Απαιτεί πολλή περίσκεψη και μεγάλη προσπάθεια η απόπειρα αντικειμενικής –κατά το δυνατόν– διατύπωσης άποψης για την καταδίωξη ενός νεαρού κλέφτη αυτοκινήτου, που κατέληξε στον θάνατό του στο Πέραμα από πυρά αστυνομικών. Οταν μάλιστα είναι ακόμη άγνωστα σ’ εμάς τους πολλούς τα πραγματικά περιστατικά της τελικής έκβασης. Κατά πόσο, δηλαδή, ο οδηγός του κλεμμένου αυτοκινήτου απείλησε τις ζωές των διωκτών του όταν παγιδεύτηκε, ώστε να δικαιολογείται η αντίδρασή τους με δεκάδες πυροβολισμούς που προκάλεσαν τον θάνατό του. Ενας κλέφτης, πάντως, αναλαμβάνει συνειδητά και ρίσκα απέναντι στην τύχη του…
Η πρακτική που επικρατεί σήμερα στην ελληνική πολιτική σκηνή, με ευθύνη κυρίως διαφόρων που αυτοδιορίστηκαν εκφραστές μιας στρεβλής Αριστεράς, αλλά και αρκετών επαγγελματιών των μίντια, οδήγησε αναμενόμενα στην κομματικοποίηση του συμβάντος. Η αστυνομία αποτελεί μόνιμο στόχο τους, θεωρώντας ότι η ύπαρξη, η παρουσία και η συμπεριφορά της αποσκοπούν στην καθεστωτική καταπίεση του λαού και των δικαιωμάτων του. Οι παραβιάσεις του νόμου και της τάξης, η ασφάλεια των πολιτών, η εξασφάλιση της νομιμότητας στην κοινωνική ζωή, δεν τους αφορούν. Το αποδεικνύουν, άλλωστε, με ανόητες δηλώσεις, βλακώδη δημοσιεύματα και πεζοδρομιακές εκδηλώσεις βίας, που τις ονομάζουν «διαμαρτυρίες».
Δεν έχει νόημα ο σχολιασμός τους με αφορμή το επεισόδιο στο Πέραμα. Παντού στον κόσμο είναι καθήκον της αστυνομίας το κυνηγητό των κλεφτών, ακόμη και σε καθεστώτα εχθρικά προς την ατομική ιδιοκτησία. Προφανώς για να μη μετατραπεί η κοινωνία πάλι σε ζούγκλα. Καλώς, λοιπόν, οι αστυνομικοί κυνήγησαν το συγκεκριμένο αυτοκίνητο όταν διαπίστωσαν ότι είναι κλεμμένο. Και κακώς «το κέντρο» ζήτησε να παύσει η καταδίωξη, εάν όντως έτσι έγινε. Λογικά, δεν αποτελεί επιβαρυντικό στοιχείο η συνέχιση της καταδίωξης, αν και μπαίνει ένα θέμα πειθαρχίας…
Είναι πολλές οι ενδείξεις, βγαλμένες μάλιστα από την καθημερινότητα, περί ανεπαρκούς εκπαίδευσης, χαλαρής πειθαρχίας και λανθασμένης αντίληψης του ρόλου των αστυνομικών οργάνων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι σχετικές εύλογες σκέψεις ενισχύονται κυρίως από τον μεγάλο αριθμό των σφαιρών που χρησιμοποιήθηκαν, αλλά και για την ορθότητα της κρίσης «του κέντρου». Επιπροσθέτως, το συμβάν έλαβε νέες διαστάσεις όταν διαπιστώθηκε ότι ο νεκρός ήταν νεαρός Ρομά, οπότε τέθηκαν κοινωνικά ζητήματα και προβλήματα που φτάνουν μέχρι φαινόμενα ρατσισμού. Για να προλάβει επικρίσεις και ακραίες αντιδράσεις, έσπευσε να παρέμβει ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη παραπέμποντας το περιστατικό στην τακτική Δικαιοσύνη, παράλληλα με τη διοικητική έρευνα. Θα μπορούσε να περιμένει τα αποτελέσματα της δεύτερης πριν από την παραπομπή, για να μην τροφοδοτήσει το αντι-αστυνομικό κλίμα.
Δεν έχει διαπιστωθεί ακόμη αν οι αστυνομικοί κατάλαβαν ότι ο κλέφτης ήταν Ρομά, και επομένως αντέδρασαν ρατσιστικά. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το έγκλημα έχει μπει βαθιά σε κοινότητες των Ρομά, για κοινωνικούς ή άλλους λόγους. Δουλειά της αστυνομίας είναι να κυνηγάει την παρανομία απ’ όπου και αν προέρχεται, δίχως ρατσιστικές προκαταλήψεις. Από την άλλη πλευρά, οι εντολές που τη μετατρέπουν σε «σάκο του μποξ» όταν αντιμετωπίζει βίαιες εκδηλώσεις είναι επίσης επικίνδυνες.