Ο γιος μου μού δήλωσε ότι τον έχει κουράσει η μελέτη των προηγούμενων μηνών. Επρόκειτο περί εισαγωγής. Χρειάζεται να έρθει, μου είπε, ένας συμμαθητής για να τελειώσουν μια εργασία παρέα. Ο συμμαθητής ήρθε και εργάστηκαν γύρω στα είκοσι πέντε λεπτά. Κατόπιν, φυσικά, άρχισαν να παίζουν και να επισκέπτονται τακτικά την κουζίνα. Οταν τους τελείωσαν τα φαγώσιμα εφόδια σκέφτηκαν ότι πρέπει να έρθει οπωσδήποτε ένας ακόμη φίλος. Εμφανίστηκε ο φίλος με μια μικρή τροχήλατη βαλίτσα στο περιεχόμενο της οποίας, δεν συγκρατήθηκα, έκανα έρευνα. Η βαλίτσα περιείχε τσιπς, μπισκότα, χυμούς, οδοντόβουρτσα και ένα ζευγάρι πιτζάμες. Ηρθε οργανωμένος. Οι συμμαθητές τελικά κοιμήθηκαν σπίτι μας, για την ακρίβεια αποκοιμήθηκαν στους καναπέδες. Την επομένη αποχώρησαν αφήνοντας σκορπισμένα τρίμματα, μια σπασμένη καρέκλα και τον γιο μου να διερωτάται: «Πότε θα δω τους φίλους μου;». «Μα έκανες πάρτι», του απάντησα. Με κοίταξε με προσβεβλημένο ύφος και μου αποκρίθηκε: «Αυτό δεν ήταν πάρτι». Αυτά σας τα γράφω γιατί είναι επικαιρότητα. Ο Ντίνος με τον Μπόρις έχουν ένα κοινό: είναι αγόρια του γλεντιού και επιθυμούν να κοινωνικοποιούνται αενάως. Τι κι αν ο πρώτος είναι έντεκα ετών και ο άλλος είναι πρωθυπουργός; Από όλο αυτό, όμως, βγήκαν δύο θετικά συμπεράσματα. Είναι η πρώτη φορά που αισθάνθηκα ότι οι ικανότητές μου είναι επαρκέστερες από μιας άλλης μητέρας που δεν κατάφερε να εξηγήσει στο παιδί της το απλούστερο, τι είναι ένα πάρτι. Δεύτερον, τα πάρτι των εντεκάχρονων είναι νόμιμα και σίγουρα πιο οργανωμένα: τα παιδιά κουβαλούν την οδοντόβουρτσα όταν έχουν σκοπό να κοιμηθούν αλλού.
Δεν αντιλαμβάνομαι ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα των Αγγλων και επιτίθενται με αυτόν τον σκαιό τρόπο στον «αναζωογονητικό» Μπόρις. Εξελέγη για τον λόγο αυτόν και έχει τηρήσει τις υποσχέσεις του. Δεν κορόιδεψε κάποιον συντηρητικό ψηφοφόρο. Δεν πρόταξε αποτελεσματικότητα, αξιοπιστία και πραγματισμό. Εδώ δεν γνωρίζει τον αριθμό των παιδιών του, θα γνωρίζει τα υπόλοιπα; Πριν από τις εκλογές είχε κυκλοφορήσει μια φωτογραφία του αυτοκινήτου του. Το περιεχόμενο ήταν ενδεικτικά μη συντηρητικό: τσαλαπατημένες σακούλες, άδεια μπουκάλια, παπούτσια χωρίς ταίρι, βρώμικα ρούχα και λοιπά ατάκτως ερριμμένα σκουπίδια. Σε ό,τι με αφορά είναι η χαρά του αρθρογράφου. Υπάρχει καθημερινό υλικό για «δροσιστικά» κείμενα με αφορμή τον «ζωογόνο» Μπόρις.
