Τις τελευταίες εβδομάδες, ίσως και μήνες, η κυβέρνηση δίνει την αίσθηση ότι υποκλίνεται κάπως υπερβολικά μπροστά στο αχόρταγο και αδηφάγο πολιτικό κόστος. Φαίνεται, δηλαδή, σαν να μην κινείται αποφασιστικά στην αντιμετώπιση των δυσκολιών που βρίσκει μπροστά της, αλλά και στην υπερπήδηση των εμποδίων που βάζουν οι οργανωμένοι εχθροί της κανονικότητας και της λογικής. Μοιάζει να τους σέβεται περισσότερο από εκείνο που αξίζουν, είτε για να αποφύγει τις συγκρούσεις μαζί τους είτε γιατί φοβάται τις επικοινωνιακές «ρετσινιές» που είναι έτοιμοι να της κολλήσουν οι αντίπαλοί της. Κακώς κατά τη γνώμη οπαδών της, όμως δεν αποκλείεται η συμπεριφορά της να είναι προσαρμοσμένη στους σχεδιασμούς της ηγεσίας της, άρα του πρωθυπουργού.
Για τον όποιο λόγο, πάντως, εκείνο που διαπιστώνεται στο πεδίο της πανδημίας είναι ότι από τη μία πλευρά η κυβέρνηση ανησυχεί φανερά για την πορεία της πανδημίας και το υψηλό ποσοστό των ενσυνείδητων αντιεμβολιαστών πια και όχι απλώς ανεμβολίαστων, που ενδεχομένως να εμβολιαστούν κάποια στιγμή. Από την άλλη πλευρά, κάποια από τα σχετικά κυβερνητικά μέτρα είναι αντιφατικά, η τήρηση άλλων εξαρτάται εντελώς από την καλή διάθεση εκείνων που πρέπει να τα τηρούν, οι έλεγχοι από τα αρμόδια όργανα εξαγγέλλονται χωρίς να γίνονται (και εξαιτίας της απροθυμίας των οργάνων που υποτίθεται ότι πρέπει να τους κάνουν) και συχνά τα μηνύματα που στέλνονται προς τους πολίτες οδηγούν σε αντίθετα συμπεράσματα. Σωστά η κυβέρνηση δεν θέλει να κλείνει η οικονομία, όπως είναι αντιληπτή η πίεση που ασκούν οι εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρηματίες και εργαζόμενοι στην εστίαση και στους παρεμφερείς κλάδους. Ωστόσο, απαιτείται να είναι εντελώς ξεκάθαρος ο διαχωρισμός μεταξύ των εμβολιασμένων θαμώνων και των ανεμβολίαστων που δεν θα επιτρέπεται να μπουν, τέρμα. Οι κατηγορίες εκείνων που νόσησαν κάποια στιγμή και των άλλων που κυκλοφορούν με πιστοποιητικά τεστ, αντί να εμβολιαστούν, δεν θα πρέπει να διευκολύνονται. Ούτε βέβαια δικαιολογείται η επιστράτευση εκ νέου του καθηγητή Σωτ. Τσιόδρα για να πείσει τους αμετάπειστους αντιεμβολιαστές, με την κυβέρνηση να διακηρύσσει ταυτόχρονα και αρειμάνια ότι θα γίνει η στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη μας: πρωτεύουσα της βόρειας Ελλάδας με τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού, προνομιακή περιοχή των καλογεροπαπάδων που κηρύττουν τον αντιεμβολιαστικό λόγο και λίκνο της COVID-19.
Το άλλο πεδίο στο οποίο η κυβέρνηση δείχνει πλαδαρότητα είναι το μέτωπο με τους «μπαχαλάκηδες». Οι οποίοι δείχνουν αποφασισμένοι να επιβάλουν τον νόμο τους στο νέο ακαδημαϊκό έτος. Το αποδεικνύουν με τους εμπρησμούς αυτοκινήτων υπαλλήλων του ΕΜΠ, με τον ξυλοδαρμό του φοιτητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου, με την απόπειρα να κτίσουν τη δική τους «φωλίτσα/άντρο» στον χώρο του πολυτεχνείου στου Ζωγράφου, με τις επιθέσεις κατά των ελεγκτών των πιστοποιητικών εμβολιασμού στο ΑΠΘ. Προφανώς ενθαρρύνονται και από την αναποφασιστικότητα που δείχνει η κυβέρνηση στο θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Η κυβέρνηση αυτή, όμως, δεν ψηφίστηκε για να συμπεριφέρεται ως πολιτικό σκέλος των «μπαχαλάκηδων», το αντίθετο υποτίθεται!