Τριτοβάθμιες εξισώσεις…

1' 49" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το Σχέδιο ∆ράσης για το πανεπιστήμιο του 2030, που κατήρτισε επιστημονική επιτροπή ύστερα από πρωτοβουλία του ιδρύματος Μποδοσάκη, προσπαθεί να δώσει λύση στο ζήτημα της εκλογής πρύτανη, αντιμετωπίζοντας τις παθογένειες της ισχύουσας διαδικασίας. «Στο ελληνικό συνταγματικό και νομικό περιβάλλον, η διοίκηση πρέπει να εκλέγεται, εν μέρει τουλάχιστον, από το Διδακτικό και Ερευνητικό Προσωπικό (ΔΕΠ), πράγμα που δημιουργεί μια σχέση εξάρτησης, ενίοτε με αρνητικά αποτελέσματα, όπως η πελατειακή ροπή, η κομματική εξάρτηση και η τάση λογοδοσίας στα μέλη ΔΕΠ ή στις κομματικές νεολαίες, αντί των χρηστών τους και της κοινωνίας που τα χρηματοδοτεί. Η παθογένεια αυτή είναι ευρέως γνωστή. Είναι, επομένως, αναγκαίο να ληφθεί μέριμνα, ώστε να διασφαλίζεται η ανεξαρτησία της διοίκησης με συγκεκριμένους τρόπους, όπως π.χ. συμπλήρωση με πρόσωπα εκτός ιδρύματος, διαδικασίες λογοδοσίας», λέει το Σχέδιο.

Ζητείται μέριμνα, λοιπόν, για τα αυτονόητα σε ένα συντεχνιακό πλαίσιο αδιαφάνειας και αναξιοκρατίας. Ενδεικτικά, καθηγητές ΑΕΙ εγγράφονται σε λίστες κομμάτων και με αυτή την ιδιότητα εκτοξεύονται στην ακαδημαϊκή πυραμίδα. Πανεπιστημιακοί χρησιμοποιούν την κομματική τους ιδιότητα για να πουλούν εξυπηρετήσεις σε συναδέλφους τους, ότι π.χ. θα τους «τοποθετήσουν» σε αμειβόμενες επιτροπές του Δημοσίου, ότι θα «νοιαστούν» τα παιδιά τους την ώρα που θα βάλουν υποψηφιότητα για μια θέση πανεπιστημιακού, ότι θα προωθήσουν γρηγορότερα την ανέλιξή τους στην ακαδημαϊκή βαθμίδα. Το κέρδος τους; Η ψήφος σε εκλογές για διοικητικές θέσεις.

Ο προβληματισμός πρέπει να εστιασθεί στους πανεπιστημιακούς –αφρόκρεμα του επιστημονικού κόσμου μιας χώρας;– οι οποίοι δέχονται να υποκύψουν στα τερτίπια των κομματικών ανθρώπων, παρόλο που οι ίδιοι στον δημόσιο λόγο επικρίνουν τον κομματισμό και την αναξιοκρατία! Η κάστα των πανεπιστημιακών έχει αποκτήσει ισχυρά χαρακτηριστικά συντεχνιακού χαρακτήρα, και σε αυτό οφείλονται πολλές από τις στρεβλώσεις των ΑΕΙ.

Τις περιπτώσεις κομματικών πανεπιστημιακών, οι εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Παιδείας τις γνωρίζουν και τις εκμεταλλεύονται κατά το δοκούν. Εχουν και εκείνες το μερίδιο ευθύνης τους για τη σαθρή εικόνα που εκπέμπουν τα ιδρύματα, σε μια κοινωνία εθισμένη στην καχυποψία πως όλα γίνονται «με δόντι» – πολλές φορές λειτουργώντας και ως η αλεπού που δεν φτάνει τα σταφύλια…

Η νυν ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει δύσκολο έργο στην αναζήτηση της ισορροπίας στο νέο μοντέλο διοίκησης των ΑΕΙ. Για τη θωράκιση της αξιοπιστίας της τελικής απόφασης καλό είναι η υπουργική τριπλέτα να αποφεύγει τα πάρτι υποψήφιων πρυτάνεων!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή