Ας δούμε τη θέση του Εθνικού Οργανισμού Εξετάσεων (ΕΟΕ) για την εξεταστέα ύλη των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Πάγια θέση του ΕΟΕ είναι η αύξηση της εξεταστέας ύλης όλων των πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων, η μείωση του επιπέδου της δυσκολίας των ερωτημάτων που επιλέγονται από την Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων και η αναγκαιότητα προσδιορισμού της με ολόκληρες θεματικές ενότητες ή κεφάλαια του σχολικού βιβλίου και όχι με σελίδες ή παραγράφους από το σχολικό εγχειρίδιο.
«Εξηγούμε τον λόγο», λέει η ανεξάρτητη αρχή σε πρόσφατη μελέτη της: «Η αυστηρά οριοθετημένη και μικρή σε έκταση εξεταστέα ύλη, μέσα από σελίδες σχολικών βιβλίων, οδηγεί νομοτελειακά στην παπαγαλία. Πρέπει να υπάρχει ύλη, αλλά να καθορίζεται με επιστημονικές περιοχές, όχι με σελίδες από τα σχολικά βιβλία. Η ύλη των εξεταζόμενων μαθημάτων πρέπει να περιγράφεται με τρόπο γενικό και περιγραφικό και να μην αναλύεται με σχολαστικό τρόπο και λεπτομερείς παραπομπές σε σελίδες. Οι συνέπειες της στείρας αποστήθισης είναι καταστροφικές, όχι μόνον για το γεγονός ότι οι υποψήφιοι στερούνται της πραγματικής γνώσης, αλλά κυρίως γιατί δημιουργεί μη σκεπτόμενους πολίτες». Η θέση του Εθνικού Οργανισμού Εξετάσεων είναι ευθέως αντίθετη με το αίτημα των γονιών και πολλών εκπαιδευτικών να μειωθεί η ύλη των Πανελλαδικών Εξετάσεων, με επιχειρήματα όπως αυτό περί φόρτου εργασίας των μαθητών, αδυναμίας των εκπαιδευτικών του σχολείου να ολοκληρώσουν τη διδασκαλία της εξεταστέας ύλης, ενώ προχωρούν και σε περιπτωσιολογία, όπως η δυσκολία της τρισέλιδης εισαγωγής στη φετινή ύλη των Λατινικών!
Το αίτημα για μείωση της ύλης των Πανελλαδικών Εξετάσεων, που επανέρχεται και φέτος ύστερα από δύο χρονιές που δικαιολογημένα μειώθηκε η ύλη λόγω της τηλεκπαίδευσης, δεν μπορεί να υποστηριχθεί για την τρέχουσα σχολική χρονιά.
Η μείωση της εξεταστέας ύλης δεν μπορεί να συσχετιστεί με την έκταση του διδακτικού έτους, με δεδομένο ότι σχεδόν όλο τον Μάιο οι μαθητές απουσιάζουν από το σχολείο για επαναλήψεις της εξεταστέας ύλης. Αρα χρόνος υπάρχει. Ούτε με το αίτημα των γονιών για ξεκούραση και αποσυμπίεση των παιδιών τους. Αλλο μάθηση, άλλο λαϊκισμός. Το ελληνικό σχολείο για να επιτύχει την πρώτη οφείλει να μην υποκύπτει στον δεύτερο.