· μόνον έτσι θα πάμε στην επόμενη ημέρα. 

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT