Ανοσία και αναισθησία

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα κρούσματα COVID-19 αυξάνονται, ο αριθμός θανάτων και νοσηλευομένων παραμένει υψηλός, ενώ οι εμβολιασμοί λιγοστεύουν συνεχώς. Με 34 θανάτους χθες, το σύνολο έφθασε τις 15.519 και ο χειμώνας προμηνύεται δύσκολος, καθώς τέταρτο κύμα της πανδημίας βρίσκεται προ των πυλών. Οι επιστήμονες ήλπιζαν –στο θετικότερο σενάριο– να εμβολιαστεί το 95% του πληθυσμού, όπως ανέφερε προχθές ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας. Πέρα από τα παιδιά που θα εμβολιαστούν, φαίνεται ότι η κοινωνία μας έφθασε σε σημείο κορεσμού, με μόνο 6 στους 10 να έχουν κάνει το εμβόλιο. Οι 9 στους 10 θανάτους αφορούν ανεμβολίαστους. Το γεγονός ότι αυτό δεν προκαλεί τη συγκίνηση που θα περίμενε κάποιος δείχνει, αφενός, ότι οι εμβολιασμένοι πιστεύουμε πως ο καθένας ευθύνεται για τις επιλογές του και, αφετέρου, ότι οι μη εμβολιασμένοι ή δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται ή θεωρούν ότι δεν κινδυνεύουν.

Με 63% κάλυψη του πληθυσμού, πετύχαμε μια ανοσία της αγέλης που δεν αφορά προστασία της κοινωνίας από τον νέο κορωνοϊό, αλλά αναισθησία μπροστά στον φόβο και στον θάνατο του διπλανού μας. Το εμβόλιο, η μάσκα, τα μέτρα που τηρούν οι περισσότεροι πολίτες, εκφράζουν αλληλεγγύη, συμμετοχή σε μια κοινωνία όπου η προστασία του ενός αφορά το σύνολο, και τούμπαλιν. Οι αρνητές του εμβολίου ή δεν αισθάνονται την απειλή ή δεν σέβονται την κοινωνία. Συχνά ενθαρρύνονται από κόμματα και κινήματα που επενδύουν στην ταραχή. Αυτό, όμως, δεν απαλλάσσει την υπόλοιπη κοινωνία –κυβέρνηση, επιστήμονες, Εκκλησία, μέσα ενημέρωσης, τον καθένα μας– από την ευθύνη να τους μεταπείσουμε. Το ζήτημα δεν είναι μόνον ηθικό ή φιλοσοφικό. Τα στοιχεία δείχνουν ότι όσο εξαπλώνεται η πανδημία, θα πλήττει ολοένα περισσότερους εμβολιασμένους. Οπως αποδεικνύει η περίπτωση του Αμερικανού πρώην υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, εάν πάσχουν και από άλλη νόσο, μπορεί να πεθάνουν. Η απειλή θα υπάρχει για καιρό ακόμη, καθώς μεγάλες περιοχές της Γης παραμένουν, άθελά τους, με πολύ χαμηλό αριθμό εμβολιασμένων.

Η παράξενη εξοικείωση με τον θάνατο τόσων ανθρώπων κάθε ημέρα δείχνει μια επικίνδυνη κούραση, σαν να βιαζόμαστε να τελειώνουμε με τον πόλεμο και γυρίζουμε την πλάτη στον εχθρό. Ομως, πόλεις, έθνη, πολιτισμοί δεν χάνονται στο πρώτο κύμα επιθέσεων, αλλά στις μικρές, καθημερινές ήττες, στις οποίες συνηθίζουμε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή