Περί Ναρκών και πυροτεχνημάτων…

Περί Ναρκών και πυροτεχνημάτων…

7' 59" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ως ένας από τους επιζώντες του πολιτικού υπηρεσιακού/επιχειρησιακού εγκλήματος «Μάτι» της 23ης Ιουλίου του 2018, παρακολουθώ στενά τις κινήσεις του Υπουργού, κ. Χρήστου Στυλιανίδη, που ανέλαβε πρόσφατα το νεοσύστατο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Τόσο εγώ όσο και οι συντοπίτες μου τον βλέπουμε ως έναν «από Ευρωπαϊκής μηχανής Θεό» που θα τολμήσει να κάνει αυτά που πρέπει. Θα τολμήσει;

Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο του Έθνους με τίτλο «Στυλιανίδης: Ίσως χρειαστεί να γκρεμίσουμε πολυκατοικίες στην Αττική». Ο τίτλος, ένα πιασάρικο δημοσιογραφικό πυροτέχνημα θα μου πείτε, προκαλεί αμέσως το ενδιαφέρον του αναγνώστη, και τον φόβο σε όποιον μένει σε πολυκατοικία στην Αττική, δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.

Παρόλα αυτά, και θα τσιμπούσα ως αναγνώστης αλλά και θα αισθανόμουν πιο ασφαλής ως πολίτης, αν ο τίτλος ήταν «Στυλιανίδης: Σίγουρα θα χρειαστεί να γκρεμίσουμε την Πυροσβεστική των Υποδίκων και του “ου μπλέξεις”, τις Πολεοδομίες, και το Παρακράτος και ίσως αργότερα Πολυκατοικίες στα ρέματα της Αττικής».

Και αυτό γιατί η εύκολη λογική του να στοχοποιείται ο πολίτης που πάντα φταίει γι αυτά που παθαίνει και κανένας άλλος, είναι πολύ γνώριμη και με φοβίζει… Μπορεί να υπεραντιδρώ, αλλά ακριβώς αυτό αντιμετώπισα μετά το κρατικό Έγκλημα «Μάτι». Έφταιξες εσύ που κάηκες ζωντανός, ήταν ή άθλια κατηγορία του Θύτη μου τότε, σε μία απίθανα ανήθικη αναστροφή ρόλων Θύτη Θύματος που είχε αποπειραθεί η τότε Κυβέρνηση… Ας τα αφήσουμε όμως αυτά, γιατί ο ιστορικός χρόνος απέδειξε το έγκλημα και θα δείξει και τους ενόχους, ασχέτως αν αυτοί διώκονται ή όχι. Ας πάμε πίσω στο άρθρο λοιπόν.

Βεβαίως δεν πρέπει να υπάρχουν πολυκατοικίες στα ρέματα που δεν μπορούν με άλλο τρόπο να διευθετηθούν, και ορθά μιλά για σωστό risk management, ο κύριος Στυλιανίδης, όμως ας δει και τα του οίκου του. Ας δώσει πρώτα το καλό παράδειγμα, ας γίνουν οι βαθιές και ριζικές τομές και εκεί που πρέπει, όχι μόνο στα κέντρα συντονισμού και αποφάσεων που πολύ ορθά αναδιοργανώνει.

Σίγουρα όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει, λέει ο κόσμος. Μπορεί και να μην ξημερώσει καθόλου, προσθέτω ως παθών. Όσο λιγότεροι, πιο άξιοι και πιο καλά και σφαιρικά ενημερωμένοι και υπεύθυνοι αποφασίζουν, τόσο καλύτερα. Και πρέπει ένας να είναι ο καπετάνιος του καραβιού. Μετά, και αφού γίνουν τα παραπάνω, ας πάει παρακάτω στους έρημους τους πολίτες που είναι οι μόνοι που πάντα πληρώνουν τη νύφη ή που τουλάχιστον απειλούνται να την πληρώσουν, και ας τους κάνει σύμμαχους και συμμέτοχους στην ίδια την ασφάλειά τους.

