Να ‘λεγαν οι λοιμωξιολόγοι, οι πνευμονολόγοι, οι αναισθησιολόγοι, οι βιοχημικοί των δημόσιων νοσοκομείων ότι εξουθενώθηκαν έπειτα από κοντά δυο χρόνια πόλεμο με τον κορωνοϊό, θα τους καταλαβαίναμε. Να ‘λεγαν οι νοσοκόμοι, οι τραυματιοφορείς, οι άνθρωποι της καθαριότητας, οι οδηγοί του ΕΚΑΒ ότι τους καταπονούν οι ευθύνες της πανδημίας και η αυτοσχεδιαστική ανευθυνότητα της συνεχώς αυτοαναιρούμενης πολιτείας, και πάλι θα τους νιώθαμε. Εστω κι αν δεν βγαίνουμε πια στα μπαλκόνια να τους χειροκροτήσουμε, ξέρουμε ότι δουλεύουν χωρίς να κοιτάζουν το ρολόι, για να δουν αν τέλειωσε η βάρδια τους. Ουσιαστικά αβοήθητοι από μια κυβέρνηση αλλεργική στις προσλήψεις και στις μονιμοποιήσεις, δεν λιποτακτούν. Και δεν παραπονιούνται ότι κουράστηκαν.
Παραπονέθηκε, όμως, ο υπουργός Ανάπτυξης και αντιπρόεδρος της Ν.Δ., που δήλωσε τα εξής σε μία από τις στιγμές τού όντως εξοντωτικού τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού καθημερινού προγράμματός του: «Προσωπικά, κουράστηκα. Δεν θέλεις, κύριε, να εμβολιαστείς; Μη σώσεις! Τέρμα! Πάμε παρακάτω, η ζωή συνεχίζεται. Οποιος εμβολιαστεί! Τέρμα! Δεν μπορώ να ασχοληθώ άλλο! Κουράστηκα! Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω να κάνει το κράτος σε αυτό το θέμα. Τα έχει κάνει όλα! Το κράτος δεν θα ξανακλείσει, η αγορά δεν θα ξανακλείσει, δεν θα κλείσουμε τον κόσμο στα σπίτια του, επειδή κάποιοι δεν θέλουν να εμβολιαστούν. Τελεία και παύλα!»
«Μη σώσεις» λοιπόν. Υπουργός άνθρωπος, απευθύνεται σ’ έναν πολίτη της χώρας του (σε πολλούς πολίτες της χώρας του), μπορεί εύπιστο, μπορεί παραπλανημένο, μπορεί θύμα σύγχυσης εξαιτίας της αντιεμβολιαστικής προπαγάνδας καναλιών, που ωστόσο πρόλαβαν να πάρουν το κατιτίς τους βάσει της λίστας Πέτσα, και του μιλάει με μάγκικη ελευθεριότητα. Με την αλαζονεία τού αναιτίως αυτοθαυμαζόμενου. Με την ίδια γλώσσα, το ίδιο ύφος που θα χρησιμοποιούσε αν μιλούσε σε κάποιον που αρνιέται πεισματικά να αγοράσει τα βιβλία του τηλεπρατηρίου του: «Μη χάσετε το νέο πακέτο μας. Θα χάσετε. Α να χαθείτε». Κάπως έτσι.
Κυνικός, αναιδής, βίαιος, ξεγράφει τον μη εμβολιασθέντα («αντιεμβολιαστές» τάχα το 40%;), τον στιγματίζει σαν αποδιοπομπαίο τράγο. Ενώ η δουλειά του, η δουλειά της πολιτείας δηλαδή, είναι να νοιάζεται και για τα απολωλότα πρόβατά της. Δεν έτυχε ν’ ακούσει ποτέ στην εκκλησία ο καλός χριστιανός τη σχετική παραβολή; Ο Ματθαίος την έχει. Κεφάλαιο 18, χωρία 12-14. Αν πάει σε κάποιο νοσοκομείο ο κύριος υπουργός, όλο και κάποιο Ευαγγέλιο θα βρει.