Πού να ‘ναι άραγε εκείνο το «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» που μας είχε υποσχεθεί ο πρώην υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, για να επιβλέψει –αν μη τι άλλο–τα οικοδομικά έργα που κάνουν κάποιοι αναρχοαυτόνομοι στο Πολυτεχνείο;
Αυτό που αποτελεί είδηση στην Ελλάδα, σε άλλες χώρες θα ήταν σενάριο κωμωδίας. Σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ του Απόστολου Λακασά, κάποιοι (τρομάρα μας!) αντιεξουσιαστές «προσέλαβαν» οικοδομικό συνεργείο τεσσάρων ατόμων, μετέφεραν με γερανό έναν τόνο άμμου και παλέτες με τούβλα, και άρχισαν εκτεταμένες οικοδομικές εργασίες στην αίθουσα Leonardo, για να τη μετατρέψουν από χώρο εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου σε «αντιεξουσιαστικό στέκι» («Η Καθημερινή» 15.10.2021).
Μέχρις εδώ όλα… καλά, υπό την έννοια ότι σε αυτήν τη χώρα νόμος είναι ό,τι καθείς ορίζει ως δίκιο του. Ετσι κι αλλιώς εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων υπάρχουν κατειλημμένοι χώροι για πάνω από 20 χρόνια, περίοδο κατά την οποία κάποιος αποκτά το δικαίωμα της χρησικτησίας. Οι καταληψίες μπορούν να φέρουν ως ατράνταχτο επιχείρημα το γεγονός ότι επί δεκαετίες δεν τους ενόχλησε κανείς. Ουδείς τούς πληροφόρησε ότι καταπατούν δημόσια περιουσία. Μπορούν να επικαλεστούν άγνοια νόμου και να αθωωθούν. Να σημειώσουμε ότι για τα αυθαίρετα κτίσματα υπάρχει και ευνοϊκό για τους «αγώνες» δεδικασμένο. Το 2009 στην Ξάνθη αθωώθηκαν έξι νεαροί οι οποίοι άρπαξαν από τον γιακά τον αντιπρύτανη κι έχτισαν το γραφείο του. Ο εισαγγελέας της έδρας διαπίστωσε ότι «τα αδικήματα της άσκησης βίας και της διατάραξης οικιακής ειρήνης έχουν αντικειμενικά διαπραχθεί» Παρ’ όλα αυτά, οι έξι «χτίστες»αθωώθηκαν διότι, σύμφωνα με το δικαστήριο, είχαν άγνοια νόμου.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν οι «επαναστάτες»του ΕΜΠ έχουν δικαίωμα στο πανωσήκωμα. Στην Ελλάδα όλοι το αποκτούν, διότι «με αγώνες κατακτάμε τα δικαιώματά μας» Το θέμα είναι τι γίνεται με τους αγώνες του παρελθόντος και γι’ αυτό αναρωτηθήκαμε στην αρχή «πού είναι το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα να επιβλέψει –αν μη τι άλλο–τις εργασίες;». Να εξηγηθούμε: το εργατικό κίνημα με πολλούς αγώνες κατέκτησε συνθήκες ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Βεβαίως δεν τηρούνται πάντα, όπως όλοι οι νόμοι στην Ελλάδα, αλλά εν πάση περιπτώσει αν γίνει κάποιο ατύχημα, ο εργολάβος θα τιμωρηθεί. Στο εργοτάξιο του ΕΜΠ ποιος είναι υπεύθυνος αν πέρα από την αυθαιρεσία γίνει το κακό;
Δεν λέμε! Το πολύ ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα (οι μπρατσαράδες δηλαδή) είναι απασχολημένο να δέρνει φοιτητές που έχουν διαφορετική άποψη για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Ο κ. Νίκος Φίλης όμως που φωνασκεί στη Βουλή «όχι μπάτσοι στα ΑΕΙ» τι κάνει; Ως αιώνιος φοιτητής είναι μέρος του κινήματος. Δεν πρέπει να πάει να ελέγξει το εργοτάξιο μην τυχόν και πάνε χαμένοι οι παρελθόντες αγώνες της σοβαρής Αριστεράς;