Ο Γιούργκεν Κλοπ δεν είναι μόνο ένας μεγάλος προπονητής, είναι και ένας πολίτης με άποψη σε μια σειρά από σημαντικά κοινωνικά ζητήματα. Προχθές, λοιπόν, δήλωσε μεταξύ άλλων: «Πιθανότατα όλοι μας έχουμε βρεθεί σε μια περίσταση που είχαμε πιει 1-2 μπίρες και νιώσαμε πως μπορούμε να οδηγήσουμε, αλλά βάσει του νόμου δεν πρέπει να το κάνουμε κι έτσι δεν οδηγούμε. Αυτός ο νόμος δεν είναι για να προστατέψει εμένα… Είναι για να προστατέψει τους άλλους από εμένα που είμαι μεθυσμένος. Για μένα με το εμβόλιο ισχύει ακριβώς το ίδιο. Δεν εμβολιάζομαι μόνο για να προστατευτώ, αλλά για να προστατεύσω και τους άλλους γύρω μου». Και συνεχίζει παραθέτοντας ένα αφοπλιστικό επιχείρημα: «Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό είναι περιορισμός της ελευθερίας μου, γιατί αν είναι, τότε και το να μη σου επιτρέπεται να πίνεις και να οδηγείς είναι επίσης περιορισμός της ελευθερίας σου. Εγώ εμβολιάστηκα γιατί νοιάζομαι για τον εαυτό μου, αλλά ακόμη περισσότερο για τους άλλους γύρω μου…» Τετράγωνη λογική ενός ανθρώπου που διαχειρίζεται «υλικό»δισεκατομμυρίων και αξιολογείται κάθε Σαββατοκύριακο από εκατομμύρια φιλάθλους.
Ισως θα μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να τον καλέσει να πει αυτά τα απλά και ουσιαστικά λόγια και σε αυτούς που ακόμη διστάζουν να εμβολιαστούν. Δεν αναφέρομαι στους εκ πεποιθήσεως αντιεμβολιαστές, διότι αυτοί είναι ανίατες περιπτώσεις και μαζί τους ασχολείται ο Πανάγαθος κάθε ημέρα. Περίπου τριάντα από αυτούς εγκαταλείπουν ημερησίως τον μάταιο τούτο κόσμο γιατί δεν κατανοούν αυτές τις απλές κουβέντες που είπε ο προπονητής της Λίβερπουλ. Ασπάζονται τις απόψεις κομπογιαννιτών, αμόρφωτων παπάδων και τυχοδιωκτών που επιζητούν να κάνουν πολιτική καριέρα. Αξιοι της μοίρας τους.
Στον πυρήνα αυτού του απλού συλλογισμού του Γιούργκεν Κλοπ βρίσκεται το πάντρεμα της ατομικής με την κοινωνική ευθύνη. Η συναίσθηση του πολίτη πως δεν ζει μόνος του, αλλά είναι ενταγμένος σε μια κοινωνία κι έτσι εκτός από τα δικαιώματά του υπάρχουν και οι υποχρεώσεις του απέναντι στους συνανθρώπους του. Στοιχειώδη μαθήματα αγωγής του πολίτη. Αυτή η ισορροπία υποχρεώσεων και δικαιωμάτων χαρακτηρίζει τις πολιτισμένες κοινωνίες, στις οποίες θέλουμε να ανήκουμε, το παλεύουμε, αλλά κάνουμε βήματα εμπρός και βήματα πίσω. Αν εμπεδώσουμε ως κοινωνία αυτά που είπε πολύ εύγλωττα ο Γιούργκεν Κλοπ ίσως κάνουμε το άλμα.