Τη Δευτέρα καταγράφηκαν 104 θάνατοι από την COVID-19, αριθμός ιδιαίτερα υψηλός για να τον προσπεράσουμε ασχολίαστα. Η κυβέρνηση έχει μπροστά της δύο επιλογές: αυτή ενός γενικευμένου lockdown και αυτή της οργανωμένης προσπάθειας να πειστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι ανεμβολίαστοι.
Η πρώτη επιλογή είναι καταστροφική για την εθνική οικονομία και αυτοκτονική για την κυβέρνηση. Λεφτά δεν υπάρχουν για να στηριχθεί ένα εθνικό lockdown και οι πολίτες δεν αντέχουν νέο εγκλεισμό. Ως εκ τούτου, αυτή η λύση θα πρέπει να απορριφθεί ασυζητητί.
Αυτό που απομένει είναι η κυβέρνηση με στοχευμένη επικοινωνιακή πολιτική να πείσει τους πολίτες να εμβολιαστούν. Να χαρτογραφήσει ενδελεχώς τον χώρο των ανεμβολίαστων και με μηνύματα να κάμψει τις αντιστάσεις τους. Να κάνει μια επιτυχημένη διαχείριση του φόβου τους για το εμβόλιο, ώστε να αρθούν όλες οι επιφυλάξεις τους. Προς τούτο, ας καταφύγει στην κοινωνική ψυχολογία, για να καταγράψει συμπεριφορές και συναισθήματα, και στη συνέχεια να διαμορφώσει το είδος της επικοινωνιακής της επίθεσης. Συγχρόνως, θα δημιουργήσει ένα «αρχείο συναισθημάτων», στο οποίο θα ανατρέχει κάθε φορά που θα χρειαστεί να διαχειριστεί φοβίες, επιφυλάξεις, αμφιταλαντεύσεις πολιτών σε κοινωνικά ζητήματα. Δεν είναι εύκολη δουλειά, καθώς απαιτείται συντονισμός πολλών επιστημόνων, διαφόρων κλάδων.
Δεν γνωρίζω αν στην κυβέρνηση έχουν αντιληφθεί όλοι ότι το πρόβλημα της αντιμετώπισης της COVID-19, με όλες τις παραλλαγές της, είναι ζήτημα σε τελευταία ανάλυση πολιτικό και μάλιστα σε δύο επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο αφορά την επίδραση της πανδημίας στις πολιτικές εξελίξεις και το δεύτερο αφορά την επιλογή των πολιτικών που θα κάνει η κυβέρνηση για την αντιμετώπισή της. Εδώ ακριβώς υπεισέρχεται ο τρόπος με τον οποίον θα επιχειρήσει να ωθήσει τους φοβικούς πολίτες στα εμβολιαστικά κέντρα. Με γενικόλογες καταχωρίσεις στα ΜΜΕ και με ευχολόγια δεν αντιμετωπίζονται αυτές οι φοβίες, οι οποίες άλλωστε είναι πολυποίκιλες. Δεν έχουν μια ρίζα.
Αναμφίβολα, το φάσμα του θανάτου ή η προοπτική της ΜΕΘ αποτελεί ένα σοβαρό κίνητρο για να εγκαταλείψει κάποιος τις αντιρρήσεις του ή τους ενδοιασμούς του και να εμβολιαστεί, αλλά φαίνεται ότι δεν αρκεί. Οπως δεν αρκεί και το πρόστιμο, καθώς είναι μέτρο περιορισμένου, ηλικιακά, βεληνεκούς.