Ο ηγέτης θα πρέπει να έχει καθαρό μυαλό, ώστε οι αποφάσεις που λαμβάνει να είναι ορθολογικές και αποτελεσματικές. Να μπορεί, έχοντας εποπτική εικόνα της κατάστασης, να ξεχωρίζει το δάσος από τα δέντρα. Να μπορεί να συνθέτει, ανά πάσα στιγμή, τη μεγάλη εικόνα.
Ο Αλ. Τσίπρας βρίσκεται σε έναν αδικαιολόγητο πανικό λόγω της παρατηρούμενης δημοσκοπικής ανόδου του ΚΙΝΑΛ υπό τη νέα ηγεσία του. Αντί να περιμένει να δει σε βάθος δύο έως τριών μηνών πώς θα διαμορφωθούν τελικά οι συσχετισμοί δυνάμεων, αυτός αντέδρασε χωρίς ψυχραιμία. Αναγκάστηκε να ζητήσει εκλογές το Σάββατο στη Βουλή, για να φανεί ότι διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων και για να ελαχιστοποιήσει τις κεντρόφυγες δυνάμεις στο κόμμα του. Γνώριζε πως, εκτός από τις δύο δημοσκοπήσεις, θα εμφανιζόταν και μια τρίτη σε κυριακάτικη εφημερίδα, που θα έδειχνε το ΚΙΝΑΛ να ψαλιδίζει σημαντικά τη διαφορά του από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γνώριζε επίσης πως πρώην στελέχη της ριζοσπαστικής Αριστεράς, μεταξύ των οποίων και πρώην υπουργοί, έχουν ξεκινήσει συζητήσεις συνεργασίας με τον νέο ηγέτη του ΚΙΝΑΛ. Κι έτσι έκρινε σκόπιμο, ενώ το κόμμα του υστερεί από τη Νέα Δημοκρατία 10-13 μονάδες, να ζητήσει εκλογές, προκαλώντας ειρωνικά χαμόγελα.
Σε αυτό το κλίμα πανικού θα πρέπει να εντάξουμε και την απόπειρα εμπλοκής του ονόματος του κ. Στ. Κοντονή, πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, από τον κ. Π. Πολάκη, σε παρασύναξη πολιτικών με εισαγγελείς για συγκεκριμένη ποινική δίωξη. Ως γνωστόν, ο κ. Στ. Κοντονής διέψευσε κατηγορηματικά το γεγονός. Η δε ήπια και ξένη προς τον εκρηκτικό χαρακτήρα του κ. Πολάκη αντιμετώπιση της διάψευσης Κοντονή φαίνεται πως δικαιώνει τον τελευταίο.
Η πολιτική «πιάτσα» βοά πως επρόκειτο για μια προβοκάτσια προκειμένου να υπονομευθούν ευθύς εξαρχής οι συζητήσεις που διεξάγονται μεταξύ πρώην στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του Ν. Ανδρουλάκη. Oι γνωρίζοντες υποστηρίζουν πως θα δούμε στο εγγύς μέλλον παρόμοιες κινήσεις εις βάρος και άλλων πρώην συντρόφων τους. Από το 2011 και εντεύθεν, η ριζοσπαστική Αριστερά γνωρίζει μόνον εισροές από την Κεντροαριστερά. Τώρα, που ξεκινά μια αντίστροφη πορεία, τους κακοφαίνεται και τους πανικοβάλλει. Και υπό το κράτος πανικού λαμβάνονται λάθος αποφάσεις.