Για την πρόληψη δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ορθό κι ευκταίο των προτεραιοτήτων του Υπουργού. «Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε», λέει η δημοσοφία μας.

Για την ένταξη των εθελοντών πολιτών, εκτός της κοινής εκπαίδευσης που αναφέρει πολύ σωστά, δεν γίνεται καμία αναφορά προγράμματος ή πλαισίου για την ανάπτυξή του σώματός τους, ούτε βεβαίως για κίνητρα που θα πρέπει να δοθούν στους εθελοντές προκειμένου να γίνουν η πολυπληθής, φτηνή για τον κρατικό προϋπολογισμό, τόσο ουσιαστική – συμπληρωματική – εναλλακτική πυροσβεστική, και πολιτική προστασία.

Διαπιστώνει ότι στην Ελλάδα έχουμε μόνο 4-5 χιλιάδες καταγεγραμμένους εθελοντές, ενώ στην Αυστρία, μια χώρα με μικρότερο πληθυσμό, οι εθελοντές είναι 240 χιλιάδες… Όμως η διαπίστωση αυτή έχει τη δικαιολογία της. Και αυτό γιατί οι δικοί μας 5 χιλιάδες, είναι φανατικοί Ήρωες και όχι απλοί εθελοντές, που βάζουν από την άδεια τσέπη τους χρήμα που δεν έχουν, για να είναι σε θέση να προσφέρουν και σχεδόν μαζοχιστικά επιμένουν να το κάνουν και να κινδυνεύουν, λόγω της μη οργάνωσης, της ελλιπούς εκπαίδευσης και της έλλειψης μέσων…

Έχουμε άραγε αναρωτηθεί πόσοι θα ήταν οι εθελοντές στην Αυστρία αν είχαν περάσει την 12ετη οικονομική κρίση, διάλυση και ανέχεια, αν είχαν το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων που σήμερα, εν μέσω και της διετούς πανδημίας, αγωνιούν και παλεύουν να τα βγάλουν πέρα μέρα με τη μέρα; Και βέβαια χωρίς ίχνος κινήτρου;

Έχουμε αλήθεια αναρωτηθεί, αν η λέξη Κράτος είναι συγκρίσιμη στις δύο Χώρες; Γιατί οι Αυστριακοί διαθέτουν Κράτος αν δεν κάνω λάθος, ενώ εμείς παλεύουμε -με ομολογουμένως φιλότιμες προσπάθειες και ενέργειες- προσφάτως να αποκτήσουμε…

Ας ελπίσουμε ότι θα ληφθούν υπόψιν τα παραπάνω και ότι σύντομα θα ακούσουμε καλά νέα για τους εθελοντές και το ευγενές κίνημα τους.

Τώρα για τα υπόλοιπα του άρθρου που μας αφορούν, και με την προϋπόθεση ότι ο κ. υπουργός θα ασχοληθεί σοβαρά και πριν απ όλα με το μέγα Ηθικό και Υπαρξιακό θέμα της Πυροσβεστικής των Υποδίκων, ας ελπίσουμε ότι θα γίνουν πράξη αυτά τα καλά και πολλά που λέει.

Ας γίνει η φιλότιμη προσπάθεια και ας γίνουν και λάθη. Τα λάθη διορθώνονται στην πορεία. Τα λόγια -ιδίως τα μεγάλα- και την απραξία όμως, τα έχουμε δει, τα έχουμε χορτάσει και δυστυχώς τα έχουμε πληρώσει πολύ βαριά με το αίμα των δικών μας ανθρώπων, των θυμάτων του εγκλήματος «Μάτι». Και πριν από μας τα έχουν πληρώσει άλλοι και άλλοι πολλοί. Και όχι μόνο αυτά παραμένουν, αλλά και δεν διορθώνονται όπως συμβαίνει και με το Ελληνικό Κράτος, που στο μεγαλύτερο τμήμα του, είναι ένα πολύπλοκο και εγκληματικά επικίνδυνο σύνολο από εναλλασσόμενα διαχρονικά λόγια που προστίθενται ξεχασμένα και στοιβάζονται σαν χαρτιά, το ένα πάνω στο άλλο σε τεράστιες σκονισμένες ντάνες, σε υγρά, σκοτεινά και υπόγεια, υπηρεσιακά δωμάτια… Και πλήρης απραξία βεβαίως, που μεταφράζεται σε πλήρη ανευθυνότητα και ασύστολη ατιμωρησία. Περιγράφω όπως αντιλαμβάνεστε το απόλυτο Μηδέν εις το ουσιαστικόν κρατικόν πηλίκον…

