Ακούγαμε και ακούμε κατά καιρούς διάφορες σοφιστείες που περνούν στο ντούκου, ίσως επειδή επαναλαμβάνονται τόσο συχνά ώστε έχουν γίνει σκληρά, ασχολίαστα, δόγματα. Για παράδειγμα, ο φερετζές των ομοφοβικών είναι η φράση «εγώ δεν έχω τίποτε κατά των ομοφυλοφίλων, αρκεί να μην προκαλούν».
Πώς μπορεί όμως να «προκαλέσει» ένας ομοφυλόφιλος; Προφανώς με τη ρητή ή άρρητη έκφραση της σεξουαλικής του προτίμησης, και η λέξη «έκφραση» υπογραμμισμένη. Ετσι κι αλλιώς στη χώρα μας όλοι είναι υπέρ της ελευθερίας του λόγου, «αλλά όχι και να λέει ο καθένας ό,τι θέλει». Και το τι μπορεί να πει κάποιος εξαρτάται από τη μόδα, τα εθνικά, θρησκευτικά, ανθρωπιστικά κ.λπ. «δίκια» μας. Παλιά απαγορευόταν η «κομμουνιστική προπαγάνδα», τώρα η «άρνηση του Ολοκαυτώματος» κ.ά. Φτιάχτηκαν καινούργια αδικήματα –λες και δεν είχαν δουλειά τα δικαστήρια–, όπως η ισλαμοφοβία. Η «χριστιανοφοβία» είναι ποινικοποιημένη εδώ και χρόνια, με διάφορες μορφές· «προσβολή θρησκευτικών συμβόλων», «διατάραξη θρησκευτικών συναθροίσεων» κ.λπ.
Η περίπτωση με το σκίτσο που δημοσίευσε στο Facebook ο κ. Ηλίας Μόσιαλος είναι διαφορετική. Ευτυχώς ουδείς ζήτησε την ποινική του δίωξη για το meme που απεικονίζει μια γυναίκα σε γαϊδουράκι, φορώντας προστατευτική μάσκα, να έχει τον εξής διάλογο με κάποιον άνδρα: «Γιατί δεν φοράς μάσκα;» «Δεν πιστεύω στον κορωνοϊό». «Οτι έμεινα έγκυος από κρίνο όμως, ε; Αμάσητο το κατάπιες». Τη (συμβολική) καρέκλα του εποφθαλμιούν οι επικριτές και όχι το κεφάλι του. Το ίδιο και βουλευτές ή υπουργοί (και σε λίγους μήνες πολιτευτές) που ανταλλάσσουν τα σχισμένα ιμάτιά τους με ψήφους.
Το εντυπωσιακότερο όμως στις αντιδράσεις κατά του κ. Μόσιαλου ήταν η στάση της Ιεραρχίας. Σύμφωνα με τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, «η προσβλητική ανάρτηση, φερομένη υπό το όνομα του αντιπροσώπου της Ελληνικής Δημοκρατίας σε διεθνείς οργανισμούς για τον κορωνοϊό κ. Ηλία Μόσιαλου, παραμονή των Χριστουγέννων, χλευάζει τη θρησκευτική πίστη εκατομμυρίων ορθοδόξων χριστιανών της χώρας που εκπροσωπεί…».
Ποια όμως πίστη, ποιων Ορθοδόξων, χλεύασε ο κ. Μόσιαλος με το σκίτσο του; Ο «κρίνος» δεν υπάρχει πουθενά στα τέσσερα Ευαγγέλια. Οπως έγραφε ο αρχιμανδρίτης Χερουβείμ Βελέτζας, ιεροκήρυκας Ι. Μ. Κερκύρας και διευθυντής Προσωπικού της Ιεράς Συνόδου, «αυτή η λαθεμένη άποψη, που δεν έχει έρεισμα ούτε στην Καινή Διαθήκη (Λουκ. 1.26-38) ούτε στη χριστιανική γραμματεία, έχει καταστεί προ πολλού αστικός μύθος, ο οποίος αναπαράγεται, δυστυχώς, ακόμα και στα σχολεία από δασκάλους και –χειρότερα– από θεολόγους και προέρχεται από την ανάγνωση, με ανατολικά κριτήρια, της μετά την Αναγέννηση δυτικής ζωγραφικής» («Κιβωτός της Ορθοδοξίας», 30.3.2017).
Στην «ανατολική ορθόδοξη εικονογραφία, που ονομάζεται βυζαντινή», συνεχίζει ο κ. Βελέτζας, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, «στο αριστερό του χέρι βαστά το ραβδί και με το δεξί ανασηκωμένο χαιρετά την Παναγία». Επομένως πολύ κακό για το τίποτε, αλλά πολύ καλό για διαφόρους που σε μύθους τοκίζουν.