Ενδέχεται να είναι και καθαρή σύμπτωση, ωστόσο όλα τα μωρά που εγκαταλείφθηκαν την τελευταία διετία στην πρωτεύουσα ήταν κορίτσια. Και το βρέφος δύο μηνών που βρέθηκε την Τετάρτη από αστυνομικούς της ΔΙΑΣ μέσα σε σακίδιο σε παιδική χαρά στο Χαλάνδρι, και το μωρό 18 μηνών που εντοπίστηκε προ 40 ημερών μέσα σε καρότσι έξω από το Αρχαιολογικό Μουσείο, όπως και τα βρέφη δεκαπέντε και επτά ημερών που ανακαλύφθηκαν στα τέλη του 2020 στο Πεδίον του Αρεως και του 2019 σε είσοδο πολυκατοικίας στη Νέα Ιωνία. Κορίτσια ήταν τα δύο τρίτα των μωρών, περί τα 650 ετησίως, που εγκαταλείπονταν στη βρεφοδόχο του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών στην Πειραιώς στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του ’50, όταν ακόμη θεωρούνταν βαρύτερη η ανατροφή ενός κοριτσιού. Σήμερα;
Μωρά, σύμβολα της ζωής και του μέλλοντος, εγγύηση της συνέχειας του γένους των ανθρώπων, εγκαταλείπονται ακόμη στον δρόμο ή απορρίπτονται ζωντανά ή νεκρά σε κάδους στην καρδιά του ανεπτυγμένου κόσμου – από γηγενείς και μετανάστες. Η μεσαιωνική πρακτική της βρεφοδόχου αναβίωσε το 2000 στη Γερμανία, όπου πάνω από 80 μωρά εγκαταλείπονταν κάθε χρόνο σε σκαλιά σπιτιών ή σε πάρκα και πάνω από 20 εντοπίζονταν νεκρά μέσα στα σκουπίδια. Εκτοτε, προκειμένου μανάδες να μη φτάνουν να σκοτώνουν τα παιδιά τους, βρεφοδόχοι λειτούργησαν σε Ιταλία, Γαλλία, Ελβετία, Τσεχία, Αυστρία, Πολωνία, ΗΠΑ (όπου οι γυναίκες προστατεύονται απόλυτα από τις ποινικές συνέπειες της εγκατάλειψης), Καναδά, Ιαπωνία, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Μαλαισία, παρά τις έντονες αντιδράσεις Εκκλησιών και Οργανισμών ότι ενθαρρύνουν τις μητέρες να εγκαταλείπουν τα παιδιά τους. Στη Δανία, η πρόταση για δημιουργία βρεφοδόχων απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι δεν μειώθηκε στη Γερμανία ο αριθμός των βρεφών που απορρίπτονται στα σκουπίδια, ενώ στο Βέλγιο, ύστερα από τριετή διαμάχη, επιτράπηκε η δημιουργία μιας δεύτερης «θυρίδας» μωρών στις Βρυξέλλες, μετά εκείνης στην Αμβέρσα.
Οι βρεφοδόχοι, που κατά τον 18ο αι. ενίοτε αποσύρονταν εξαιτίας της αδυναμίας ιδρυμάτων να φροντίσουν τον υπερβολικά μεγάλο αριθμό βρεφών τα οποία κατέληγαν εκεί, είναι η ασπιρίνη για τη βαριά νόσο. Εκτονώνουν πιέσεις που πυροδοτούν ακραίες πράξεις, όμως δεν πολεμούν τις αιτίες της εγκατάλειψης ή της θανάτωσης νεογέννητων· την ανέχεια μέχρι απόγνωσης, την έλλειψη στέγης, πρόνοιας, ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, τις προκαταλήψεις, τη μη πρόσβαση στην άμβλωση και τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας, τα κοινωνικά αδιέξοδα, την έλλειψη προετοιμασίας για την απόκτηση παιδιού, τη βία (π.χ. βιασμοί νεαρών μεταναστριών από τα αφεντικά τους). Είναι το πρώτο βήμα από την ανάποδη. Σωτήριο, όμως ανεπαρκές.