«Μεσ’ στου Αιγαίου τα νερά αγγέλοι φτερουγίζουν/ κι εκτός από κορονογιούς και πυρκαγιές σκορπίζουν» l – έτσι, για να αποκατασταθεί, ει δυνατόν, το άκαιρο κλείσιμο της περασμένης στήλης, που έκανε λόγο μόνο για τους ιούς. l Συντάχθηκε γαρ πριν αρχίσουν οι φλόγες της κολάσεως που απειλούν l –κι αυτές τώρα– l να μας γυρίσουν από κει που ’ρθαμε. l Προς αγαλλίαση των πάσης φύσεως χολερικών βρομόγλωσσων που επιδημούν τόσο στα φασιστοειδή δεξιά όσο και στα ομόφρενα αριστερά – των πέριξ του Σύριζα συμπεριλαμβανομένων. l Αγάντα όμως και δεν θα τους περάσει. l Θα τον βαδίσουμε θέλουν δεν θέλουν τον άλλο δρόμο που έχει πάρει η χώρα με τη θέληση της πλειονότητας των πολιτών, l πολλοί από τους οποίους προέρχονται και από τους οπαδούς Σύριζα, Κινάλ, ΚΚΕ – και σταματώ σ’ αυτούς γιατί ουκ αν λάβοις από άλλους, πυροβολημένους. l Τις ημέρες που το πανελλήνιο θρηνούσε τον θάνατο του «Πρίγκιπα του Τραγουδιού» Τόλη Βοσκόπουλου l (που υπήρξε αναμφισβήτητα «λαϊκό είδωλο») l μας άφησε αιφνιδίως γεια η Μάγια Λυμπεροπούλου. l Σπουδαία μορφή του θεάτρου μας, σπουδαίος άνθρωπος, κυρία σε κάθε έκφανση του βίου, της πολιτείας και της τέχνης της. l Δεν είναι τόσο η επιθυμία μου να προσθέσω και το δικό μου «ύστατο χαίρε», l γιατί τη γνώρισα κι εκτός σκηνής, πράγμα που μεγέθυνε την εκτίμηση και τον σεβασμό που έτρεφα για το πρόσωπό της, l είναι και η απογοήτευσή μου για το κατάντημα του πνευματικού και, θα το τολμήσω, του δημοσιογραφικού μας εκτοπίσματος. l Απ’ όσα διάβασα, οι περισσότερες από τις πενιχρές σχετικές δημοσιεύσεις αντέγραψαν ένα σύντομο «βιογραφικό», του οποίου ο άγνωστός μου συντάκτης ανέφερε ότι «υπήρξε καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας», αγνοώντας πλήρως ότι η Μάγια Λυμπεροπούλου υπήρξε μία από τις λαμπρότερες πρωταγωνίστριες του Καρόλου Κουν, και μάλιστα στην ακμή του Θεάτρου Τέχνης. l Οχι μόνο, φυσικά, αλλά από τα μη εξαιρετέα. l Μέγας τίτλος τιμής. l Μάγια Λυμπεροπούλου, εσύ λαμπάδα φωτεινή της σκηνής, εσύ καλλιτέχνις από τις πιο καλλιεργημένες του θεάτρου μας, δασκάλα σκηνικού ήθους των νέων που καθοδήγησες, είμαι σίγουρος ότι είχες πλήρη επίγνωση των καιρών που περνάμε ως κοινωνία. l Τις πικρίες τις διάβαινες αγέρωχη. l Ετσι και έφυγες, και έτσι, λαμπάδα φωτεινή της σκηνής μας, σε αποχαιρετάμε. l
Στη μονοθεματική ξηρασία που αποτεφρώνει κατ’ αυτάς και τα τηλεραδιοκάναλα l –πότε κορωνοϊός, πότε πυρκαγιές– l οφείλω για μία ακόμη φορά να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τη σπουδαία σειρά ιστορικών εκπομπών του Σκάι 100,3 FM l και ειδικότερα του πολύτιμου αρχείου της σειράς «Γνωρίζοντας την Ιστορία μας», που προσφέρει γάργαρη πηγή δροσιάς, στην οποία μπορεί κανείς να καταφεύγει όταν τα τηλεραδιοκύματα γίνονται αβάσταχτα. l Ο χαλκέντερος Αρης Πορτοσάλτε έχει καταφέρει (ανάμεσα στον καθημερινό του αγώνα για ενημέρωση και πολιτική μάχη) να οικοδομήσει κυριολεκτικά έναν αρίφνητο Θησαυρό ιστορικών εκπομπών l – όπως λ.χ. οι τρέχουσες σειρές «Από το Big Bang προς την Ιστορία της Ευρώπης» και η άλλη για το 1821. l Eνα από καρδιάς «ευχαριστώ» στον ίδιο, στον Σκάι και φυσικά στους εξέχοντες ιστορικούς και τους άλλους συμμετέχοντες στις εκπομπές αυτές. l Συν ένα πρόσθετο στον χρυσορρόα Περικλή Βαλιάνο, ομότιμο καθηγητή Φιλοσοφίας της Πολιτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος, γλαφυρός, απολαυστικός, απλός στον λόγο του και ταυτόχρονα σπάνιος μεταδότης της βαθιάς του γνώσης, προσωπικά με θάμπωσε πρόσφατα με όσα, τόσο πλούσια, τόσο πειστικά, τόσο πολύτιμα, μας μετέδωσε για τη ρωμαϊκή εποχή και τη ριζιμιά επιρροή της από το ελληνικό γράμμα και πνεύμα. l Βρείτε τις εκπομπές κι ακούστε τις – δρόσος ψυχής τε και νου.