Μέχρι και το 1950 η Ελλάδα ήταν χώρα γεωργική. Ο πρωτογενής τομέας καθόριζε τη ζωή, την εργασία και τη διατροφή των Ελλήνων, που έβλεπαν την εκβιομηχάνιση να έρχεται με διστακτικά βήματα σε έναν ταλαίπωρο τόπο του ευρωπαϊκού Νότου. Τεράστιο ρόλο για τις αλλαγές που έγιναν στον τομέα της γεωργίας έπαιξε η εκπαίδευση, καθώς οι συμπατριώτες μας είχαν μάθει να καλλιεργούν τη γη από τους γονείς και τους παππούδες τους, μη έχοντας ιδέα για την εξέλιξη των τεχνικών. Θα έλεγε λοιπόν κανείς ότι αν εξετάσει την προσπάθεια επιμόρφωσης των αγροτών, θα ιχνηλατήσει ολόκληρη την κοινωνική και οικονομική μας εξέλιξη. Το εγχείρημα, με μέγιστη σημασία για το κράτος, αποκρυσταλλώθηκε τελικά με τη δημιουργία του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, το οποίο κλείνει φέτος έναν αιώνα πλούσιων πεπραγμένων. Ενα εξαιρετικό λεύκωμα που παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες ιχνηλατεί αυτή την εκατονταετή διαδρομή, με πολλούς και σημαντικούς σταθμούς. Ο θαυμάσιος τόμος για τα εκατό χρόνια του Γεωπονικού Πανεπιστημίου αξίζει να διαβαστεί, επειδή στις σελίδες του επιχειρεί μια πολύ γοητευτική διασύνδεση του πανεπιστημιακού ιδρύματος με την περιοχή στην οποία βρίσκεται. Τίτλος του: «Θεά Δήμητρα. Ο μύθος που έγινε Ιστορία» καθώς μας μεταφέρει από τα Ελευσίνια Μυστήρια στο σήμερα, από την προϊστορία στον εκσυγχρονισμό, πατώντας στη γη της Ιεράς Οδού, που ταυτίσθηκε με τη θεά της γεωργίας. Η επιμέλεια και η εισαγωγή του τόμου έχουν την υπογραφή του ιστορικού Δημήτρη Γ. Παναγιωτόπουλου, ωστόσο περιέχονται κείμενα από εξαίρετους αρχαιολόγους –όπως η Πόπη Παπαγγελή, που έχει αφιερώσει τη ζωή της στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας– ιστορικούς τέχνης, γεωπόνους και ειδικούς.
Περιγράφει, έτσι, τη μετάβαση από το αρχαίο στο βυζαντινό και το οθωμανικό παρελθόν, αλλά και το πώς δεκάδες περιηγητές που επισκέφθηκαν ανά τους αιώνες την Ελλάδα είδαν την αττική ύπαιθρο, με τους μύθους που την περιέβαλλαν. Με τη σύσταση του νέου ελληνικού κράτους γίνονται, άλλωστε, και οι προσπάθειες για την ίδρυση γεωργικών και γεωπονικών σχολών ανά τη χώρα. Είχαν προηγηθεί η ίδρυση του Βοτανικού Κήπου και του πρότυπου Δενδροκομείου στα χρόνια του Οθωνα και της Αμαλίας, καθώς και η δημιουργία της Τριανταφυλλιδείου Γεωργικής Σχολής στην Αθήνα, έως το 1920, όταν ιδρύεται ο πρόγονος του ΓΠΑ, η Ανώτατη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Η διεπιστημονική προσέγγιση του τόμου είναι το σημείο στο οποίο στάθηκαν οι ομιλητές, οι ιστορικοί Κωνσταντίνος Αγγελάκος, καθηγητής του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, και Βαγγέλης Καραμανωλάκης, αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ και διευθυντής του Ιστορικού Αρχείου Πανεπιστημίου Αθηνών. Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητής Σπυρίδων Κίντζιος, καθώς και η χορηγός του τόμου, Χριστίνα Λεγάκι.