Από την ανακάλυψή της, η Αυστραλία (και μαζί της η Νέα Ζηλανδία και άλλα νησιά του Ειρηνικού) θεωρούνταν πως βρίσκεται στους «αντίποδες», στην κάτω μεριά, στην ανάποδη πλευρά του κόσμου. Είναι το γνωστό, στα αγγλικά, Down Under (με αυτόν τον τίτλο το αυστραλιανό γκρουπ Men At Work έκανε μεγάλη επιτυχία το 1982, τραγούδι που θεωρήθηκε πατριωτικό). Η ονομασία έμεινε, με μια διάθεση χαριτολογίας, ειδικά για την Αυστραλία: «Αντίποδες». Στα δικά μας μάτια, η Αυστραλία συνδέεται στενά με την πάλαι ποτέ Βρετανική Αυτοκρατορία. Ομως η Αυστραλία, όπως κάθε έθνος, διεκδικεί τη δική της, ιδιαίτερη ταυτότητα. Αυτή συνδυάζει όντως τη δυτική, αγγλόφωνη κουλτούρα με την πιο εξωτική ωκεάνια, αυτή του Ειρηνικού.
Εδώ και δεκαετίες, ωστόσο, η Αυστραλία δυσφορεί με την εισδοχή της ηπειρωτικής ασιατικής κουλτούρας που, βέβαια, δεν είναι άλλη από την κινεζική. Και όταν λέμε κουλτούρα, μην πάει ο νους σας αποκλειστικά στις τέχνες και στα γράμματα. Η Κίνα έχει επεκταθεί οικονομικά σε πολλές μικρές και μεγάλες γωνίες του πλανήτη και η Αφρική είναι, ίσως, το πιο τρανταχτό παράδειγμα. Ετσι, η Αυστραλία δείχνει να βρίσκεται, εδώ και χρόνια, σε μια αμυντική θέση, υπό μία έννοια, μεγαλύτερη ακόμα και από εκείνη στην οποία βρέθηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο αντίπαλος ήταν η Ιαπωνία. Και χωρίς τη Βρετανία του Τσώρτσιλ ή την Αμερική του Ρούζβελτ στο πλευρό της.
Με αυτά και με αυτά, το θέμα του συμφώνου ενίσχυσης της άμυνας της Αυστραλίας, γνωστό πλέον ως AUKUS, που τόσους τριγμούς έχει προκαλέσει στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ήταν η μεγάλη απάντηση στις προσευχές της μεγάλης αυτής ηπείρου. Η όλη κίνηση, κυρίως από τις ΗΠΑ, και ακολούθως από τη Βρετανία, έγινε πολύ άτσαλα και ακύρωσε μεγάλες εμπορικές στρατιωτικές συμφωνίες στις οποίες είχε επενδύσει ο κολοσσός της Ντασό – και άρα η Γαλλία. Ομως υπάρχει μια λογική πίσω από το όλο εγχείρημα που ακολουθεί εκείνη της δημιουργίας του Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Θα μπορούσε η βεντάλια του τελευταίου να φτάσει ώς τους μακρινούς Αντίποδες;
Αμφίβολο. Συνεπώς, κατέστη αναγκαία η ίδρυση ενός νοτιοειρηνικού συμφώνου. Αν το 1952 ο αντίπαλος ήταν –βασικά– η ΕΣΣΔ, το 2021 είναι η Κίνα. Το οξύμωρο; Μία από τις χώρες συμμάχους της Αυστραλίας είναι ο παλαιός εχθρός της, η Ιαπωνία… Νέος «ψυχρός πόλεμος»; Πιθανώς. Αν ο παλαιός μπορούσε να γίνει «θερμός» στο Βερολίνο, στην Κορέα ή στην Κούβα, τώρα μπορεί αυτό να συμβεί στην Ταϊβάν. Η Κίνα έχει επεκτατικό προφίλ πλέον. Κάποιοι μιλούν ακόμα και για κινεζικό ιμπεριαλισμό. Ο 21ος αιώνας είναι όλο εκπλήξεις…