Ο κυριότερος, ίσως, λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανακάμπτει είναι το γεγονός πως διακατέχεται από αυτοκτονικές τάσεις. Επιθυμεί να λογίζεται ως κόμμα εξουσίας, ενώ εξακολουθεί και διατηρεί τη νοοτροπία και τις συμπεριφορές ενός μικρού κόμματος. Με την πρακτική του αναιρεί στην πράξη τη στρατηγική επανακατάκτησης της εξουσίας. Το DNA του 4% παραμένει πολύ ισχυρό, σχεδόν απρόσβλητο, στην ηγετική ομάδα του.
Περίτρανο παράδειγμα όλων των παραπάνω ήταν ο τρόπος που αντιμετώπισε τον θάνατο σεσημασμένου κακοποιού στο Πέραμα, ο οποίος ήταν Ρομά. Ολόκληρη αντιπροσωπεία του κόμματος επισκέφθηκε τον καταυλισμό Ρομά, πολιτικοποιώντας ένα ζήτημα αστυνομικής ρουτίνας. Θα καταλάβαινα την επίσκεψη και τη συμπαράσταση αν αφορούσε συμβάν με ρατσιστικά χαρακτηριστικά ή αν εντασσόταν στην αντιμετώπιση του προβλήματος της κοινωνικής ένταξης των Ρομά.
Η πράξη του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, να ταυτισθεί με μια προδήλως παραβατική συμπεριφορά, είναι βέβαιο πως δεν είναι κατανοητή από το σημαντικότερο ποσοστό των ψηφοφόρων του που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ. Αυτοί κουβαλάνε μια συστημική αντίληψη για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας, μακριά από τις πολιτικές των Τόσκα – Λάμπρου. Το ΠΑΣΟΚ, τον καιρό της παντοδυναμίας του, είχε μια ξεκάθαρη θέση για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας. Διότι τα μεγάλα κόμματα αφουγκράζονται το κοινό αίσθημα των πολιτών και προσπαθούν να το προβάλουν πολιτικά. Την ιεραποστολική αντίληψη του καθοδηγητή των μαζών την έχουν τα μικρά, περιθωριακά κόμματα. Σε τελική ανάλυση, τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν κατανόησαν πώς ανέβηκαν στην εξουσία και γιατί έπεσαν από αυτήν.
Ομως η συμπαράσταση κορυφαίων στελεχών του στην οικογένεια ενός παρανόμου προκάλεσε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδίωκε. Ανακάλεσε στη συλλογική μνήμη τις παραβατικές συμπεριφορές των Ρομά, που δεν είναι λίγες, αλλά βεβαίως είναι άδικο να χαρακτηρίζουν συλλήβδην μια ολόκληρη κοινότητα. Το κατόρθωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να υπενθυμίζουν εγκληματικές πράξεις με δράστες Ρομά, δημιουργώντας ένα κλίμα που τελικά αποβαίνει εις βάρος της κοινότητάς τους. Ετερογονία των σκοπών. Είναι επόμενο, όταν ένα κόμμα υιοθετεί τους ισχυρισμούς ενός κακοποιού και όχι επτά αστυνομικών και τριών αυτοπτών μαρτύρων, να υποβιβάζεται από κόμμα εξουσίας σε κόμμα διαμαρτυρίας. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη, βυθισμένοι στις ιδεοληψίες τους, πως τα μεγάλα κόμματα δεν παίζουν παιχνίδια με την ασφάλεια και τη ζωή των πολιτών.