Κάνει τον γύρο του Διαδικτύου η φωτογραφία ενός γλυκύτατου, μικρού κοριτσιού που υποδέχεται τον πατέρα-πιλότο κατά την άφιξη των Rafale στην Τανάγρα. Ισως ήταν η πιο δυνατή στιγμή της τελετής παραλαβής, γιατί ήταν ανθρώπινη. Γιατί ήταν τρυφερή, σε αντίθεση προς τον κρύο όγκο των υπερσύγχρονων αεροπλάνων. Και κυρίως, γιατί ήταν αυθόρμητη. Πραγματικά, δεν ήξερες τι να πρωτοθαυμάσεις. Αυτό το κοριτσάκι με την ανθοδέσμη στην τρυφερή αγκαλιά του πατέρα του ή την τελειότητα ενός αεροπλάνου για την απόκτηση του οποίου δαπανήθηκαν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ; Ισως ο συνδυασμός των δύο εικόνων είναι αυτός που χαρακτήρισε την προχθεσινή τελετή, καθώς αποτύπωνε το συναίσθημα μαζί με την ισχύ. Εννοείται πως η παρουσία μικρών παιδιών πάντα συγκινεί και πάντα προκαλεί το ενδιαφέρον, καθώς συνδυάζει την αθωότητα με την ομορφιά και την τρυφερότητα. Και πολλές φορές γίνεται μια εκμετάλλευση αυτού του γεγονότος για επικοινωνιακούς σκοπούς, με όρους επαγγελματικούς. Διότι η εικόνα ενός μικρού παιδιού έχει σημαντική επικοινωνιακή εμβέλεια.
Θυμάμαι στην εποχή των μεγάλων προεκλογικών συγκεντρώσεων της δεκαετίας του ’80 οι επικοινωνιολόγοι των μεγάλων κομμάτων φρόντιζαν στο φινάλε των κεντρικών ομιλιών να εμφανίζεται δίπλα στον ηγέτη ένα κοριτσάκι με ανθοδέσμη, κάτι που πέραν της αισθητικής διάστασης που είχε, συμβόλιζε και την προσδοκία για ένα καλύτερο μέλλον, συμβόλιζε την ελπίδα. Βέβαια, αυτή η σκηνή ήταν σκηνοθετημένη και ενταγμένη στην υπηρεσία ενός μηνύματος. Αλλά επικοινωνιακά λειτουργούσε άψογα. Ποιος δεν θυμάται –από τους παλαιότερους– το γλυκύτατο κοριτσάκι στην προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ το 1985, στην πλατεία Συντάγματος, που ανέβηκε στην εξέδρα και προσέφερε μια ανθοδέσμη στον Ανδρ. Παπανδρέου, κάτω από το σύνθημα «Να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα»; Τριάντα επτά χρόνια μετά, θα είναι μια κυρία και πιθανόν και μητέρα χαριτωμένων παιδιών. (Κάποιοι εξ ημών, ύστερα από τριάντα επτά χρόνια από την προχθεσινή φωτογραφία της Τανάγρας, θα ατενίζουμε τη Γη από άλλους κόσμους, πλην… κάποιου ευχάριστου απροόπτου).
Οι αντιρρήσεις για την ένταξη της παιδικής αθωότητας στη μεταφορά οποιουδήποτε μηνύματος είναι γνωστές. Στην περίπτωση, όμως, της προχθεσινής ζεστής αγκαλιάς, η στιγμή που αποτυπώθηκε ήταν αυθόρμητη και γι’ αυτό συγκλόνισε.