Και δυστυχώς το επόμενο «Μάτι» περιμένει στη γωνία, γιατί το 112 μπορεί να λειτουργεί επιτέλους και να σώζει ζωές όπως είδαμε με μεγάλη ανακούφιση το καλοκαίρι, όμως δεν είναι πανάκεια, γιατί όπως διαπιστώσαμε στη πρόσφατη μεγάλη νυχτερινή φωτιά της 21ης Σεπτεμβρίου στην Περιοχή μας στο Λυβίσι της Νέας Μάκρης, αυτό απλά δεν λειτούργησε.

Παρά τις επανειλημμένες κλήσεις μας στο 112, με τις οποίες ενημερώσαμε για το μέγεθος και την επικινδυνότητα της πυρκαγιάς και με τις οποίες επίμονα ζητούσαμε να δοθεί εκκένωση, η εντολή εκκένωσης δόθηκε τελικά από τον Δήμαρχο εγκαίρως, ενώ το μήνυμα του 112 έφτασε σε ελάχιστα κινητά, κατόπιν εορτής, δύο ώρες μετά την εκκένωση του οικισμού και αφού η φωτιά είχε τεθεί υπό έλεγχο, λόγω της σωτήριας αλλαγής του καιρού. Πραγματικά δεν ξέρω ποια θα ήταν η εξέλιξη, αν ο «Θεός καιρός» δεν είχε βάλει το χέρι του.

Επίσης είναι βέβαιο, ότι η πρακτική «σπάταλης» χρήσης του 112 που παρατηρήθηκε φέτος, το αποδυναμώνει από τη σωτήρια πειθώ του στους πολίτες. Φέτος λειτούργησε γιατί ο κόσμος σκέφτηκε τι συνέβη στο «Μάτι» και τους ανθρώπους του. Του χρόνου όμως, ίσως θα σκεφτεί ότι φέτος κάποιοι που έμειναν έσωσαν τα σπίτια τους, ενώ αυτοί που έφυγαν ενδεχομένως τα έχασαν.

Βλέπετε ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του. Ενδιαφέρεται και για το σπίτι, τη δουλειά και την περιουσία του. Θα πρέπει ιδανικά και κάποια στιγμή όταν ο πολίτης λαμβάνει μήνυμα εκκένωσης, να το ακολουθεί χωρίς δεύτερη σκέψη, όμως επίσης θα πρέπει να πιστεύει -βάσιμα και όχι θεωρητικά- ότι κάποιος πράγματι θα ασχοληθεί να σβήσει τη φωτιά ή τουλάχιστον θα προσπαθήσει να σώσει το βιός του.

Όμως δυστυχώς το «Μάτι» θα επαναληφθεί, με μαθηματική και ιστορική ακρίβεια, κυρίως γιατί το κράτος κάνει τα στραβά μάτια στις πραγματικές ευθύνες του, δεν αντιμετωπίζει την διαχρονική γάγγραινα στο σώμα του που λέγεται παρακράτος, δεν ασχολείται με το δολοφονικό «ου μπλέξεις» των πολιτικών, υπηρεσιακών και επιχειρησιακών προϊσταμένων και υπαλλήλων του και αυτοπροστατεύεται όπως μπορεί, με εξόφθαλμο και προκλητικό τρόπο.

Και επειδή θα πείτε πάλι γκρινιάζεις, δεν μας λες κάτι που δεν ξέραμε, και δεν προτείνεις και τίποτα, ας δει ο κ. υπουργός, εκτός των πιο πάνω, μερικά απλά «παιδικά» ερωτήματα που μπορεί να βοηθήσουν στη σωστή κατεύθυνση.

