Ολες οι αστυνομίες κάνουν λάθη – και ενίοτε λάθη μοιραία, που κρίνονται από τη Δικαιοσύνη. Ο σκοπός όμως είναι να έχει και η υπηρεσία συστημική μνήμη – να έχει μηχανισμούς που θα αναλύουν νηφάλια τα λάθη, ώστε να μην επαναλαμβάνονται. Τον σκοπό αυτόν υπονομεύει όποιος αντιμετωπίζει τα σώματα ασφαλείας σαν αντιπολιτευτικό στόχο – και τα στελέχη τους σαν εχθρούς. Αυτός ο φανατισμός –και ο κλεφτοπόλεμος που τον συνοδεύει– δεν είναι απλώς παρωχημένος. Αποπροσανατολίζει την αστυνομία και την εμποδίζει να γίνει καλύτερη.
Ποιος δεν θέλει καλύτερη ΕΛ.ΑΣ.;
23" χρόνος ανάγνωσης
