Ηστάση χωρών και κυβερνήσεων, όπως άλλωστε και των ανθρώπων, αποκτά αξία και έχει ουσία στα δύσκολα.
Ολοι δηλώνουν φίλοι, σύμμαχοι, εταίροι και υποστηρικτές της ειρήνης και της σταθερότητας. Ομως, σημασία δεν έχει τι λες, αλλά τι πράττεις. Και όχι στα εύκολα, όταν γίνεσαι ευχάριστος με όλους, αλλά στα δύσκολα, όταν τίθενται διλήμματα και καλείσαι να επιλέξεις, και προφανώς να δυσαρεστήσεις κάποιους.
Υπάρχουν και περιπτώσεις που οι τελευταίοι αντιδρούν υπερβολικά και διολισθαίνουν σε συκοφαντίες, ενίοτε ακόμη και σε κατηγορίες περί «εγκληματικών πράξεων»…
Η Ελλάδα έχει αποδείξει στην πράξη ότι στα δύσκολα –εκεί όπου χρειάσθηκε να κάνει επιλογές και να πάρει τολμηρές αποφάσεις– είναι όντως ένας αξιόπιστος σύμμαχος και εταίρος.
Το 1999, ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις στη χώρα μας. Σωστό ή λάθος, αυτό είναι άλλο ζήτημα. Το γεγονός είναι πως ο ελληνικός λαός ήταν στην πλειονότητά του αντίθετος. Και όμως, η τότε κυβέρνηση έκανε τη δύσκολη, αλλά κρίσιμη για τη Συμμαχία, επιλογή και επέτρεψε τη χρήση του λιμένα της Θεσσαλονίκης για τη διέλευση των νατοϊκών δυνάμεων.
Δεν έγινε το ίδιο τέσσερα χρόνια αργότερα με την Τουρκία, στην περίπτωση του πολέμου του Ιράκ. Παρά τις εκκλήσεις της Ουάσιγκτον, η σύμμαχός της Τουρκία δεν επέτρεψε τη διέλευση αμερικανικών δυνάμεων από το τουρκικό έδαφος, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει και να αποδυναμωθεί η δημιουργία του βόρειου μετώπου. Η στάση αυτή είχε σημαντικό κόστος, προφανώς και σε ζωές.
Τώρα με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, και πάλι Αθήνα και Αγκυρα υιοθετούν διαφορετική στάση. Η επιλογή των ίσων αποστάσεων «διευκολύνει» και αποφέρει οφέλη, οικονομικά και άλλα.
Η Ελλάδα πήρε θέση. Απέστειλε και εξοπλισμό στην Ουκρανία, κίνηση που άνοιξε μια συζήτηση στο εσωτερικό, που αν συνεχισθεί –χωρίς λαϊκισμούς– είναι γόνιμη για εμάς, αλλά κυρίως χρήσιμη προς τα έξω, γιατί δείχνει σε συμμάχους και εταίρους ότι η απόφαση δεν ήταν απλή, ούτε εύκολη.
Τελικά, το μήνυμα που εκπέμπεται είναι ξεκάθαρο και ηχηρό: η Ελλάδα όχι απλώς βρίσκεται σε μια εύφλεκτη περιοχή, σε μια δύσκολη γειτονιά, και διαδραματίζει τον ρόλο που της αναλογεί στην Αν. Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Αποδεικνύεται στην πράξη ένας αξιόπιστος σύμμαχος και πυλώνας σταθερότητας. Η συγκεκριμένη περιγραφή έχει χρησιμοποιηθεί εξαντλητικά, συχνά καθ’ υπερβολήν, ενίοτε και χωρίς να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Ωστόσο, στην περίπτωση της Ελλάδας, ισχύει. Αποδεικνύεται με έργα. Υπό αντίξοες συνθήκες, από διαφορετικές κυβερνήσεις και σε διαφορετικές περιόδους, η Ελλάδα ήταν εκεί.
Οποιος δεν το εκτιμά και δεν το λαμβάνει υπόψη του όταν χαράζει τη δική του πολιτική του έναντι της Ελλάδας, όχι μόνο την αδικεί, αλλά πλήττει έναν αποδεδειγμένα αξιόπιστο σύμμαχο που συμβάλλει στη σταθερότητα της περιοχής της, αλλά και του ευρωατλαντικού οικοδομήματος.