Ο πρωθυπουργός βρίσκεται στη Νέα Υόρκη για να συμμετάσχει στην ετήσια Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Κατά την ολιγοήμερη παραμονή του στην αμερικανική μεγαλούπολη θα κινηθεί σε τρεις άξονες. Ο πρώτος αφορά την προβολή των ελληνικών θέσεων στο θέμα της έντασης με την Τουρκία και την προστιθέμενη αξία της χώρας μας στο περιφερειακό σκηνικό, ο δεύτερος την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και ο τρίτος την επαφή με την ελληνική ομογένεια.
Συνήθως η προσοχή επικεντρώνεται στους δύο πρώτους. Προφανώς έχουν τεράστια σημασία για την ασφάλεια της χώρας και την ανάπτυξη της οικονομίας της. Δεν εκπλήσσει το γεγονός πως κάθε Ελληνας πρωθυπουργός που συμμετέχει στη Γενική Συνέλευση αξιοποιεί το βήμα της ολομέλειας και τις διμερείς συναντήσεις στο περιθώριο των εργασιών της προκειμένου να καταθέσει τις ανησυχίες της Αθήνας για τη συμπεριφορά της Αγκυρας, να αναδείξει τον ρόλο που μπορεί η ίδια να διαδραματίσει, αλλά και τις ελληνικές θέσεις και πρωτοβουλίες σε σειρά άλλων σημαντικών ζητημάτων, μεταξύ αυτών για την κλιματική αλλαγή.
Οι επαφές με επιχειρηματίες στη Μέκκα του καπιταλισμού είναι επίσης αναγκαίες και μπορούν να αποφέρουν αποτελέσματα. Φυσικά, όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος καθώς δεν αρκούν οι συναντήσεις υπουργών και πρωθυπουργών με τους επιχειρηματίες ή τα funds, αλλά υπάρχουν και τα μετρήσιμα μεγέθη σε ό,τι αφορά την εισροή κεφαλαίων και την πραγματοποίηση συγκεκριμένων επενδύσεων.
Ωστόσο, πολύ σημαντική είναι και η τρίτη διάσταση της παρουσίας του Ελληνα πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη, αυτή που αφορά στην επαφή με τη διασπορά και στην αλληλοενημέρωση με ηγετικά στελέχη της που ασκούν επιρροή στο πολιτικό σύστημα της υπερδύναμης.
Ολες οι οργανώσεις παίζουν τον ρόλο τους, άλλες μεγαλύτερο, άλλες μικρότερο. Οπως και η Αρχιεπισκοπή. Γίνονται και εσφαλμένες κινήσεις. Ακόμη και έχοντες σημαντικά αξιώματα υποπίπτουν σε λάθη, ενίοτε σοβαρά.
Αλλά συνολικά η επιρροή της ελληνοαμερικανικής κοινότητας είναι μια πραγματικότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η στάση του προέδρου της επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, Μπομπ Μενέντεζ. Ο πανίσχυρος Αμερικανός νομοθέτης δεν θα είχε αυτές τις θέσεις και δεν θα επηρέαζε προς την κατεύθυνση που το κάνει, εάν δεν υπήρχαν οι ομογενείς φίλοι και γνωστοί.
Ακόμη και η συνάντηση που θα έχει ο πρωθυπουργός με εβραϊκές οργανώσεις διευκολύνεται από την πολύχρονη συνεργασία των τελευταίων με την ελληνική ομογένεια εδώ και δεκαετίες. Το έδαφος είναι ακόμη πιο πρόσφορο λόγω της εμβάθυνσης των διμερών σχέσεων με το Ισραήλ, όπως και της τριμερούς συνεργασίας με τη συμμετοχή και της Κύπρου, που σταδιακά μετεξελίχθηκε στο σχήμα 3+1, με τις ΗΠΑ σε ρόλο παρατηρητή.
Επιστρέφοντας στην ομογένεια, και ιδιαίτερα αυτή που ζει στην ισχυρότερη πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά χώρα του κόσμου, είναι σαφές ότι ο ρόλος της είναι πολύ σημαντικός.
Υπό αυτό το πρίσμα, προφανώς έχουν τη σημασία τους η ομιλία του πρωθυπουργού στον ΟΗΕ και οι διπλωματικές επαφές ή οι συναντήσεις με δυνητικούς επενδυτές, αλλά πρέπει να αναδειχθεί και η προστιθέμενη αξία της ομογένειας, την οποία η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να αξιοποιεί και για να το κάνει αυτό οφείλει να ενδυναμώσει θεσμικά την αμφίδρομη σχέση μαζί της.