Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατηγορήθηκε ποτέ για έλλειμμα θράσους. Θα ήταν τελείως άδικη τέτοια κατηγορία, καθώς η συμπεριφορά της διαχρονικά χαρακτηριζόταν από περίσσεια αυτής της πολύτιμης ιδιότητας, με τελευταίο παράδειγμα την εξεταστική επιτροπή που ζήτησε να συσταθεί στη Βουλή για να εξετάσει υποτιθέμενες –κατά τον Αλ. Τσίπρα και σύσσωμη την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος–παράνομες πρακτικές της κυβέρνησης για να επηρεάζει υπέρ της μίντια, δημοσιογράφους και δημοσκοπήσεις (άρα και δημοσκοπικές εταιρείες).
Οπως επανειλημμένως έχει τονισθεί, μπορεί ο αρχηγός και το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ να μην παράγουν πολιτική εξαιτίας εγγενούς αδυναμίας, αλλά στα λαϊκίστικα τερτίπια και τη λασπομαχία είναι πρώτοι. Τελευταία μάλιστα αναζητούν ιδέες σε τρίτους, για να ασκήσουν αντιπολίτευση: Τις προάλλες σε επισημάνσεις του Ευ. Βενιζέλου σχετικά με την ελληνογαλλική συμφωνία και τους πολλούς θανάτους καθημερινά λόγω κορωνοϊού, αυτή τη φορά στην υπόθεση δωροδοκίας δημοσιογράφων και δημοσκόπων με δημόσιο χρήμα στην Αυστρία, για την οποία εξαναγκάστηκε σε παραίτηση ο καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς, μέχρι να διαλευκανθεί πλήρως από τη Δικαιοσύνη.
Ο αφελής και καλόπιστος πολίτης ίσως αναρωτηθεί πώς και γιατί ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και οι συνοδοιπόροι του σκέφτηκαν να κατηγορήσουν τη σημερινή κυβέρνηση για δωροδοκία ενός μεγάλου μέρους των μίντια (προφανώς εξαιρούν τα φιλοσυριζαϊκά) και του συνόλου σχεδόν των δημοσκόπων, προκειμένου να αλλοιώνουν δήθεν την πραγματικότητα και να επηρεάζουν ανάλογα την κοινή γνώμη. Πώς, δηλαδή, αποφάσισαν να δημιουργήσουν τέτοιο θέμα με δεδομένες και αποδεδειγμένες από τα γεγονότα δικές τους αμαρτίες στο συγκεκριμένο πεδίο κατά τη θητεία τους στην εξουσία. Οχι στο μακρινό παρελθόν, αλλά μόλις πριν από ελάχιστα χρόνια. Είναι δυνατόν να μην προέβλεψαν ότι εφόσον άρχιζε μια έρευνα για εξαγορές συνειδήσεων στον χώρο των μίντια και επηρεασμούς, θα επεκτεινόταν στις ξακουστές δικές τους ανάλογες απόπειρες και συμπεριφορές;
Η απάντηση είναι ότι ακόμη και συριζαίοι με περιορισμένες πολιτικές ικανότητες, αποκλείεται να μη σκέφτηκαν το ενδεχόμενο να γυρίσει πολιτικά «μπούμερανγκ» το νέο «κόλπο» τους. Το αποφάσισαν, α) γιατί τους περισσεύει το θράσος, β) για να δικαιολογήσουν στους οπαδούς (και τους εαυτούς τους) την οφθαλμοφανή αδυναμία τους να επωφεληθούν από τα όποια λάθη και τη φθορά της κυβέρνησης, γ) για να καλύψουν εκ των προτέρων την πιθανότατη αποτυχία τους στην προσπάθεια ανάκτησης της εξουσίας, δ) για να προκαλέσουν σύγχυση στην κοινή γνώμη ανακατεύοντας τις καταγγελίες τους κατά της κυβέρνησης με τις δικές τους χοντροκομμένες απόπειρες ελέγχου των μίντια στο πλαίσιο τού «όλοι ίδιοι είναι» ε) για να υπονομεύσουν την αξιοπιστία δημοσιογράφων και δημοσκοπήσεων που παρουσιάζουν επίμονα τον ΣΥΡΙΖΑ να υπολείπεται σημαντικά της κυβέρνησης. Αναμενόμενα, στον ΣΥΡΙΖΑ αγνοούν και κάποιες βασικές αλήθειες. Οτι παντού και πάντοτε οι κυβερνήσεις παράγουν κυρίως τις ειδήσεις, αφού αυτές παίρνουν τις αποφάσεις, και ελευθεροτυπία σημαίνει την ελευθερία ύπαρξης μίντια όλων των αποχρώσεων και απόψεων, το κάθε μέσο όμως καθορίζει μόνο του το εύρος της πολυφωνίας στο εσωτερικό του. Παράδειγμα «Η Αυγή»…