Από την υπόθεση των πάρτι –κάμποσα απ’ ό,τι αντιλήφθηκα…– στέκομαι στις πραγματολογικές λεπτομέρειες, που με εντυπωσιάζουν για την αποδοτικότητα και τον επαγγελματισμό του συστήματος. Η Ντάουνινγκ Στριτ διαθέτει έναν ψύκτη κρασιών με τη δυνατότητα να φέρει στην κατάλληλη θερμοκρασία (των 5° C) τριάντα τέσσερα μπουκάλια. Επαγγελματισμός!. Οταν το αλκοόλ τελείωσε (στις 20-5-2020) κάποιοι πρόθυμα εφόρμησαν στο κοντινότερο σούπερ μάρκετ γεμίζοντας μια μεγάλη τροχήλατη βαλίτσα με τριάντα μπουκάλια, η οποία πέρασε ανενόχλητη από τον έλεγχο ασφαλείας. Οργάνωση! Βεβαίως, η συνάθροιση είχε και τις αναποδιές της. Η κούνια του μικρού Γουίλφρεντ έσπασε –όπως και η καρέκλα μου– επειδή κάποιος βαρύς και μεθυσμένος υποθέτω αποπειράθηκε να καθίσει πάνω της. Οι μισοί από τους προσκεκλημένους κοιμήθηκαν στους καναπέδες και ξύπνησαν από την εισβολή των εργαζομένων του συνεργείου καθαρισμού, οι οποίοι δήλωσαν ότι το θέαμα μπουκαλιών και κοιμισμένων ήταν σύνηθες. Φανταστείτε ότι παρόλο το χανγκόβερ και τα τσαλακωμένα ρούχα καταφέρνουν και εργάζονται σκληρά την εποχή της πανδημίας.
Ο Ντίνος με τον Μπόρις έχουν ένα κοινό: είναι αγόρια του γλεντιού και επιθυμούν να κοινωνικοποιούνται αενάως. Τι κι αν ο πρώτος είναι έντεκα ετών και ο άλλος είναι πρωθυπουργός;
Ο Μπόρις δικαιολογήθηκε παραπονούμενος: «Απολογούμαι, αν αυτό ήταν πάρτι έπρεπε να του έχω δώσει να καταλάβει, ηλίθιοι». Και ξάφνου μοιάζει σαν να ξεδιπλώνει ένα τρικ. Η υπόθεση θα ερευνηθεί από τη Σου Γκρέι, λέει. Είμαι καχύποπτη, αλλά το πρόσωπο είναι υπαρκτό. Πράγματι, η 63άχρονη Σου Γκρέι είναι δημόσια υπάλληλος και προτίθεται να εξετάσει «σε βάθος» την υπόθεση. Αλλά δεν αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς θα εξιχνιάσει; Αφού διαβάσαμε την πρόσκληση, είδαμε φωτογραφίες, η αστυνομία τους φυλούσε και ο πρωθυπουργός ψευτοαπολογήθηκε. Μένει να ιχνηλατήσει πόσα ποτήρια κρασί κατανάλωσε ο πρωθυπουργός, κατόπιν θα δώσει το πόρισμα στον ίδιο, ο οποίος και θα αποφασίσει τι θα κάνει περαιτέρω. Σωστός. Μπόρις πίνει, Μπόρις κερνάει.
Θα ήθελα να κλείσουμε αυτήν την ιστορία ευχάριστα καθώς μιλάμε για γλέντια, αλλά ας θυμηθούμε ότι πρόκειται για απαγορευμένα «γλέντια εργασίας» την περίοδο που κάποιοι ζοριζόμασταν και άλλοι θρηνούσαμε. Τι είναι ένα πάρτι; Μια μεγάλη σκηνή για να εκτιθέμεθα. Τα πάρτι είναι σύντομα, όσο διαρκεί μια παράσταση, και αφήνουν παρακαταθήκη άδεια μπουκάλια, θρυμματισμένα ποτήρια και πολλές ιστορίες, μυστικά και ανέκδοτα. Τα πάρτι είναι το δράμα της ζωής συμπυκνωμένο, γεννιούνται ή παγιώνονται έριδες, έρωτες και υποψίες. Τα σημειώνουμε στο ημερολόγιο της ζωής μας και βάζουμε και ένα θαυμαστικό δίπλα. Δίνουμε έμφαση. Στη λίστα προσκεκλημένων πάντα κάποιοι λείπουν, κάποιοι παρεκτρέπονται και κάποιοι παίρνουν το ρίσκο να παρευρίσκονται. Οι επιλογές αποκλείουν. Αυτό το γνωρίζουν ακόμη και τα εντεκάχρονα.
* Η κ. Ελεάννα Βλαστού είναι συγγραφέας και ζει στο Λονδίνο.