Οταν η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Κάμαλα Χάρις δήλωνε πριν από λίγες ημέρες ότι το αποτέλεσμα των εκλογών για την ανάδειξη κυβερνήτη στην πολιτεία Βιρτζίνια «θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό αυτό που θα συμβεί το 2022, το 2024 και εφεξής», προσέδιδε στην εκλογική αναμέτρηση από την οποία εξήλθε νικητής ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος υψίστη πολιτική σημασία.
Και έχει δίκαιο από κάθε άποψη. Διότι, όταν πριν από ένα χρόνο ακριβώς στις τελευταίες προεδρικές εκλογές ο κ. Τζο Μπάιντεν κατήγαγε περιφανή νίκη στη Βιρτζίνια κατά του τέως προέδρου Ντόναλντ Τραμπ της τάξεως του δέκα τοις εκατό, η ήττα που υπέστησαν χθες οι Δημοκρατικοί υπήρξε ηχηρότατη. Από την άποψη αυτή ίσως δεν είναι υπερβολικός ο ισχυρισμός ότι η προεδρία Μπάιντεν εισέρχεται ταχύτερα από ό,τι ήταν δυνατόν να φαντασθεί κάποιος στην περιοχή του φαιού.
Οι Δημοκρατικοί, σύμπαν το αμερικανικό κατεστημένο, τα ΜΜΕ εις τη συντριπτική πλειονότητά τους, τμήμα του παλαιού ρεπουμπλικανικού κατεστημένου αντιμετώπισαν την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ ως το μείζον «ιστορικό σφάλμα» της αμερικανικής πολιτικής ζωής και παντί τρόπω προσπάθησαν να το εκριζώσουν.
Απέτυχαν. Οταν ο κ. Τραμπ στήριξε την υποψηφιότητα του κ. Γκλεν Γιάνγκιν στη Βιρτζίνια εκείνος δήλωσε ότι το θεωρεί «τιμή» του, αν και σοφώς ποιών διατήρησε αποστάσεις από τους ακραίους οπαδούς του τέως Αμερικανού προέδρου.
Αλλά αυτά είναι τα εσωτερικά της αμερικανικής πολιτικής, που όμως ενδέχεται να αφήσουν έντονο αποτύπωμα και εκτός των ΗΠΑ. Διότι είναι λογικό η προσοχή του προέδρου Μπάιντεν να στραφεί πλέον στο εσωτερικό.
Ο κίνδυνος απώλειας της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών τόσο στη Γερουσία όσο και στη Βουλή των Αντιπροσώπων στις εκλογές ανανεώσεως του Κογκρέσου το 2022 είναι απολύτως ορατός. Και εάν αυτό συμβεί, όπως ευρέως πιθανολογείται, η προεδρία Μπάιντεν θα έχει λήξει ουσιαστικά πριν από τις επόμενες προεδρικές εκλογές, το 2024.
Διερωτάται κανείς πόσο ισχυρή μπορεί να είναι μια παρέμβαση του Αμερικανού προέδρου στα θέματα που άμεσα αφορούν την Κύπρο και την Ελλάδα, και εις την οποία προσβλέπουν η Αθήνα και η Λευκωσία. Εάν υποτεθεί ότι εντάσσονταν ποτέ στις προτεραιότητες του κ. Μπάιντεν και του επιτελείου του.