Και η παράνοια έχει τη δική της λογική. Οπως και ο εθνικολαϊκισμός, ο λαϊκισμός, η ξενοφοβία. Το δημαγωγικό – λαϊκιστικό ύφος και το εθνικιστικό περιεχόμενό τους δεν έχουν καμία θέση με το Κέντρο στο οποίο επιδιώκει να εδραιωθεί ο πρωθυπουργός, διευρύνοντάς το περαιτέρω στον χώρο του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ. Δεν έχουν θέση ούτε με τον πραγματισμό/τεχνοκρατικό χαρακτήρα (reality check) των αποφάσεων που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση ούτε με τη σύγκρουση παγιωμένων νοοτροπιών που ενέχονται για την οπισθοδρόμηση της χώρας. Το «θα σπάσουμε αυγά» –προσφιλής έκφραση του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος– είναι ασύμβατο με αντιλήψεις που εκδηλώθηκαν πρόσφατα από βουλευτή και ευρωβουλευτές της Ν.Δ., γιατί, απλούστατα, αυτές είναι τα «αυγά».
Δεν είναι τυχαίο ότι ο θόρυβος που δημιουργήθηκε αφορά τους μετανάστες (Κωνσταντίνος Μπογδάνος) και τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα (Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου και Μανώλης Κεφαλογιάννης). Ο μεν αναδιπλώθηκε ύστερα από ανάρτησή του, που προκάλεσε αντιδράσεις και εντός του κόμματός του, οι δε ευρωβουλευτές απείχαν από ψηφοφορία του Ευρωκοινοβουλίου σχετική με τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών.
Δεν χρειάζεται να καλπάζει κανείς στις λεωφόρους της προόδου και του μέλλοντος για να αντιληφθεί ότι ο κόσμος αλλάζει. Οι θεσμοί προέχουν για να διαμορφώνεται και να αναπροσαρμόζεται το, κάθε φορά, πλαίσιο, είτε αφορά πολιτικές ενσωμάτωσης είτε διευκολύνει τη συνύπαρξη ή προστατεύει τη διαφορετικότητα.
Το υπόδειγμα Αντετοκούνμπο είναι εύκολο να προβληθεί. Βοηθούν σε αυτό ο χαρισματικός Γιάννης, η μυθιστορηματική οικογενειακή ιστορία, η μεγάλη δημοφιλία, που αναδεικνύει στέρεες αρχές και αξίες, σκληρή εργασία, ταλέντο, δέσμευση σε ένα σκοπό. Με τους Αντετοκούνμπο και ο πιο σκληρός εθνικολαϊκισμός δύσκολα θα έβρισκε πατήματα. Τι γίνεται όμως με τα «ανώνυμα» νήπια από οικογένειες μεταναστών ή με τα ομόφυλα ζευγάρια; Τι γίνεται με όσους δεν είναι οι Αντετοκούνμπο;
Μπορεί ένα κόμμα να πορεύεται χωρίς ενιαία γραμμή επί ευαίσθητων κοινωνικών θεμάτων; Με βουλευτές που «σολάρουν», επενδύοντας άλλοτε στο διαδικτυακό «τηλεμάρκετινγκ» άλλοτε σε παλαιοκομματισμούς με αποτυχημένα λίφτινγκ, σε υποκλίσεις σε μια εκλογική πελατεία εν γένει «αρνητών», η οποία δεν θα καμφθεί από το «υπόδειγμα Αντετοκούνμπο».
Οσο οι αποκλίσεις βαθαίνουν, οι γεφυροποιοί θα κινδυνεύουν να πέσουν στο ρήγμα. Τα άκρα αποστρέφονται το κέντρο. Οι ακραίοι πολυσυλλεκτισμοί δεν συνιστούν Κέντρο.