«Κάνε με σαν τον Αντι τον Γκαρσία». Αυτή την οδηγία πρέπει να είχε πάρει ο ζωγράφος που φιλοτέχνησε το λεβέντικο πορτρέτο του Γιώργου Πατούλη. Το έργο δεν θα είχε προσφερθεί στο κοινό βλέμμα εάν δεν το είχε αποκαλύψει ο αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος και Πολιτικής Προστασίας, Βασίλης Κόκκαλης. Ο Κόκκαλης έχει κορνιζάρει στο γραφείο του τον Πατούλη – Γκαρσία εν είδει σταλινικού εικονίσματος – για να κλιματίζει το πνεύμα του αδιαλείπτως η πατούλειος αύρα.
Είναι μεγάλος ο πειρασμός να αντλήσει κανείς από αυτή την αισθητική πολιτικά συμπεράσματα. Δεν χρειάζεται, όμως, να καταφύγει σε τέτοιες επισφαλείς αναγωγές. Δεν χρειάζεται, γιατί ο Πατούλης εμφανίζεται σκέτος, χωρίς εφέ Γκαρσία, διαρκώς στα media. Στην αρχή εμφανιζόταν για να δώσει ανταπόκριση από τις πυροσβεστικές επιχειρήσεις. Εμφανιζόταν και σε προωθητικά βίντεο από τη Βαρυμπόμπη, όπου έμπαινε σε αυλές και κατηύθυνε ο ίδιος τα πυροσβεστικά οχήματα επιτόπου.
Τώρα που οι πυρκαγιές έχουν γίνει αποπνικτική ρουτίνα, ο περιφερειάρχης βγαίνει στα ΜΜΕ και για να δικάσει, αφήνοντας την πρωινή του αγανάκτηση να επιμερίσει τις ευθύνες στα δασαρχεία και στο υπουργείο Εσωτερικών. Προκαλείται έτσι ένα κακοφωνικό σόου, που δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει: ο κυβερνητικός εκπρόσωπος παραδέχεται ότι έγιναν λάθη, χωρίς να τα ορίζει, επειδή «βρισκόμαστε στην ώρα της μάχης». Και την ώρα της ίδιας μάχης, ο περιφερειάρχης τα καταλογίζει προκειμένου να μην καταλογισθούν στον ίδιο.
Τελικά, τι κάνουμε ενώ ακόμη καίνε οι φωτιές; Καταλογίζουμε; Ανασχηματίζουμε; Ή σβήνουμε πρώτα και μετά μιλάμε;
Το στραμπούληγμα του μηνύματος φαίνεται να είναι αποτέλεσμα της αφηρημένης λαθολογίας διά της οποίας η κυβέρνηση δοκίμασε να εκτονώσει κάπως το βαρύ κλίμα των ημερών. Η αόριστη αυτοκριτική μπλέχτηκε με τον ανασχηματισμό, που, σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό του ανασχηματισθέντος κυβερνητικού εκπροσώπου, δεν ήταν ανασχηματισμός, αλλά «αναγκαίες παρεμβάσεις για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου στους κρίσιμους τομείς, που είναι στην επικαιρότητα τώρα». Και οι «αλλαγές επικαιρότητας» μπλέχτηκαν ακόμη περισσότερο με τον χρησμό του εκπροσώπου, που απέφυγε ευθέως να απαντήσει εάν ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη χαίρει της εμπιστοσύνης της κυβέρνησης.
Σε αυτό το κενό –που χάσκει μεταξύ της κυβέρνησης που βλέπει λάθη αλλά δεν τα λέει και της κυβέρνησης που εντοπίζει εμπράκτως τα λάθη ελαφρώς ανασχηματιζόμενη– εμφιλοχωρεί ο Πατούλης, και η καμπάνια της πολιτικής του αυτοπροστασίας.
Λένε ότι ο ανασχηματισμός δεν προαναγγέλλεται. Το σωστό θα ήταν να λένε ότι δεν πρέπει να προαναγγέλλεται. Γιατί όταν προεξοφλείται, έστω και διά παραλείψεως, προκαλεί μόνο σύγχυση και νευρικότητα – και μάλιστα «την ώρα της μάχης».
Ατάραχος στην κορνίζα του έμεινε μόνο ο Γκαρσία(ς).
Γιώργος Πατούλης: Γκαρσία
1' 57" χρόνος ανάγνωσης
