Για δεύτερη ημέρα χθες, ομάδες αγνώστων χρησιμοποίησαν ως ορμητήριο σχολεία στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης και επιτέθηκαν σε φοιτητές προερχομένους από τον χώρο της Αριστεράς. Είχαν προηγηθεί τα επεισόδια της Τρίτης –όπου υπήρξε παρέμβαση της αστυνομίας–, με τραυματίες, και τα οποία πυροδότησαν σωρεία αντιδράσεων. Από την Τρίτη το απόγευμα το Μέτωπο Νεολαίας Χρυσής Αυγής συνεχάρη (…) τους μαθητές για τη δράση τους, έστω κι αν δεν είναι σαφές εάν υπάρχει κομματική ένταξη των αγνώστων. Από την πλευρά της, η Τομεακή Οργάνωση Δυτικής Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ, επίσης από την Τρίτη, κατήγγειλε την «επίθεση περιθωριακών, ακροδεξιών – φασιστικών στοιχείων σε φοιτητές, μέλη φοιτητικών συλλόγων». Και ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Θεσσαλονίκης εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία επισήμανε πως «ένα χρόνο μετά την καταδίκη της συμμορίας της Χρυσής Αυγής και το φασιστικό τέρας χτύπησε πάλι». Πρέπει να επαναλάβω ότι την υπόθεση άρχισε να διερευνά η Διεύθυνση Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.
Οπότε, προκαλεί απορίες η καθυστερημένη αντίδραση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, που μόλις χθες το πρωί ζήτησε την παρέμβαση του εισαγγελέα πρωτοδικών Θεσσαλονίκης για τα γεγονότα στα ΕΠΑΛ Σταυρούπολης. Και τι σημαίνει η αποστροφή της υφυπουργού Παιδείας Ζέτας Μακρή, η οποία, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του Νίκου Φίλη στη Βουλή, ανέφερε ότι «η κυβέρνηση είναι εναντίον της διακοπής μαθημάτων από οπουδήποτε κι αν προέρχεται»! Δήλωση που αγνοεί βασικές παραμέτρους του θέματος. «Tώρα που εκδηλώνεται νέο κύμα μίσους, φανατισμού, βίας και χρυσαυγίτικης εγκληματικότητας, είναι απαραίτητο να υπάρξει άμεση παρέμβαση και να σταλεί αποφασιστικό σήμα. Τα “από όπου κι αν προέρχονται” αποθρασύνουν τους δράστες», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Ν. Φίλης. Εξαίρετα το έγραψε χθες ο Νικόλας Σεβαστάκης, καθηγητής του ΑΠΘ: «Διάφορα κοράκια διαλύουν την εύθραυστη, γεμάτη περισπασμούς και συγχύσεις, αρχή της σχολικής χρονιάς. Παρέες που βλέπουν το σχολείο ως χώρο πολιτικής επιρροής, είτε εξωσχολικών επαγγελματιών της επανάστασης είτε θυλάκων μαθητικών, δεν διστάζουν να κλέψουν τον χρόνο της μάθησης για να τον κάνουν “μάχη” και μπάχαλο. Δεν είναι ο ιός που στέλνει τώρα στο Webex τα παιδιά. Τα διώχνουν από τα σχολεία κάποιοι συμμαθητές τους, η αμήχανη αδράνεια των καθηγητών, οι απουσίες και οι ασυνέπειες του κράτους. Και μαζί αυτή η απίστευτη πολιτική φτώχεια μιας Αριστεράς που αναζητεί “ξεκαθάρισμα του δρόμου” με τους φασίστες για να υπάρξει και να γίνει αρεστή στο κοινό της».