Πριν από δέκα χρόνια στις Κάννες μετά την ολοκλήρωση των δραματικών συναντήσεων με τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας με συνεργάτες του φέρεται να είπε μεταξύ άλλων «… καλά τα πήγαμε…». Τόσο καλά που λίγες ημέρες μετά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη θέση του κι ενώ σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες της εποχής ο Νικολά Σαρκοζί τον είχε εξευτελίσει. «Ολα βαίνουν καλώς εναντίον μας», όπως θα έλεγε και ο συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης. Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο κ. Παπανδρέου έχει έναν δικό του τρόπο να αντιλαμβάνεται τις εξελίξεις και συχνά μπερδεύει τις προσδοκίες του με την πραγματικότητα. Διατυπώνει κατά καιρούς καινοτόμες ιδέες και προτάσεις με τον χαοτικό τρόπο που τον χαρακτηρίζει, ενώ στην υλοποίηση τα έκανε σχεδόν πάντα θάλασσα. Συχνά όμως δεν δίστασε να δείξει και την κακή του πλευρά που κρύβεται πίσω από το ευγενικό του χαμόγελο. Παλαιοί συνεργάτες του θυμούνται ότι ακόμη και σε κοντινούς του ανθρώπους φέρθηκε με απόλυτη απαξίωση όταν για κάποιο λόγο έκρινε ότι δεν τον εξυπηρετούσαν. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που διέγραψε από το ΠΑΣΟΚ τον ευεργέτη του Κώστα Σημίτη και διέσπασε το κόμμα στην πιο δύσκολη στιγμή επειδή αρχηγός του ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο κατά τα λοιπά ευγενής Γιώργος στην πραγματικότητα είναι ένας κυνικός πολιτικός που ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του.
Ολα αυτά ίσως εξηγούν έως ένα βαθμό γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου μετά την καθαρή ήττα που υπέστη την περασμένη Κυριακή κατέφυγε σε ανοίκειες επιθέσεις κατά του Νίκου Ανδρουλάκη. Δεν δικαιολογούν όμως σε καμία περίπτωση τις αθλιότητες περί νοθείας, που αναγκάστηκε να καταπιεί μέσα σε λίγες ώρες. Η επιλογή του να χρησιμοποιήσει ακόμη και ατόφια ψέματα για να πλήξει την αξιοπιστία του συνυποψηφίου του και την εγκυρότητα της διαδικασίας, πέραν όλων των άλλων, είναι προφανώς και δείγμα πανικού γι’ αυτό που τον περιμένει αύριο. Οσοι τον συμβούλευσαν να βάλει υποψηφιότητα είναι που τον οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια και στον εξευτελισμό. Ενας πρώην πρωθυπουργός δεν μπορεί να μετέρχεται τέτοιες μεθόδους ευτελίζοντας την ιστορία του επιθέτου που φέρει και είναι τόσο στενά συνδεδεμένο με τον πολιτικό του χώρο.
Για όσους έχουν δουλέψει πολλά χρόνια μαζί του, η εν λόγω συμπεριφορά δεν αποτελεί έκπληξη. Ο κατά τα λοιπά ευγενής Γιώργος στην πραγματικότητα είναι ένας κυνικός πολιτικός που ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του. Οσα κάνει αυτές τις τελευταίες ημέρες τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα και δεν πλήττουν τον συνυποψήφιό του. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει το τεκμήριο της ανανέωσης από την ταυτότητά του και αυτό του αναγνώρισαν προφανώς στην κάλπη τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ την περασμένη Κυριακή και λογικά θα επαναλάβουν αύριο στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση. Για τις ικανότητές του ως πολιτικού αρχηγού εφόσον αύριο τα καταφέρει θα κριθεί από την επομένη, και μάλιστα αυστηρά. Η βάση της παράταξής του έχει εναποθέσει υψηλές προσδοκίες στον νέο ηγέτη της και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από την υψηλή συμμετοχή σε μια εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση που θεωρείτο ανούσια. Εκείνος λογικά θα έχει την ευκαιρία του να αποδείξει ότι μπορεί να ανασυγκροτήσει το κόμμα του και να το οδηγήσει σε τροχιά ανάκαμψης πέρα και έξω από τις μικρότητες και τις ευτέλειες της προηγούμενης περιόδου.