Για δεύτερη φορά σε λιγότερο από ένα μήνα στήνεται σκηνικό έντασης μεταξύ Αλβανών και Σέρβων στο Βόρειο Κόσοβο, για να (μας) θυμίσει ότι η πιο επικίνδυνη σήμερα εθνικιστική πληγή της Βαλκανικής παραμένει ανοιχτή. Στις 20 Σεπτεμβρίου οι Σέρβοι του βορρά απέκλεισαν με οδοφράγματα δύο συνοριακές διαβάσεις, αντιδρώντας στην απόφαση της Πρίστινας να μην επιτρέψει την είσοδο οχημάτων που φέρουν σερβικές πινακίδες κυκλοφορίας.
Τώρα, στις αρχές της εβδομάδας, σημειώθηκαν στη βόρεια Μιτροβίτσα αιματηρά επεισόδια όταν εκατοντάδες Σέρβοι βγήκαν στους δρόμους και συγκρούστηκαν με την αστυνομία του Κοσόβου, που επιχείρησε να διενεργήσει ελέγχους για την πάταξη του λαθρεμπορίου. Υπήρξαν τραυματίες και έγιναν συλλήψεις, ενώ, όπως συμβαίνει κάθε φορά που σημειώνονται επεισόδια, ακολούθησε πόλεμος δηλώσεων μεταξύ Πρίστινας και Βελιγραδίου, με τον Σέρβο πρόεδρο Βούτσιτς να μεταβαίνει στα σύνορα, απ όπου προειδοποίησε τους Ευρωπαίους να «μαζέψουν την Πρίστινα» απειλώντας πως εάν δεν το πράξουν θα το κάνει ο ίδιος! Αν και οι κατά καιρούς εκατέρωθεν απειλές του είδους εκλαμβάνονται συνήθως ως «κούφια λόγια» δεν παύουν να τροφοδοτούν με μίσος το εθνοτικό ρήγμα μεταξύ Σέρβων και Αλβανών, απομακρύνοντας έτσι των προσέγγιση των δύο κοινοτήτων, που αποτελεί τη λυδία λίθο για την εξεύρεση λύσης. Είκοσι δύο χρόνια από την απόσχιση της αλβανοκρατούμενης τέως σερβικής επαρχίας και δεκατρία αφότου το Κόσοβο αυτοανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος, η εντύπωση που δημιουργείται κάθε φορά που ξεσπούν εθνοτικά επεισόδια, είναι ότι η συνύπαρξη Αλβανών και Σέρβων σε ένα κράτος είναι αδύνατη. Πάνω σε αυτό επενδύουν οι υπέρμαχοι, και από τις δύο πλευρές, της οριστικής επίλυσης(;) του Κοσοβαρικού, διά του διαμελισμού και της ανταλλαγής εδαφών. Ομως τέτοια σενάρια, τα οποία πάντως ενστερνίζονται και κάποιοι εκτός Βαλκανικής, σηματοδοτούν συνοριακές αλλαγές που με τη σειρά τους μπορούν να προκαλέσουν ντόμινο αιματηρών αλλαγών.
Οι εν εξελίξει συνομιλίες, υπό την αιγίδα των Βρυξελλών, ουδέν έχουν αποφέρει και ούτε διαφαίνεται φως στον ορίζοντα, ενώ και οι κατά καιρούς παρασκηνιακές κινήσεις των Αμερικανών δεν έχουν αποδώσει. Με άλλα λόγια, έως τώρα στο τραπέζι δεν υπάρχει πρόταση επί της οποίας συγκλίνουν Αλβανοί και Σέρβοι. Οι όποιες προσπάθειες και πρωτοβουλίες προσκρούουν στο κάκιστο κλίμα μεταξύ των δύο εθνοτήτων, στις περιφερειακές σκοπιμότητες Βελιγραδίου και Τιράνων και, οπωσδήποτε, στα γεωπολιτικά παίγνια των ισχυρών που το χρησιμοποιούν ως πιόνι στη βαλκανική σκακιέρα, το οποίο θα μετακινούν ανάλογα με τους σχεδιασμούς τους. Πάντως, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, το Κόσοβο θα εξελιχθεί σε μια «παγωμένη»διένεξη, την οποία θα θυμόμαστε κάθε φορά που θα ξεσπούν επεισόδια. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό, αρκεί να μην υπερθερμανθεί κάποια στιγμή.