Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή με αντικείμενο τις πυρκαγιές κινήθηκε στα αναμενόμενα και δεν πρόσφερε πολιτικά κάτι καινούργιο. Ο πρωθυπουργός επικεντρώθηκε στα διαχειριστικά και ήταν αρκετά απολογητικός, οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης επιχείρησαν, σε διάφορους βαθμούς, να επιρρίψουν τις ευθύνες ολοκληρωτικά στην κυβέρνηση και στην ηγεσία της. Προσπάθησαν επίσης να αποκομίσουν οφέλη πλειοδοτώντας για τους πυρόπληκτους, δοξάζοντας τους ντόπιους με την έννοια ότι αυτοί μόνοι τους και δίχως βοήθεια έσωσαν τα χωριά, απαιτώντας χιλιάδες προσλήψεις, ακόμη και κολακεύοντας τη… νεολαία.
Πρωταθλητής βέβαια ο Αλ. Τσίπρας σχεδόν στα παραπάνω, ο οποίος με το γνωστό θράσος που διαθέτουν ο ίδιος και το κόμμα του, αλλά και την ανεπάρκεια πολιτικής σκέψης που αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό τους, επιχείρησε να «βγει λάδι» από τον όλεθρο στο Μάτι. Ξεχνώντας μεταξύ άλλων την πανάθλια επικοινωνιακή διαχείριση τη δική του και της κυβέρνησής του τις φοβερές εκείνες μέρες. Αυτό όμως που επιβεβαίωσε κατά τη χθεσινή παράστασή του ο αρχηγός του Σύριζα, είναι η αντιπολιτευτική τακτική που έχει αποφασίσει να υιοθετήσει απέναντι στην κυβέρνηση.
Τα δείγματα υπήρχαν και ήταν σαφή παρά τη φιλολογία περί της συζήτησης και αναζήτησης που βρίσκεται σε εξέλιξη στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη φυσιογνωμία του, τη δημόσια ρητορική του και τον αντιπολιτευτικό λόγο του. Ολα αυτά ξεκαθάρισαν απολύτως χθες. Η αντιπολιτευτική τακτική του Σύριζα έχει τους ακόλουθους άξονες:
1ον. Ο άκρατος λαϊκισμός θα εξακολουθήσει να είναι η σπονδυλική στήλη του πολιτικού λόγου του κόμματος, θα γίνεται όμως προσπάθεια να καλύπτεται από σοβαροφάνεια και ταυτόχρονα θα είναι ανεκτή η συμπεριφορά του Π. Πολάκη και άλλων στελεχών να «αμολάνε» το μακρύ τους και το κοντό τους».
2ον. Ο Ν. Ηλιόπουλος θα είναι ελεύθερος, ως εκπρόσωπος του κόμματος, να ασκεί αντιπολίτευση επί παντός επιστητού, έστω και με δηλώσεις που απέχουν ελάχιστα από τη γελοιότητα, προκειμένου να διατηρείται η επαφή με τα πλήθη των πάσης φύσεως «ψεκασμένων».
3ον. Οι επιθέσεις του Αλ. Τσίπρα και των υπολοίπων ηγετικών στελεχών θα είναι επικεντρωμένες στο πρόσωπο του Κυρ. Μητσοτάκη, με παράλληλο στόχο να «περάσει» στην κοινή γνώμη η άποψη ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι ανίκανη, για να σκεπαστεί η αποδεδειγμένα εκκωφαντική δική τους.
Από την πλευρά του Σύριζα υπάρχει λογική στην τακτική που υιοθέτησε. Ο λαϊκισμός είναι στο DNA του και η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού, δεν μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά, καθώς είναι επιπλέον όμηροι πλατιάς άγνοιας. Κατ’ αναλογίαν απευθύνονται σε αντίστοιχα κοινά, τα οποία αδυνατούν πια να τα αναμείξουν με οπαδούς της στοιχειώδους λογικής σκέψης. Οι προσωπικές επιθέσεις στον Κυρ. Μητσοτάκη έχουν σκοπό την αποδόμησή του μεταξύ των «παλαιοδεξιών» της παράταξης και ακόμη περισσότερο στα μάτια των «κεντρώων» που τον στηρίζουν. Και βέβαια, η προσωπική αντιπαλότητα αποσκοπεί στην ενίσχυση του προφίλ του Αλ. Τσίπρα μέσα και έξω από το κόμμα του…