Η άρνηση του εμβολιασμού πάει αρκετά χρόνια πίσω. Με την πανδημία το πρόβλημα οξύνθηκε φυσικά. Υπήρξε ένα χρονικό σημείο όπου περάσαμε από τη μάλλον αδιάφορη στάση απέναντι στον γενικό εμβολιασμό, στην καχυποψία και στην πλήρη απόρριψή του. Πότε συνέβη αυτό ακριβώς θα είχε πολύ ενδιαφέρον να το ερευνήσει ένας ειδικός.
Μια άποψη είναι αυτή που ενοχοποιεί σε μεγάλο βαθμό την ομοιοπαθητική. Υπό ποία έννοια; Οτι από την προσέγγιση προς την ομοιοπαθητική ως εναλλακτική, συμπληρωματική θεραπεία να έχει μετατραπεί σταδιακά στις συνειδήσεις πολλών ως πλήρης αντικατάσταση της λεγόμενης συμβατικής ιατρικής και επιστήμης γενικότερα.
Πιθανολογώ, ωστόσο, ότι πολλοί από τους αρνητές αγνοούν τι εστί ομοιοπαθητική. Το μπέρδεμα είναι γενικότερο. Το βέβαιο είναι ότι το «εναλλακτικό», σε συνδυασμό με μια ολοένα αυξανόμενη (αλλά μερική, κατά πως βολεύει τον καθένα) αμφισβήτηση των μηχανισμών των σύγχρονων δυτικών δημοκρατιών, ιδεολογικοποιήθηκε. Με αυτά και με αυτά, η χημεία, η βιολογία, η γενετική έγιναν ανάθεμα και πλέον υπάρχει κόσμος που δεν πιστεύει στην ιατρική, ούτε καν στην ομοιοπαθητική ως ένα ακόμη θεραπευτικό μέσο, αλλά στους λεγόμενους Life Coaches. Δηλαδή, σε αυτόκλητους «γκουρού» νέας κοπής, που δοξολογούν τον «θετικό τρόπο ζωής». Η αποθέωση της αποστειρωμένης ζωής. Της μη ζωής, με άλλα λόγια.
Σε αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε και τη militant αναβίωση του «φυσικού τρόπου ζωής». Η αρχική αντίδραση απέναντι, π.χ., στα μεταλλαγμένα τρόφιμα και η εύλογη αναζήτηση βιολογικών προϊόντων απέκτησε και η ίδια τις δικές της μεταλλάξεις: π.χ., ορισμένοι προσπαθούν να επαναφέρουν πλέον τη διατροφή των αρχαίων Ελλήνων, ακόμα και τα γιατροσόφια τους. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η διεθνής οικονομική κρίση, που έθεσε σε μεγάλη αμφισβήτηση το κράτος, τις κυβερνήσεις του δυτικού ημισφαιρίου κυρίως, με δεδομένο ότι η επιστήμη θεωρείται μέρος του «συστήματος». «Μεγαλογιατροί», φαρμακοβιομηχανίες κτλ. θεωρήθηκαν –και όχι άδικα κάποτε– υπεύθυνοι για σύγχρονα δεινά στον χώρο της υγείας.
Φανατισμοί όπως αυτοί που περιγράφηκαν παραπάνω ανθούν μεταξύ ορισμένων που χαρακτηρίζονται από μια νεόκοπη πίστη στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Είναι όπως η διαφορά ανάμεσα στους παλαιούς και στους νέους αριστερούς: συχνά οι νέοι είναι πιο σκληροπυρηνικοί από τους παλιούς. Η περίπτωση του ηθοποιού Αρη Σερβετάλη, ο οποίος παραιτήθηκε από θεατρική παράσταση διότι δεν ήθελε να παίζει μόνο σε εμβολιασμένους, δεν είναι τυχαία. Τηρουμένων των αναλογιών, είναι ένας Ελληνας Born Again Christian.
Ας προσπαθήσουμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας. Η πανδημία θα φύγει κάποτε, η τοξικότητα όμως θα παραμείνει.