– Ποια ακριβώς η χρησιμότητα των καταγραφικών στις καίριες υπηρεσίες ασφάλειας του πολίτη αν τα στοιχεία που καταγράφονται επιδέχονται «πείραγμα», μπορούν δηλαδή να αλλοιωθούν, να σβήσουν και να τροποποιηθούν, όχι μόνο επιτόπου αλλά και απομακρυσμένα; Γιατί μιλάμε για σκληρούς δίσκους -που χαλάνε, χάνονται και κρύβονται- την εποχή του Cloud;

– Γιατί δεν καταγράφονται τα υπηρεσιακά κινητά των φερόντων την ευθύνη στις καίριες υπηρεσίες που αφορούν την ασφάλεια των πολιτών, και γιατί τους επιτρέπεται να χρησιμοποιούν παράλληλα «εξωτικά έθνικ» κινητά; Αυτά δεν χρησιμοποιεί η «Μαφία» και ο υπόκοσμος;

– Γιατί δεν τοποθετούνται κάμερες και GPS σε όλα τα οχήματα και bodycams στους επιχειρησιακούς όπως π.χ. με την Αστυνομία;

– Γιατί εν έτει 2021, σε όλες τις καίριες υπηρεσίες ασφάλειας του πολίτη, τα βιβλία συμβάντων, τα βιβλία πτήσεων, πλόων κλπ γράφονται με μολύβι και σβήνονται με γόμα; Γιατί δεν γίνονται μόνο ηλεκτρονικές καταχωρήσεις σε μια διαρκή χρονική ροή χωρίς δυνατότητα διαγραφής;

– Γιατί δεν έχει επιβραβευτεί, ο ένας αξιωματικός που στάθηκε στο ύψος του και έκανε τη δουλειά του αψηφώντας τα εμπόδια και το προσωπικό κόστος; Και μιλώ για τον Δημήτριο Λιότσιο, για μας τους Ματιώτες καμένους, τον πρώτο πραγματικό Ήρωα του σώματός του. Αλήθεια, δεν θέλουμε ευσυνείδητους, ακέραιους αξιωματικούς ως πρότυπα;

– Πώς θα αποκτήσουμε πραγματική πολιτική προστασία και πυροσβεστική, αν δεν δούμε και αναδείξουμε τις ανθρώπινες αξίες, την μπέσα, την παλικαριά και το φιλότιμο που σίγουρα υπάρχει μέσα σε κάθε έναν άνθρωπο και ιδίως Έλληνα, που θέλει να βοηθήσει τον συνάνθρωπο, αλλά και τη χώρα του;

– Και επειδή η υπομονή έχει όρια αλλά η απουσία λογικής δεν έχει απ ότι φαίνεται στη χώρα μας, πότε επιτέλους θα δούμε τους υπόδικους αξιωματικούς, συμπεριλαμβανομένου και του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος, να πηγαίνουν σπίτι τους να περιμένουν τις δίκες τους;

Περιμένουμε από τον κ. υπουργό να αντισταθεί στο περιβάλλον του, να μην αφομοιωθεί από αυτό και «ελληνοποιηθεί» με ό,τι αρνητικό αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Το βαρύ Ευρωπαϊκό χαρτοφυλάκιο που κουβαλά και η σοβαρότητά του, μας δίνουν ελπίδα. Περιμένουμε να εξουδετερώσει τις «Νάρκες» στο «Ναρκοπέδιο» στο οποίο έχει μπει, όπως είχε πει ο ίδιος όταν αναλάμβανε καθήκοντα, και να του θυμίσουμε ότι οι πραγματικές, δύσκολες και επικίνδυνες «Νάρκες» είναι αυτές που δεν φαίνονται.

Οι πολυκατοικίες στα ρέματα από την άλλη, φαίνονται και παραφαίνονται, όπως και τα «πιασάρικα» δημοσιογραφικά πυροτεχνήματα, μια ήρεμη νύχτα του καλοκαιριού.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή