Ευτυχώς, η χώρα διαθέτει ασφαλιστικές δικλίδες. Οταν στο όνομα της αναζήτησης της λεγόμενης «κανονικότητας» τείνουμε να ξεχάσουμε ότι είμαστε μία κατηγορία μόνοι μας στην… προηγμένη Ευρώπη (και στον δυτικό κόσμο κατ’ επέκταση), η Ελλάδα φροντίζει να μας επαναφέρει στην περίφημη «ελληνική πραγματικότητα» και κανένας Πιερρακάκης δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό. Η ψηφιοποίηση του κράτους και των συναλλαγών δεν μπορούν να αλλοτριώσουν το χαρισματικό DNA των Ελλήνων. Τελεία και παύλα.
Οποιος αμφισβητεί το παραπάνω αξίωμα πρέπει να χαρακτηρισθεί τουλάχιστον αιρετικός, αν όχι κάτι βαρύτερο. Η τελευταία, μόνον, εβδομάδα έχει προσφέρει εξαιρετικές αποδείξεις για τη μοναδικότητα του ένδοξου έθνους και του νεοελληνικού κράτους που δημιούργησε ως κέλυφος. Η πανδημία προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί πολλά δεινά, έχει όμως αποκαλύψει και αλήθειες για να μην ξεφεύγουμε από τον «ίσιο» δρόμο. Να θυμόμαστε δηλαδή πάντα ότι Πολιτεία και Εκκλησία είναι αλληλένδετες και αν στην άσκηση της εξουσίας τυπικά υπερτερεί η πρώτη, επί της ουσίας το «πάνω χέρι» έχει η δεύτερη. Και να μην ξεχνάμε ποτέ ότι μόνον εδώ ο κάθε μπαχαλάκης, ψεκασμένος, μπουρδολόγος ή αγύρτης μπορεί να κινείται με απόλυτη ασυδοσία εκμεταλλευόμενος στρεβλές αντιλήψεις, αοριστίες και παραλείψεις της νομοθετικής εξουσίας στη σύνταξη νόμων, την κακή λειτουργία αρμόδιων οργάνων της εκτελεστικής εξουσίας, μαζί με την ατολμία που τη διακρίνει και την αδιαφορία, την οκνηρία και τους φόβους των υπηρετών της δικαστικής εξουσίας.
Ουσιαστικά, το σφιχταγκάλιασμα Πολιτείας και Εκκλησίας στην πατρίδα μας σφραγίζεται από το Σύνταγμα που ανέκαθεν ψηφίζεται «εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαίρετης Τριάδος». Με αυτό το δεδομένο, τα υπόλοιπα που προβλέπονται στο άρθρο 3 του Συντάγματος δεν θα μπορούσαν να είναι πολύ διαφορετικά, ώστε να επιβληθούν στην πράξη (α) η τεράστια επιρροή της Εκκλησίας στην πολιτική ζωή και στην κοινωνία, (β) το δέος που διακατέχει σύσσωμη σχεδόν την πολιτική τάξη απέναντι στους ιεράρχες. Εξ ου η αποφασιστική επίδραση της επίσημης Εκκλησίας σε νόμους και αποφάσεις, αλλά και η επιρροή του παπαδαριού και των καλόγερων σε πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Η πανδημία και οι προσπάθειες αντιμετώπισής της έδειξαν σε όλη της την έκταση τον ρόλο και την επιρροή της Εκκλησίας και των λειτουργών της όλων των βαθμίδων. Την επιφυλακτικότητα έως εχθρότητα της Ιεράς Συνόδου στα μέτρα προστασίας από τον κορωνοϊό, ιδιαίτερα εκείνα που αφορούσαν ναούς και θρησκευτικές τελετουργίες, την απροθυμία και καθυστέρηση με την οποία έστερξαν ως σώμα οι μητροπολίτες να συστήσουν στο ποίμνιο να δείξει εμπιστοσύνη στην επιστήμη (ανεπιτυχώς λόγω επιμελούς ασάφειας του σχετικού κειμένου), το εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, τον φανατισμό και την αγυρτεία πάρα πολλών ρασοφόρων που με τις δοξασίες τους εκτρέφουν το αντιεμβολιαστικό «κίνημα» και οδηγούν ανθρώπους στον θάνατο, το γεγονός ότι ελάχιστοι ιεράρχες έχουν βγει δημόσια να καταδικάσουν το φαινόμενο.
Οπως ακριβώς οι προηγούμενες, η σημερινή κυβέρνηση αισθάνεται φόβο και δέος απέναντι στη δύναμη της Εκκλησίας και το πολιτικό κόστος που μπορεί να υποστεί αν χαλαρώσει το σφιχταγκάλιασμα μαζί της. Υστερα από ικεσίες και διαπραγματεύσεις έπεισε ο πρωθυπουργός τον Αρχιεπίσκοπο και την Ιερά Σύνοδο να δεχθούν κάποια μέτρα στους ναούς, καμία από τις δύο πλευρές δεν έδειξε οποιαδήποτε διάθεση τήρησής τους, υπουργοί έσπευσαν να δικαιολογήσουν αυτή τη στάση (Αδ. Γεωργιάδης), με μεγάλη ζέση η Πολιτεία φρόντισε να προσφέρει ιατρική περίθαλψη σε μεγαλοϊερωμένους (Βατοπεδίου, Δωρίδας) που νόσησαν ως αμετανόητοι αντιεμβολιαστές. Η προχθεσινή συνάντηση του Κυρ. Μητσοτάκη με τον Ιερώνυμο και η παρουσία του στην Ιερά Σύνοδο για να «ικετεύσει» την αποδοχή μέτρων στους ναούς ενόψει Χριστουγέννων και τη συνδρομή της Εκκλησίας στην εμβολιαστική εκστρατεία, θυμίζει βυζαντινούς καιρούς. Με αντάλλαγμα πρόσληψη και μονιμοποίηση 4.000 παπάδων άραγε;
Σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ υπάρχουν συνομοταξίες ανθρώπων που αντιδρούν στον εμβολιασμό και στα μέτρα. Πολιτικά συνδέονται κυρίως με την Ακροδεξιά και κάπως λιγότερο με την Ακροαριστερά, ελάχιστα ή καθόλου με την Εκκλησία, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Τη στάση της Εκκλησίας ερμηνεύουν βλαμμένοι και απατεώνες για να ανοίγουν αντιεμβολιαστικά μαγαζιά (Αράχωβα), να εισβάλλουν στα σχολεία και αλλού, να απάγουν εκπαιδευτικούς (Αιγίνειο) να τολμούν αντιποίηση αρχών. Ερμη κανονικότητα…