Το περίεργο με τον κ. Γιάνη Βαρουφάκη δεν είναι πως άστραψε και βρόντηξε κατά του προέδρου του Facebook γράφοντας «Κοντά τα χέρια κ. Zuckerberg από το όνομα του mέta, του Κέντρου Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού metacpc.org» (29.10.2021). Είναι ότι σιώπησε στην άλλη «κλοπή», που έκανε η ιατρική κοινότητα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χρησιμοποιεί τον όρο metacovid, όρος που φέρνει περισσότερο στο metacpc, την ιδιοκτησία του οποίου έχει ο πρώην υπουργός. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, «η “κατάσταση Μετά COVID-19” εμφανίζεται σε άτομα με ιστορικό μόλυνσης SARS-CoV-2, συνήθως 3 μήνες μετά την εμφάνισή της, με συμπτώματα που διαρκούν τουλάχιστον 2 μήνες και δεν μπορούν να εξηγηθούν με εναλλακτική διάγνωση».
Ομως στην Ελλάδα, όπου καλπάζουν οι μολύνσεις, διόλου μας απασχολεί τώρα η «κατάσταση Μετά COVID-19». Είναι κάτι για το οποίο θα κλάψουμε (συγγνώμη, κ. Βαρουφάκη) μετά. Αξίζει όμως να εξετάσουμε την «κατάσταση προ COVID-19» ή «long antimemorandum syndrome». Κι αυτό διότι ακούμε τις ίδιες νομικίστικες ανοησίες που ακούγαμε τότε και ιδιαίτερα τη «συνταγματική» επιταγή που λέει ότι οι πολίτες έχουν μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις. Οταν, μάλιστα, απειληθεί αυτή η μυθική πρόνοια υπάρχει η ακροτελεύτια διάταξη του άρθρου 120 που λέει: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Θα συμφωνήσουμε βεβαίως ότι τότε η άρνηση της οικονομικής πραγματικότητας ήταν πλειοψηφική. Τη στήριζαν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης μέχρι να γίνουν κυβέρνηση· η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ όσο κυβερνούσε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ όσο κυβερνούσε ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Αντιθέτως σήμερα η άρνηση της πανδημίας είναι μειοψηφική, στα ίδια περίπου ποσοστά που ο ΠΟΥ υπολόγισε τους πληγέντες από το «long covid σύνδρομο»· το 10% έως 20% των ασθενών με COVID-19 παρουσίασε παρατεταμένα συμπτώματα κόπωσης, δύσπνοιας, γνωστικής δυσλειτουργίας για μήνες μετά τη μόλυνση.
Τρεις χώρες μπήκαν σε μνημόνιο. Η Πορτογαλία και η Ιρλανδία που βγήκαν σε μία διετία και η Ελλάδα που χρειάστηκε οκτώ χρόνια και τρία μνημόνια. Η Πορτογαλία σήμερα έχει το 91% του πληθυσμού της πλήρως εμβολιασμένο, η Ιρλανδία το 92%.
Στην Ελλάδα αυτό το ποσοστό είναι 60%. Η «long antimemorandum syndrome» άφησε συμπτώματα κόπωσης, γνωστικής δυσλειτουργίας για χρόνια μετά τη μόλυνση. Βεβαίως και ο κ. Σαμαράς και ο κ. Τσίπρας, που λειτούργησαν ως υπερμεταδότες, έγιναν πρωθυπουργοί. Ο δεύτερος μάς κληροδότησε και το asset του. Ή μήπως πρόκειται για ένα ακόμη άγνωστο σύμπτωμα της «κατάστασης Μετα-Μνημόνιο» που προκαλεί άφθονο γέλιο;