Με ποιον κήνσορα να πας, ποιον τιμητή ν’ αφήσεις

Με ποιον κήνσορα να πας, ποιον τιμητή ν’ αφήσεις

2' 6" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Από τις πλέον ευπώλητες λέξεις, γραπτώς και προφορικώς, των τελευταίων χρόνων ο κήνσορας μαζί με το δίδυμο αδελφάκι του τιμητή, ανταγωνίστηκαν στα ίσα το διακύβευμα, με εναλλασσόμενους εκτιμητές ηθών και επικριτές προσώπων. Ας αφήσουμε όμως τους φωτοτυπημένους αδιάφθορους στην παρέλασή τους.

Μάρκος Πόρκιος Κάτων (ο πρεσβύτερος), 234-149 π.Χ., από τους αυθεντικότερους, αυτόφωτους κήνσορες τιμητές που έγραψαν ιστορία. Γόνος πληβείων, καθολικά αποδεκτός για το άμεμπτο ήθος, ανεπίληπτος διαχειριστής δημόσιου χρήματος, δεινός ρήτορας. Ωστόσο, ανθέλληνας ώς το μεδούλι, ένας Μέτερνιχ στην Αιώνια Πόλη. Βάζοντας στόχο ν’ αποτοξινώσει τα έθιμα και τον ρωμαϊκό τρόπο ζωής από κάθε τι ξενόφερτο κήρυξε ανένδοτο κατά της διαβρωτικής εισβολής της ελληνικής σκέψης και των φορέων της φιλοσόφων που ξεμυάλιζαν τους πατρικίους, μολύνοντας τη Σύγκλητο. Ο σπαρτιάτικος τρόπος ζωής δίχως ίχνος πολυτέλειας ήταν για τον κήνσορα τιμητή το τείχος που έπρεπε να υψώσει η Ρώμη. Η ιδιοφυΐα δεν του άμβλυνε την τύφλωση, έφθασε στο σημείο να αποκαλεί «μεγάλο φαφλατά» τον σοφότερο όλων Σωκράτη, ενώ παρότρυνε τους συμπολίτες του να αποκηρύξουν τους Ελληνες γιατρούς επειδή θα τους έστελναν μια ώρα αρχύτερα στον άλλο κόσμο. Ελεγε μεταξύ άλλων ότι σημάδια ξεπεσμού της Πολιτείας ήταν ότι τα όμορφα αγόρια κόστιζαν περισσότερο από τα χωράφια και τα πιθάρια με παστό ψάρι πιο πολύ από τους ζευγάδες. Ο τιμητής συγκρούστηκε και με τον εθνικό ήρωα των καρχηδονιακών πολέμων Σκιπίωνα τον Αφρικανό επειδή αυτός σύχναζε σε ελληνικά γυμνάσια και θέατρα της Σικελίας. Λέγεται ότι ο μεγάλος Σκιπίων, αντίπαλος του μεγάλου Αννίβα, βλέποντας την κραταιά Καρχηδόνα παραδομένη στις φλόγες από τις λεγεώνες του, δάκρυσε για τη μοίρα των εχθρών του. Ο στρατηγός φρόντισε να διασωθεί η περίφημη αγροτική εγκυκλοπαίδεια του Μάγωνα ώστε να μεταφραστεί στα Λατινικά το πολύτιμο έργο των 28 τόμων που περιελάμβανε οδηγίες από το πώς διατηρούνται τα ρόδια ως το πώς να διαλέγει κάποιος βόδια.

Κοντά έναν αιώνα διήρκεσαν σε τρεις δόσεις οι Καρχηδονιακοί πόλεμοι (κάποια επεισόδια θυμίζουν τον δικό μας Πελοποννησιακό πόλεμο) και ο Κάτων στο μέρισμα της ζωής του καθόταν συνεχώς σε αναμμένα κάρβουνα. Για όποιο θέμα κι αν αγόρευε, ο επίλογός του, σαν τικ, ήταν μία φράση που έγινε σημαία για κάθε εμμονικό και κάθε καρυδιάς καρύδι: Carthago delenda est (η Καρχηδών πρέπει να καταστραφεί), ανοίγοντας διώρυγα στη mare nostrum. O κήνσωρ των κηνσόρων έφυγε με την πικρία ότι δεν πρόλαβε να δει την Ελλάδα γονατισμένη. Την ίδια χρονιά ενταφιασμού της Καρχηδόνας, το 146 π.Χ., ο αγροίκος ύπατος Μόμμιος αφάνιζε την πλουσιότερη τότε ελληνική πόλη Κόρινθο, μικρή Καρχηδόνα της Ανατολής, με τα περίλαμπρα έργα τέχνης, πυρπολώντας την.

Η αναδυόμενη αυτοκρατορία μόλις είχε διαβεί την τιμωρό πύλη της απληστίας και των τρυφηλών κατακτήσεων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή