Διά πυρός και σιδήρου κατακτά ο Ρώσος δυνάστης το μη έθνος, τη μη χώρα Ουκρανία. l Αλλά ανεπαισθήτως σκάβει και το δικό του λάκκο. l Τον προσωπικό, πέρα από το κακό που θα υποστεί η χώρα του, ο λαός της. l Αυτό βέβαια κανείς ανεξέλεγκτα κυβερνών δεν το κατάλαβε ποτέ εν καιρώ οργασμού του, εν ώρα οίστρου, τη στιγμή που η οίηση και το ψήλωμα του νου του ίπτανται στους αστερισμούς της αλαζονικής εξουσίας. l Της ύπουλης «αυτοπεποίθησης της δύναμης». l Το δόλιο και απατηλό της οποίας απεργάζεται πάντα την αναπόφευκτη πτώση. l Ηδη συσπειρώθηκαν οι εχθροί, οι αντίπαλοι του Επηρμένου, οι υπαρκτοί και οι πλασματικοί· l ήδη ξημέρωσε μια περισσότερο από ποτέ ενωμένη και αποφασισμένη Ευρώπη, l ενώ η μοιραία κοιμωμένη Βορειοατλαντική Συμμαχία δέχτηκε το φιλί της αφύπνισης l – και μάλιστα από πρίγκιπα εχθρικό· l ήδη αναδύθηκε στην παγκόσμια συνείδηση η Ουκρανία ως υπαρκτή χώρα l και όχι πια σαν «χώρα-κατασκεύασμα, αφού διαδέχτηκε ένα συμβατικά πλασμένο από τη σοβιετία κρατικό μόρφωμα»· l ήδη αποδεικνύεται ότι η χώρα αυτή κατοικείται από λαό με ισχυρή συνείδηση ταυτότητας, ικανή να τον εγείρει σε θυσιαστική αντίσταση· l ήδη, τέλος, και στο εσωτερικό της Ρωσίας άρχισαν οι μπαλαλάικες, τόσο στα αλώνια των δρόμων όσο και στα σαλόνια των πεφημισμένων παγκοσμίως ολιγαρχών. l Κι όπως είναι γνωστό, οι ρώσικοι ρυθμοί αρχίζουν συνήθως αλάργα αλάργα αλλά στο τέλος το γυρίζουν σε ξέφρενο κοζάκικο. l
Κι εμείς – ω, εμείς. l Εδώ η κομματική μας χλωροπανίδα αδράχνει ακόμα και το ότι «ανοίγουν τα σχολεία εν καιρώ κορονοϊού» προκειμένου να κάνει ντόρο και νταβαντούρι, θα αφήσει ανεκμετάλλευτο τέτοιο τεφαρίκι «αντιπαράθεσης» όπως ένας πόλεμος στην Ευρώπη; l Ορεξη να έχεις l και μια λοξή αριστερά βέβαια l – γίνεται ταραμοσαλάτα χωρίς ταραμά; l Η οποία αριστερά l –σύμπασα: από Σύριζα και ΚΚΕ έως Μέρα25 και Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι το σκοτάδι είναι βαθύ26– l «θέλει» l λέμε τώρα «θέλει»· να κάνει μόνο φασαρία θέλει και κόντρα στην κυβέρνηση πάση θυσία l «θέλει» πάντως, τι να κάνουμε τώρα, να το παίζει Ερυθρός Σταυρός η Ελλάδα, l και να στέλνει μόνο φάρμακα και ράντζα στην ανθιστάμενη Ουκρανία, l τη στιγμή που σύμπας ο δυτικός κόσμος στέλνει πολεμικό υλικό στη σπαρασσόμενη από τον Εισβολέα χώρα. l Βέβαια φταίει και το DNA της αριστεράς, ξεχνιέται η Μεγάλη του Περισσού Σχολή; l Εκεί φοίτησαν όλοι αυτοί οι αριστεριστές ηγετίσκοι, l συμπεριλαμβανομένου του Φθίνοντος Ηγέτη, άλλο τώρα αν το προσωπικό του συμφέρον επιβάλλει να το παίζει και κομμάτι κεντρώος. l Ουδείς από αυτούς όλους έχει την ευθυκρισία ή την ανεξαρτησία πνεύματος να παραδεχτεί δημόσια το προφανές κι αναμφισβήτητο: l ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη, είναι Ευρώπη· είναι Δύση. l
…ότι «ο Πολιτισμός είναι υπεράνω πολέμων και πώς τον απαγορεύετε» τους μάρανε.
(Λιγάκι sui generis Δύση, για να τα λέμε όλα, l ένα δυτικό μουρλοκούκου, να πούμε, l αλλά τίποτε άλλο δεν αντέχει του Ελληνος ο τράχηλος. l Θέλουν δεν θέλουν οι τσιπροκουτσούμπες και οι λοιποί κατά καιρούς διάττοντες του αριστερισμού). l
Ευτυχώς που με εντολή του υπουργείου Πολιτισμού l (της Ενωμένης Ευρώπης στην πραγματικότητα) l ματαιώθηκαν και στη χώρα μας οι εμφανίσεις ρωσικών κρατικών καλλιτεχνικών συγκροτημάτων, όπως λ.χ. τα Μπολσόι. l «Ευτυχώς», διότι έτσι επανεμφανίστηκαν κάποιοι δικοί μας καλλιτέχνες, λαλίστατοι σε άλλες περιπτώσεις πολέμων και με αναπεπταμένο το αντιπολεμικό πνεύμα που τους διακρίνει, ενώ τώρα που θύει και απολύει η πρώην Σοβιετία στην Ουκρανία είχαν βουβαθεί κι είχαν λουφάξει. l Και πάλι όμως κουβέντα δεν αρθρώνουν για τα δεινά της Ουκρανίας l – ότι «ο Πολιτισμός είναι υπεράνω πολέμων και πώς τον απαγορεύετε» τους μάρανε. l Οι υποκριτές και ολιγόψυχοι.
