Η μεγαλύτερη πληγή των ΔΕΚΟ είναι οι πολιτικές παρεμβάσεις στη λειτουργία τους. Από τη μια μεριά, υπάρχουν τα κυβερνητικά στελέχη που θέλουν να κάνουν τα ρουσφέτια τους. Από την άλλη, είναι οι συνδικαλιστές που κατά έναν πολύ ελληνικό τρόπο είχαν αποκτήσει δικαίωμα συνδιοίκησης. Oλοι θυμόμαστε τους εργατοπατέρες να μπουκάρουν στα διοικητικά συμβούλια για να διαλύσουν μια συνεδρίαση για θέμα που δεν ήταν της αρεσκείας τους, ή τον πρώην πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ, Νίκο Φωτόπουλο, να χτυπάει το χέρι στο γραφείο του διοικητή της ΔΕΗ. Μην ξεχάσουμε επίσης ότι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ είχαν καταλάβει το μηχανογραφικό της επιχείρησης για να ελέγξουν εάν εφαρμόζεται δικαίως το «χαράτσι» που μετά ονομάστηκε ΕΝΦΙΑ.
Ελπίζαμε ότι αυτά με τον καιρό τέλειωσαν· έχουμε καιρό να δούμε εισβολή συνδικαλιστών σε γραφείο διοικητή ΔΕΚΟ. Αλλά αν ο κ. Φωτόπουλος μπορούσε να επικαλεστεί τη δικαιολογία ότι οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ ήταν διά των ασφαλιστικών εισφορών τους μέτοχοι της επιχείρησης, ο πρόεδρος των Ειδικών Φρουρών, Βασίλης Ντούμας, τι στην ευχή είναι; Είναι μέτοχος της ΕΛ.ΑΣ. ή τη συνδιοικεί για να δηλώνει με ύφος ότι «είναι απαράδεκτο σε σύγχρονες αστυνομίες να αποφεύγουμε τον κίνδυνο και τη σύλληψη κατ’ εντολήν» (ΣΚΑΪ, 27.10.2021). Συνυπηρετούσε στο κέντρο επιχειρήσεων εκείνο το δύσκολο βράδυ, για να κρίνει από τηλεοράσεως; Μήπως έχουν ξεφύγει τα πράγματα και με τους συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ., και αποκτούν λόγο ακόμη και τις επιχειρησιακές πρακτικές; Στο κάτω κάτω της γραφής, οι συνδικαλιστές δεν έχουν την τεχνογνωσία ενός υπουργού Ανάπτυξης, σαν τον κ. Αδωνι Γεωργιάδη, που αποφάνθηκε –επίσης από τηλεοράσεως– ότι η διακοπή της καταδίωξης θα ήταν παράνομη!
Βεβαίως, έπειτα από ένα τόσο θλιβερό συμβάν όλα και όλοι πρέπει να ελέγχονται. Ετσι γίνεται στις «σύγχρονες αστυνομίες», που δεν έχουν συνδικαλιστές να αποφαίνονται on camera. Ελέγχεται και η ορθότητα της απόφασης των αξιωματικών του κέντρου να δώσουν εντολή να σταματήσει η καταδίωξη. Το μόνο που δεν μπαίνει σε συζήτηση είναι αν οι αστυνομικοί έχουν δικαίωμα να παραβούν εντολές διότι πιστεύουν ότι δεν αρμόζουν σε μια «σύγχρονη αστυνομία». Μπορεί μεθαύριο κάποιος αστυνομικός, που έχει εντρυφήσει σε όλες τις ταινίες του Κλιντ Ιστγουντ, να θεωρήσει ότι είναι αναχρονιστικό να μην πυροβολούνται οι παραβάτες του ΚΟΚ.
Δεν είναι αστείο. Αν ανοίξει ο συνδικαλιστικός ασκός, όλα πρέπει να τα περιμένουμε. Εδώ υπήρξε υπεύθυνος μηχανοργάνωσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που αρνήθηκε να ρυθμίσει τους υπολογιστές διότι, όπως είπε, διαφωνούσε με τον νόμο Διαμαντοπούλου! Εξάλλου, όπως σημειώναμε και παλιότερα, στον ολιγόλογο όρκο που δίνουν οι αστυνομικοί ξεχωρίζει το «Να υπακούω στους ανωτέρους μου και να εκτελώ πρόθυμα τις διαταγές τους».
Επομένως, τι ακριβώς συζητάμε σήμερα και τι ακριβώς ζητούν οι συνδικαλιστές; Αν, στο πλαίσιο μιας διάχυτης φοβίας των πολιτών για την παραβατικότητα, μπορούν οι αστυνομικοί να παραβαίνουν τον όρκο τους για να κάνουν δυο καουμποϊλίκια παραπάνω; Κι εδώ δεν μιλάμε για υπαλλήλους της ΔΕΗ, οι οποίοι –σύμφωνα με όσα λέγονταν παλιότερα– πιθανώς θα μπορούσαν να σκοτώσουν κάποιον ασθενή επειδή θα υπήρχαν διακοπές. Μιλάμε για υπαλλήλους που έχουν πραγματικώς θανατηφόρα όπλα και όχι τους διακόπτες του ρεύματος.