O Οσμάν Καβαλά βρίσκεται στις τουρκικές φυλακές εδώ και τέσσερα χρόνια. Το λάθος του; Εξαγρίωσε με την κριτική του τον Ταγίπ Ερντογάν. Η «βεντέτα» άρχισε με τις συγκεντρώσεις δια-μαρτυρίας εναντίον της κατασκευής εμπορικού κέντρου στο Ταξίμ το 2013 και κορυφώθηκε μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, το 2017. Ο Καβαλά κατηγορείται ότι είναι συνεργός του Γκιουλέν και ένα από τα μυαλά πίσω από το σχέδιο ανατροπής του Ερντογάν. Κανένα σοβαρό στοιχείο δεν έχει εμφανιστεί και όσοι τον γνωρίζουν θεωρούν απίθανο, αδιανόητο να είχε οιαδήποτε σχέση με το αποτυχημένο πραξικόπημα.
Αυτό δεν έχει καμία σημασία όμως. Παρά τη διεθνή κατακραυγή, από πολλές πλευρές, μοιάζει να έχει αναπτυχθεί μια παράδοξη εμμονή του ίδιου του προέδρου με την περίπτωση του φυλακισμένου επιχειρηματία.
Ο Ερντογάν μεταχειρίζεται τον φυλακισμένο από το 2017 επιχειρηματία με απάνθρωπο τρόπο για να τρομάξει όποιον διανοείται να βγει μπροστά.
Ο Καβαλά είναι όμως ένας εξαιρετικός και ιδιαίτερος άνθρωπος. Γόνος πλούσιας οικογένειας, ασχολήθηκε με τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της Τουρκίας και ήταν από τους πρωτεργάτες της τουρκικής κοινωνίας των πολιτών. Η καταγωγή της οικογενείας του ήταν από την Καβάλα και ο ίδιος αγαπάει την Ελλάδα και διατηρεί πολλές φιλικές σχέσεις στη χώρα μας. Για πολλά χρόνια ήταν προς τα έξω το «πρόσωπο» της εξωστρεφούς, δημιουργικής, φιλοδυτικής Τουρκίας. Κάθε δημοσιογράφος, αναλυτής ή διπλωμάτης που επισκεπτόταν την Κωνσταντινούπολη τον συναντούσε. Γοητευτική προσωπικότητα, με πολλά ενδιαφέροντα, κέρδιζε τους συνομιλητές του. Ανήκε προφανώς σε μια μικρή ελίτ της Πόλης που νοσταλγούσε τον κοσμοπολίτικο και πολυεθνικό χαρακτήρα της και προσπαθούσε να βρει την ισορροπία της στη νέα Κωνσταντινούπολη της μαντίλας και της σχετικής ομοιογένειας.
Ο Καβαλά έγινε γνωστός για τους λάθος λόγους. Πίσω του κρύβονται εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκοι που υποφέρουν και καταπιέζονται αφόρητα. Καθηγητές πανεπιστημίου που έχασαν τη δουλειά τους και εργάζονται ως σερβιτόροι, επιχειρηματίες που σε βάζουν σε δωμάτια χωρίς παράθυρα για να σου πουν τον πόνο τους για το τι αντιμετωπίζουν. Ολοι αυτοί είναι κομμάτι της… μισής Τουρκίας των μεγάλων πόλεων και των παραλίων, η οποία ψάχνει απεγνωσμένα πολιτική εκπροσώπηση. Ο Ερντογάν μεταχειρίζεται τον Καβαλά με απάνθρωπο τρόπο ακριβώς για να τρομάξει όποιον διανοείται να βγει μπροστά. Αλλά δεν μπορεί να μην ξέρει ότι τον έχει μετατρέψει σε πρόσωπο-πόστερ για κάθε σοβαρό, μετριοπαθή επικριτή της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν τον νοιάζει όμως γιατί έχει μπει στη φάση της ύβρεως, εκεί που η άρνηση γίνεται πραγματικότητα και οι αυλικοί υψώνουν τα τείχη της παράνοιας και της κολακείας για να πνίξουν τις φωνές που ακούγονται έξω από τα τείχη του Παλατιού.
Για κάθε, όμως, άνθρωπο που ανησυχεί ότι οι αυταρχικοί ηγέτες παίρνουν παγκοσμίως το πάνω χέρι και που θέλει μια σύγχρονη ημι-ευρωπαϊκή Τουρκία δεν υπάρχει αμφιβολία πως η τύχη του Καβαλά πρέπει να τον νοιάζει. Μέχρι την ημέρα που θα βγει από τη φυλακή θα είμαστε λοιπόν όλοι, όπως λέει το κλισέ, Οσμάν Καβαλά…